W testowanym Pentaksie nie znajdziemy osobnej funkcji wstępnego podnoszenia lustra. Jednak przy korzystaniu z 2-sekundowego samowyzwalacza lub 3-sekundowego opóźnienia przy sterowaniu pilotem, zwierciadło jest unoszone, po czym następuje rozpoczęcie odliczania i dopiero otwarcie migawki.

Rozdzielczość układu jako całości

Używając plików JPEG z wyostrzaniem ustawionym na najmniejszą możliwą wartość, wyznaczyliśmy rozdzielczość (MTF50) układu aparat plus obiektyw, obliczając ją w programie Imatest. Wartości wyrażone w liniach na wysokość obrazu pozwalają na porównanie z analogicznymi wykresami dla aparatów kompaktowych oraz ocenę stopnia wyostrzania zastosowanego przez producenta. Zdjęcia pomiarowe zostały wykonane z obiektywem Sigma 30 mm f/1.4 EX DC.

Maksymalny wynik wyniósł niespełna 1500 LWPH, co oznacza, że jest on zauważalnie niższy niż w Pentaksie K-5 czy Nikonie D5100. Widać natomiast, że rezultat jest bardzo zbliżony do osiągów bezlusterkowca Pentaksa, czyli modelu K-01. Oczywiście, w przypadku analizy plików JPEG zalecamy pewną ostrożność przy formułowaniu wniosków, ponieważ procesy obróbki obrazu dokonywane przez oprogramowanie aparatu mają istotny wpływ na końcowy wygląd obrazów skompresowanych. Na wykresach pochodzących z programu Imatest nie widać śladów wyostrzania na zdjęciach testowych.

Rozdzielczość matrycy

Rozdzielczość matrycy (a dokładniej rzecz biorąc rozdzielczość układu matryca plus odcięty od wpływu aberracji optycznych dobrej klasy obiektyw) wyznaczamy w oparciu o funkcję MTF50, a pomiarów dokonujemy na niewyostrzonych plikach RAW, które uprzednio konwertujemy do formatu TIFF przy pomocy programu dcraw. Zdjęcia wykonujemy przy użyciu obiektywu Sigma 30 mm f/1.4 EX DC, który jest produkowany ze wszystkimi bagnetami lustrzanek dostępnych na rynku. Uzyskane przez nas wyniki prezentujemy na poniższym wykresie.

Maksymalny rezultat, jaki osiągnęliśmy podczas testu K-30, wyniósł 57.8 lpmm – to więcej niż stwierdziliśmy w przypadku K-5, K-r, a także Alphy A57. Z kolei Pentax K-01, w którym prawdopodobnie zastosowano tę samą matrycę co w K-30, uzyskał ok. 2 lpmm więcej. Jeśli faktycznie sensory w tych dwóch aparatach są takie same, to wpływ na niższy wynik w K-30 mogły mieć drgania pochodzące od lustra, z którymi w K-01 nie mamy do czynienia. Obserwujemy także przewagę Nikona D5100 w stosunku do K-30, a różnica wynosi ok. 4 lpmm. Wszystko zatem wskazuje na to, że testowany Pentax uplasował się mniej więcej w środku stawki pośród lustrzanek wyposażonych w 16-megapikselowy sensor.

Spójrzmy jeszcze na wykresy wygenerowane przez program Imatest. Nie dostrzegamy na nich śladów wyostrzania RAW-ów, o czym świadczy pozbawiony lokalnych ekstremów przebieg profilu na granicy czerni i bieli. Natomiast wyraźnie widać różnice w odpowiedziach w częstotliwości Nyquista dla poszczególnych składowych. Dla pionowej wynosi ona ok. 21%, a dla poziomej – nieco ponad 9%. Takie zachowanie może być spowodowane osłabieniem filtra AA przynajmniej w jednym kierunku. Z podobną sytuacją mieliśmy do czynienia w teście Pentaksa K-01, choć tam wartości odpowiedzi były minimalnie niższe.

Obiektywy Sigma 30 mm f/1.4 EX DC wykorzystywane w pomiarze rozdzielczości otrzymaliśmy od: