W porównaniu do Nikona P520 najważniejszą zmianą jest dodanie interfejsu WiFi, który zastąpił w nowej konstrukcji odbiornik GPS. Takie podejście jest zgodne z obowiązującym trendem - zdecydowanie częściej będziemy korzystać z WiFi podczas podróży, kontrolując aparat przy pomocy smarfonu. A większość telefonów ma wbudowany odbiornik GPS.

Podstawowe właściwości aparatu fotograficznego Nikon COOLPIX P600:

• szerokokątny obiektyw z 60-krotnym zoomem optycznym o odpowiedniku ogniskowych 24-1440 mm i światłosile f/3.3-6.5,
• 16-megapikselowa matryca BSI CMOS o wielkości 1/2.3 cala,
• czułość w zakresie ISO 100 - 1600,
• optyczna stabilizacja obrazu,
• 3-calowy ekran LCD o rozdzielczości 921 tysięcy punktów,
• łączność bezprzewodowa w standardzie WiFi.

Budowa i jakość wykonania

Obudowa w pierwszym kontakcie wydaje się solidna, a jej elementy składowe są dobrze dopasowane. Uchwyt jest wyraźnie zaznaczony oraz pokryty gumą, dzięki czemu aparat trzyma się w jednej ręce wygodnie. Rozmiary aparatu to 125 x 85 x 106.5 mm, a jego całkowita waga wynosi 565 gramów. Model dostępny jest w kolorach czarnym i czerwonym.

Na przedniej ściance dominuje obiektyw, na boku którego umieszczono małą programowalną dźwignię. W menu aparatu można przypisać jej funkcję kontrolowania zoomu, może służyć też jako substytut pierścienia manualnej nastawy ostrości, bądź jako wspomaganie kadrowania przy dużych wartościach powiększenia optycznego (snap-back zoom). Nad obiektywem, po jego lewej stronie, umieszczono diodę, która wspomaga układy autofokusu oraz sygnalizuje pracę samowyzwalacza.

Odnotowaną przez nas ciekawostką jest wymóg zdjęcia zabezpieczającego obiektyw dekielka przed uruchomieniem aparatu. Gdy go zostawimy aparat wyświetli stosowny komunikat błędu i się zablokuje - trzeba go wyłączyć.

Kolejną ciekawostką jest realizacja sterownia - okazuje się, że producent wyposażył aparat w dwa tryby, jeden szybki, gdy dźwignię przesuwamy w maksymalne położenie oraz tryb wolniejszy, gdy odchylenie dźwigni od pozycji spoczynkowej jest niewielkie.

Ścianka górna to miejsce, gdzie odnajdziemy podnoszoną lampę błyskową otoczoną mikrofonem stereofonicznym. Po jej prawej stronie producent rozmieścił koło trybów, włącznik zasilania, przycisku funkcyjny Fn oraz spust migawki otoczony dźwignią zmiany ogniskowej.

Ścianka tylna stanowi centrum sterowania aparatem. Znajduje się tu uchylny ekran LCD oraz 8-elementowy panel kontrolny. Nad ekranem znajdziemy wizjer z regulacją dioptrażu. Obok niego umieszczono przycisk aktywacji wizjera elektronicznego (MONITOR), klawisz DISP, oraz nagrywania. Na samym skraju znajduje się rolka sterująca. Poniżej mamy diodę kontrolną stanu pracy aparatu i przycisk odtwarzania. Pod nimi mieści się obrotowy pierścień będący też 4-kierunkowym wybierakiem o następujących funkcjach:

• sterowanie lampą błyskową,
• korekta ekspozycji,
• tryb makro,
• samowyzwalacz.

Ekran LCD, który zastosowano w tym modelu, wykonany jest w technologii TFT, ma wielkość 3 cali i rozdzielczość 921 tysięcy punktów. Takie parametry gwarantują obraz wysokiej jakości. I faktycznie - detal jest prezentowany bardzo dobrze, jednak musimy ponarzekać na wyraźną zieloną dominantę. W warunkach silnego nasłonecznienia obraz jest dobrze widoczny. Możemy też regulować jasność ekranu w 6-stopniowej skali. Ekran przymocowany jest do korpusu na ramieniu, które pozwala na jego uchylanie i obracanie.

Na dolnej ściance znajduje się gwint statywowy oraz pokrywa komory akumulatora i karty pamięci. Na karcie o pojemności 4 GB zmieści się 400 zdjęć w najlepszej rozdzielczości oraz ok. 30 minut filmu w najwyższej dostępnej jakości.

Boczna ścianka pod zabezpieczającą plastikową osłoną kryje złącze HDMI oraz wielofunkcyjne złącze USB.

Aparat zasilany jest dedykowanym akumulatorem o oznaczeniu EN-EL23. Producent zapewnia, że w pełni naładowany potrafi zrobić około 330 zdjęć lub zarejestrować 80 minut materiału filmowego. Podczas testu bez problemu osiągnęliśmy deklarowaną liczbę zdjęć - aparat prawidłowo wskazywał też zużycie energii w akumulatorze.

Wizjer elektroniczny z korekcją dipotrażu w zakresie +/- 4 D nie posiada czujnika zbliżeniowego - by go aktywować, musimy wcisnąć znajdujący się obok przycisk. W budowie wizjera wykorzystano wyświetlacz o 201 tys. pikseli, co odpowiada rozdzielczości około 320 x 240 punktów. Takie parametry nie gwarantują komfortowego obrazu - piksele są stosunkowo dobrze widoczne. W efekcie okaże się, że będziemy rzadko z wizjera korzystać.

Obiektyw

Obiektyw, w który wyposażony jest aparat, charakteryzuje się zakresem ogniskowych 4.3-258 mm, co w przeliczeniu na format małoobrazkowy daje 24-1440 mm, czyli 60-krotne przybliżenie. Światłosiła obiektywu to f/3.3 przy szerokim kącie oraz f/6.5 dla pozycji “tele”.

Obiektyw wyposażony jest w stabilizację optyczną - układ VR o efektywności 4 EV. Przy ustawieniu maksymalnej ogniskowej układ stabilizacji pracuje na tyle efektywnie, że potrafi korygować większe wychyły kosztem drobnych drgań. Co ciekawe, nie odnotowaliśmy różnicy w poborze prądu przy wyłączonej i włączonej stabilizacji. W ten sposób powinniśmy pozostawić ją włączoną i o niej zapomnieć. Nie jest to trudne, gdyż kontrola pracy tego układu jest głęboko zaszyta w menu.

Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane na skrajnych nastawach ogniskowych obiektywu:

4.3 mm (ekwiwalent 24 mm)

258 mm (ekwiwalent 1440 mm), zoom 60 x

Po uaktywnieniu w menu odpowiedniej opcji, uzyskujemy dodatkowe 4-krotne powiększenie cyfrowe. W połączeniu z zoomem optycznym daje to równowartość 240-krotnego przybliżenia (ekwiwalent 5760 mm dla formatu małoobrazkowego).

Dodatkowy zoom cyfrowy 4 x (ekwiwalent 5760 mm)

Aparat P600 posiada dedykowany tryb makro, który umożliwia fotografowanie z odległości 1 cm od przedniej soczewki. Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcie wykonane w trybie makro dla największego możliwego przybliżenia.

Menu i użytkowanie

Menu aparatu jest podzielone na cześć dotyczącą fotografowania i cześć konfiguracyjną. Taka konstrukcja jest typowa dla aparatów firmy Nikon.

Musimy przyznać, że menu jest czytelne i wygodne w nawigacji.

Wyboru trybu pracy dokonujemy za pomocą dedykowanego koła, które oferuje następujące opcje:

• Tryb automatyczny - w którym aparat dobierze sam wartość przysłony i czas migawki, ale pozwala nam kontrolować inne nastawy, takie jak czułość, balans bieli itd,
• P - czyli automatyka przysłony oraz migawki,
• S - tryb preselekcji czasu migawki,
• A - tryb preselekcji wartości przysłony,
• M - tryb manualny,
• U - tryb użytkownika,
• Efekty,
• portret nocny - wymusza błysk lampą, umożliwia wieloklatkową redukcję szumu,
• krajobraz - ustawia ostrość na nieskończoność,
• krajobraz nocny - umożliwia wieloklatkową redukcję szumu,
• SCN - tryby tematyczne.

• portret,
• sport - uruchamia serię 6 zdjęć przy szybkości 2 kl/s,
• przyjęcie/wnętrza,
• plaża,
• śnieg,
• zachód słońca,
• zmierzch/świt,
• makro - ustawia ostrość na minimalny dystans,
• żywność - ustawia ostrość na minimalny dystans; pozwala skorygować kolorystykę,
• muzeum - używa trybu BSS, czyli z serii zdjęć wybiera najostrzejsze,
• sztuczne ognie - migawka ustawiona na 4 s, ostrość na nieskończoność,
• kopia czarno-biała,
• zdjęcie pod światło - wymusza błysk lampy lub tryb HDR,
• łatwa panorama,
• portret zwierzaka - wykrywa mordkę zwierzaka, na której nastawia ostrość i automatycznie wyzwala migawkę,
• księżyc - z możliwością kontrolowania kolorystyki z automatycznym wspomaganiem kadrowania w pozycji teleobiektywu,
• ptactwo - zdjęcia pojedyncze lub ciągłe z automatycznym wspomaganiem kadrowania w pozycji teleobiektywu.

By zwiększyć ergonomię obsługi producent wyposażył aparat w przycisk Fn. jego konfiguracja dla osób nieobeznanych z filozofią firmy Nikon może wydawać się dość dziwna. W menu aparatu nie odnajdziemy możliwości ustalania funkcji tego klawisza. Także jego dłuższe wciśnięcie nie uruchomi konfiguracji. By zmienić funkcję musimy mozolnie przewinąć wszystkie opcje aktualnie zmienianego parametry by znaleźć niejako dodatkowy parametr - wejście w tryb konfiguracji Fn.

Aparat oferuje bezpośredni podgląd na ekranie LCD oraz w wizjerze elektronicznym. Możemy na nim wyświetlać informacje o ustawionych parametrach oraz dodatkowo linie kadrowania i histogram. Opcjonalnie możemy pozostawić sam obraz LV.

Tryb odtwarzania jest stosunkowo prosty - do dyspozycji mamy tylko jeden ekran z podstawowymi informacjami oraz miniaturkę z histogramem. Możemy też wyłączyć całkowicie opisy i oglądać pełny kadr. Oczywiście dostępne jest też powiększenie oraz przeglądanie miniatur wraz z trybem kalendarza.

Układ autofokusu pracuje w oparciu o metodę detekcji kontrastu w trybie normalnym, makro, wykrywania twarzy i poszukiwania celu. W warunkach gorszego oświetlenia wspomoże nas specjalna dioda. Autofokus pracuje celnie, choć niezbyt szybko, szczególnie w pozycji teleobiektywu. Tym samym sprawdzi się lepiej przy statycznych motywach niż w dynamicznych scenach.

W trybie manualnej nastawy ostrości możemy skorzystać z dobrodziejstw funkcji focus-peaking, czyli zaznaczania kontrastowych elementów obrazu. Okazuje się, że ta funkcja jest bardzo pomocna, gdyż bez niej trudno o satysfakcjonujące wyniki - wydaje się, że tryb MF nie był priorytetem konstruktorów.

P600 wykonuje zdjęcia seryjne z maksymalną prędkością wynoszącą aż 120 kl/s, choć jest to tryb specjalny, który wymusza ograniczenie do 60 klatek o rozdzielczości 640 x 480. Używając pełnego rozmiaru zdjęcia, do wyboru mamy szybkości 7 kl/s (aparat wykona maksymalnie 7 zdjęć) lub 1 kl/s (w tym trybie aparat wykona maksymalnie 200 zdjęć). Dodatkowo aparat dysponuje trybem 15 kl/s, jednak ta prędkość jest używana do buforowania kadrów, gdy już połowicznie wciśniemy spust migawki. Pozwala to na wybranie zdjęcia sprzed momentu wciśnięcia migawki, gdy okaże się, że opóźnienie naszej reakcji spowodowało, iż interesujący nas moment już minął.

Ekspozycja dobierana jest przez aparat automatycznie, na zasadzie cyfrowego pomiaru matrycowego, centralnie ważonego lub punktowego. Aparat oferuje możliwość regulacji korekty ekspozycji w zakresie +/- 2 EV z krokiem 1/3 EV. Wykonane podczas testowania zdjęcia cechowało delikatne choć zauważalne prześwietlenie.

Dostępne tryby wbudowanej lampy błyskowej to:

• automatyczny,
• automatyczny z redukcją czerwonych oczu,
• wypełniający,
• wolna synchronizacja,
• synchronizacja na tylną kurtynę .

• automatyczne (zwykły i ocieplony),
• pomiar manualny,
• światło dzienne,
• światło żarowe,
• światło jarzeniowe,
• pochmurnie,
• lampa błyskowa,
• wybór temperatury barwowej.

W czasie testów okazało się, że przy oświetleniu żarowym aparat ma tendencje do pozostawiania silnej pomarańczowej dominanty. Ogólna percepcja kolorystyki zdjęć jest pozytywna.

Konstruktorzy wyposażyli Nikona P600 w matrycę BSI CMOS o wielkości 1/2.3 cala, rozdzielczości 16 megapikseli i proporcji boków 4:3. Aparat potrafi rejestrować zdjęcia, korzystając z czułości ISO w zakresie od 100 do 1600. Wykonane fotografie i zarejestrowane filmy są zapisywane na kartach standardu SD, SDHC lub SDXC. Obrazy zapisywane są jako pliki JPEG w następującej rozdzielczości:

• 4608 x 3456 (w normalnej i wyższej jakości),
• 4608 x 3072 (3:2)
• 4608 x 2592 (16:9),
• 3456 x 3456 (1:1),
• 3264 x 2448,
• 2272 x 1704,
• 1600 x 1200,
• 640 x 480.

