• 5472×3648,
• 5472×3080 (16:9),
• 4864×3648,
• 3888×2592,
• 3648×3648 (1:1),
• 3648×2736 (4:3),
• 2736×1824,
• 2592×1944 (4:3)

• JPEG (EXIF, DPOF, DCF),
• RAW (ARW2.3),
• RAW+JPEG.

• dla orientacji poziomej
  • standardowa: 3872×2160,
  • szeroka: 5536×2160,
• dla orientacji poziomej
  • standardowa: 8192×1856,
  • szeroka: 12416×1856.

• standard,
• intensywny,
• neutralny,
• czysty,
• głęboki,
• pastelowy,
• portret,
• krajobraz,
• zachód słońca,
• nocny widok,
• jesienne liście,
• czerń i biel,
• sepia.

Standardowo postanowiliśmy przetestować zasięg działania opcji wyostrzania i odszumiania zdjęć. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu odszumiania dla wysokich wartości ISO.

ISO 6400
Odszumianie wyłączone
Odszumianie niskie
Odszumianie normalne
ISO 12800
Odszumianie wyłączone
Odszumianie niskie
Odszumianie normalne
ISO 25600
Odszumianie wieloklatkowe

Trudno zauważyć różnice w poziomie odszumiania. Proces odszumiania jest na tyle silny (nawet przy ustawieniu „wyłączone”), a utrata szczegółów tak duża, że sterowanie poziomem tej funkcji wydaje się bezcelowe.

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −2
Ostrość 0
Ostrość +2

Choć w poprzednim rozdziale pokazaliśmy, że pliki JPEG są wyostrzane, gdy patrzymy na przykład dla nastawy minimalnej, wydaje się to wręcz niemożliwe. Dopiero przy wyzerowaniu obraz wydaje się prawidłowy, choć widać już artefakty w postaci jasnych obwódek przy kontrastowych krawędziach. Nastawa maksymalna natomiast powoduje tak silne zniekształcenie obrazu, że traktować ją można bardziej w kategoriach efektowych niż użytkowych.

Balans bieli

Aparat RX10 umożliwia ustawianie balansu bieli przy użyciu następujących trybów:

• Auto,
• Światło dzienne,
• W cieniu,
• Pochmurnie,
• Żarówka,
• Świetlówka (ciepła biała, zimna biała, dzienne biała, światło dzienne),
• Lampa błyskowa,
• Temperatura koloru/Filtr,
• Niestandardowy (3 nastawy),
• Programowanie wzorca (specjalny tryb do pobierania próbki koloru ze zdjęcia).

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.

Jak widać, aparat dość dobrze przetwarza kolory we wszystkich testowanych źródłach światła za wyjątkiem sceny w cieniu, gdzie każdy z profili daje bardzo duży błąd. Oświetlenie żarowe też sprawia kłopoty, ale tylko wtedy, gdy zdamy się na automatykę. Ogólnie po przyjrzeniu się zdjęciom przykładowym możemy uznać, że nie wyglądają one źle pod względem kolorystyki – za wyjątkiem fotografii wykonanych w cieniu (wówczas obraz cechuje niebieska dominanta).

Uzyskane wyniki pokazują, że aparat ma tendencję do lekkiego przesycania kolorów – uśrednione odchyłki od 100% są na poziomie +11%. Patrząc na wyniki szczegółowe, widzimy, że stan ten spowodowany jest przede wszystkim rezultatem dla automatyki w cieniu – wynik na poziomie 124% jest bardzo wysoki.

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Światło: Słoneczny dzień Balans bieli: Auto
Światło: Słoneczny dzień Balans bieli: Słoneczny dzień
Światło: Zacienienie Balans bieli: Auto
Światło: Zacienienie Balans bieli: Zacienienie
Światło: Zachmurzenie Balans bieli: Auto
Światło: Zachmurzenie Balans bieli: Zachmurzenie
Światło: Żarówki Balans bieli: Auto
Światło: Żarówki Balans bieli: Żarówki
Światło: Żarówki Balans bieli: 3000K
Światło: 5500K Balans bieli: Auto
Światło: 5500K Balans bieli: 5500K

Zaprezentowane wyniki w kolumnie tablicy kolorów prezentują referencyjną kolorystykę (środkowe koła) na tle zmierzonego koloru, bez korekty ekspozycji.

Szum

Pomiar szumów matrycy wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej prezentujemy wyniki dla plików JPEG.

Przede wszystkim zauważamy, że dla czułości z zakresu ISO 200 do ISO 3200 wartość szumu utrzymuje się na niskim poziomie, a błędy dla poszczególnych składowych są uśrednione. Wynik na poziomie 2.8% dla ISO 3200 wydaje się bardzo dobry, jednak zaprezentowane wcześniej wycinki testu skuteczności odszumiania pokazują wyraźnie, że to w dużej mierze dzieło programistów. Ciekawie aparat zachowuje się też przy użyciu rozszerzonych czułości ISO 80, 100 oraz wysokich 6400 i 12800 – pojawiają się większe zakłócenia, szczególnie w niebieskim kanale. Brak czułości 25600 wynika z faktu, że jest ona realizowana przez wieloklatkowe odszumianie.

Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu.

Patrząc na wycinki scenki testowej możemy powiedzieć, że aparat dość dobrze radzi sobie z poziomem szumu aż do czułości ISO 3200. Powyżej niej zaczynają się już pojawiać kolorowe przebarwienia. Co ciekawe, gdy porównamy RX10 do RX100 II, okaże się, że starszy brat daje dużo lepszej jakości obraz. To wizualne potwierdzenie tego, co można było przewidzieć, analizując wykres szumu powyżej. Podsumować można krótko: póki nie będziemy mocno przycinać zdjęć, powinniśmy być bardzo zadowoleni z ich jakości.