Dla najlepszej jakości obrazu, maksymalny wynik zakresu tonalnego, jaki zanotował A57, wyniósł nieco ponad 6.5 EV. Jest to wartość porównywalna z osiągami aparatów SLT Sony, np. A35, A55, A65 w tej kategorii. Ogólnie rzecz biorąc dynamika tonalna na takim poziomie nie powinna być powodem do dużych narzekań, jednak porównując ją do innych modeli z 16-megapikselowymi przetwornikami jest zauważalnie słabsza. Na przykład Pentax K-5 zanotował maksymalną wartość zakresu tonalnego wynoszącą nieco ponad 8 EV, a Nikon D5100 – 7.8 EV.

Warto natomiast podkreślić wysoką jakość dynamiki (11.8 EV) przy stosunku sygnału do szumu wynoszącym 1, czyli dla najniższej jakości zdjęć. To przekłada się na spore możliwości w uzyskaniu informacji z ciemnych partii obrazu. Tym samym A57 wyprzedza w tej kategorii A35 i A65 oraz Nikona D5100 (11.5 EV), lecz nadal ustępuje Pentaksowi K-5 (blisko 12.5 EV).

Zakres tonalny na plikach zapisanych w formacie JPEG można ocenić wizualnie na wycinkach zdjęć tablicy Stouffer T4110. Odległość pomiędzy sąsiednimi polami szarości wynosi 0.3 EV.

ISO	Granica bieli
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
16000
ISO	Granica czerni
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
16000

Przy omawianiu zakresu tonalnego pokazujemy tradycyjnie, jak zachowują się zdjęcia przy obróbce komputerowej, kiedy rozjaśniamy je lub przyciemniamy. Zdjęcia wykonujemy przy czułości ISO 100 i 1600, przysłonie f/16 i czasach odpowiednio 30 i 2 s. Następnie wywołujemy je jako 48-bitowe TIFF-y dcrawem i w Lightroomie rozjaśniamy o +4 EV oraz przyciemniamy o −4 EV, po czym zapisujemy jako zdjęcia 24-bitowe.

100 ISO
	0 EV	+4 EV
A57
50D
1600 ISO
A57
50D

Rozjaśnione zdjęcie z A57 wykonane przy czułości ISO 100 wygląda zupełnie dobrze – udało się wydobyć szczegóły, a poziom zakłóceń nie jest bardzo wysoki. Co prawda obserwujemy kolorowy szum (głównie jego niebieską składową), ale w porównaniu do 50D jest lepiej. Przy ISO 1600 oba aparaty reprezentują podobny – bardzo wysoki – poziom zaszumienia, który praktycznie uniemożliwia dostrzeżenie detali na zdjęciu. W A57 znów przewagę stanowi niebieska składowa szumu, nie dostrzegamy natomiast oznak bandingu.

Zmniejszenie ekspozycji o 4 EV daje bardzo porównywalne wyniki w przypadku obydwu aparatów. Odzyskanie szczegółów nastąpiło w niewielkim stopniu i trudno wyłonić faworyta tej części testu.

100 ISO
	0 EV	−4 EV
A57
50D
1600 ISO
A57
50D