• 1920 x 1080 50i oraz 25p,
• 1280 x 720 25p,
• 480 25p,
• iFrame 720 25p.

Filtry cyfrowe

Jednym z trybów pracy aparatu są filtry cyfrowe. Ich pełna lista to:

• zmiękczenie,
• nostalgiczna sepia,
• monochrom o wysokim kontraście,
• malunek,
• wysoki klucz,
• niski klucz,
• kolor selektywny.

Zmiękczenie	Nostalgiczna sepia
Mono o wysokim kontraście	Malunek
Wysoki klucz	Niski klucz
Kolor selektywny

Panoramy

Pośród trybów scenicznych odnajdziemy możliwość tworzenia panoram. Korzystając z tej funkcji, wykonamy szerokie ujęcie o zakresie 180 bądź 360 stopni. Obiektyw zablokowany jest w pozycji szerokiego kąta.

Aparat automatycznie wykrywa kierunek obrotu i tworzy panoramę dopóty, dopóki nie osiągniemy wybranego wcześniej kąta. Nie mamy możliwości przerwania procesu i zapisania panoramy częściowej - niewykorzystany fragment będzie wypełniony szarym, jednolitym kolorem.

Fotografia HDR

Kolejnym programem tematycznym jest fotografia o wysokiej rozpiętości tonalnej - jest ona ukryta w opcji “zdjęcie pod światło”, gdy wybierzemy poziom działania funkcji pomiędzy wartościami 1 a 3. Po aktywacji tego trybu aparat automatycznie zarejestruje kilka ujęć przy różnych parametrach, które następnie są składane i zapisywane jako jeden plik JPEG.

Tryb P

Tryb HDR

Powyższe zdjęcie zostało wykonane na średniej nastawie siły efektu. Trudno uznać je za naturalne co prowadzi ku wnioskowi, że lepsze efekty się uzyska używając najniższej nastawy. Plusem jednak jest sama możliwość konfigurowania, co przekłada się na możliwość konfiguracji aparatu w zgodzie z potrzebami użytkownika.

Filmowanie

Filmowanie w testowanym modelu aktywujemy w sposób bezpośredni, używając dedykowanego przycisku. Podczas nagrywania skorzystamy ze stabilizacji obrazu, a rejestrowany dźwięk jest stereofoniczny, z możliwością zredukowania szumu wiatru.

Rejestracja klipów przebiega w sposób prawidłowy. Obraz stabilizowany jest poprawnie, jedynie przy dużych powiększeniach możemy uznać, że film skażony jest jakoby delikatnym potrząsaniem. Nie mamy zastrzeżeń też do pracy układów AF - podczas modyfikacji zooma możemy odnotować chwilowe zagubienie ostrości.

Używając trybów HS (niezależnie czy będzie to szybkość 4x, 2x czy ½ x) aparat nie zarejestruje dźwięku. Nie uruchomimy także układów stabilizacji.

Przykładowe filmy:

• Klip #1: 28.2 MB
• Klip #2: 15.3 MB
• Klip w tempie 0.5x: 8.2 MB
• Klip w tempie 2x: 17.3 MB
• Klip w tempie 4x: 10.5 MB
• Demonstracja stabilizacji: 23.8 MB
• Demonstracja pracy mechanizmu zoom: 22.7 MB

Łączność WiFi

Aparat wyposażony jest w interfejs komunikacji bezprzewodowej, który umożliwia nie tylko przesyłanie zdjęć, ale także sterowanie podstawowymi parametrami z poziomu aparatu telefonicznego lub tabletu. By nawiązać połączenie, aparat wytwarza bezprzewodowy punkt dostępu, do którego należy podłączyć telefon.

Podsumowanie

Nikon P600 jest ciekawą ofertą dla osób, które niespecjalnie zainteresowane są tajnikami fotografii, a pragną mieć niewielkich rozmiarów aparat o potężnym powiększeniu cyfrowym. To najsilniejsza strona opisywanego modelu. Struktura menu, mimo że bardzo prosta, nie jest do końca intuicyjna. Dla niektórych użytkowników problemem może być brak tak popularnej dziś fotografii 3D.

Zalety:
• czas migawki 1/4000 s,
• duży zasięg zoomu,
• dobrze kontrolowany poziom szumu,
• ruchomy wyświetlacz.

Wady:
• brak gorącej stopki,
• stosunkowo ciemny obiektyw.