Canon EF 24 mm f/2.8 IS USM - test obiektywu
8. Winietowanie
Na maksymalnym otworze względnym spadek jasności w rogach kadru wynosi 29% (−0.98 EV).
Problem marginalizuje się już dla przysłony f/4.0, bo winietowanie spada tam do 11% (−0.33 EV). Dalsze przymykanie przysłony ma już bardzo mały wpływ na wartość tej wady.
Przejdźmy teraz do omówienia zachowania obiektywu na pełnej klatce.
Trudno nie zauważyć, że winietowanie obserwowane na maksymalnym otworze względnym jest potężne. Uzyskany przez nas wynik to aż 62% (−2.76 EV). Biorąc pod uwagę przeciętne światło obiektywu, to naprawdę bardzo słaby rezultat. Winietowanie na f/4.0 jest także duże i wynosi tam 39% (−1.45 EV). Umiarkowany poziom tej wady jest osiągany dopiero na f/5.6, gdzie nasze pomiary pokazały poziom 26% (−0.87 EV). Dalsze przymykanie przysłony nie powoduje zmniejszenia winietowania o więcej niż 1%.
 |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.