Fujifilm X100T pozwala na zapis plików w następujących proporcjach i rozmiarach obrazu:

• 3:2
  • Duży (L) – 4896 × 3264 pikseli,
  • Średni (M) – 3456 × 2304 pikseli,
  • Mały (S) – 2496 × 1664 pikseli,
• 16:9
  • Duży (L) – 4896 × 2760 pikseli,
  • Średni (M) – 3456 × 1944 pikseli,
  • Mały (S) – 2496 × 1408 pikseli,
• 1:1
  • Duży (L) – 3264 × 3264 pikseli,
  • Średni (M) – 2304 × 2304 pikseli,
  • Mały (S) – 1664 × 1664 pikseli

• JPEG (EXIF, DPOF, DCF),
• RAW,
• RAW+JPEG.

Aparat udostępnia funkcję symulacji fotografii filmowej. Dostępne są następujące opcje kliszy oraz filtrów konwersyjnych:

• Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
• Velvia/Vivid – wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
• Astia/Soft – profil dedykowany do fotografii portretowej,
• Classic Chrome – miękkie barwy i zwiększony kontrast partii w cieniu,
• PRO Neg Hi – bardziej kontrastowy od PRO Neg Std, dedykowany do ogólnie pojętej fotografii,
• PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowany do fotografii portretowej,
• Czarno-biała,
• Czarno-biała z filtrem żółtym,
• Czarno-biała z filtrem czerwonym,
• Czarno-biała z filtrem zielonym,
• Sepia.

Standardowo postanowiliśmy przetestować zasięg działania opcji wyostrzania i odszumiania zdjęć. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu odszumiania dla wysokich wartości ISO.

ISO 3200
Odszumianie słabe
Odszumianie normalne
Odszumianie silne
ISO 6400
Odszumianie słabe
Odszumianie normalne
Odszumianie silne
ISO 12800
Odszumianie słabe
Odszumianie normalne
Odszumianie silne

Trudno doszukać się różnic na zaprezentowanych wycinkach. Siła procesu odszumiania nawet przy najniższym poziomie jest na tyle duża, że korekta pozostawiona użytkownikowi nie wnosi już niczego do obrazu, choć przyznać musimy, że zachowany detal nawet dla czułości ISO 12800 w porównaniu do konkurencji jest stosunkowo wysoki.

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −2
Ostrość 0
Ostrość +2

Na podstawie powyższych zdjęć możemy jednoznacznie stwierdzić, że na domyślnym stopniu wyostrzania fotografie wyglądają naturalnie, choć delikatnie widać zakłócenia w postaci efektu halo (czyli obwódek wokół kontrastowych krawędzi). Najniższy poziom daje miękkie zdjęcia, a najwyższy – generuje nieprzyjemne już deformacje. Wydaje się zatem celowe, by dla uzyskania optymalnych rezultatów nastawę wyostrzania ustawić na wartość −1.

Balans bieli

W Fujifilm X100T odnajdziemy następujące tryby balansu bieli:

• Auto,
• Ustawienia własne wg wzorca,
• Wybór temperatury (skala od 2500 do 10000K),
• Światło dzienne,
• Cień,
• Światło jarzeniowe (3 rodzaje),
• Światło żarówki,
• Pod wodą.

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (średnie odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli średnia wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.

Spory błąd koloru występuje przy ustawieniu automatycznego balansu bieli w oświetleniu żarowym, jednak gdy wybierzemy dedykowany tryb, błąd jest już dużo mniejszy – to dobry znak. Podobne zachowanie notujemy dla zacienienia, jednak w tym wypadku nie mamy możliwości zastosowania programu dedykowanego – ratunkiem będzie stosowanie odpowiedniej wartości w kelwinach. Kolejnym pozytywnym aspektem jest obserwacja, że dla wszystkich innych kombinacji światła i programów balansu bieli średni błąd utrzymuje się na poziomie około 6. Oznacza to, że w większości sytuacji fotograficznych zdanie się na automatykę balansu bieli da prawidłowe rezultaty.

Z powyższej tabelki możemy także wyciągnąć wniosek, że aparat ma tendencję do delikatnego przesycania kolorów. Nie jest ona duża, średnie zwiększenie saturacji dla wszystkich pomiarów wynosi 14%.

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Światło: Słoneczny dzień Balans bieli: Auto
Światło: Słoneczny dzień Balans bieli: Słoneczny dzień
Światło: Zachmurzenie Balans bieli: Auto
Światło: Zachmurzenie Balans bieli: Zachmurzenie
Światło: Zacienienie Balans bieli: Auto
Światło: Żarówki Balans bieli: Auto
Światło: Żarówki Balans bieli: Żarówki
Światło: Żarówki Balans bieli: 3000K
Światło: 5500K Balans bieli: Auto
Światło: 5500K Balans bieli: 5500K

Zaprezentowane wyniki w kolumnie tablicy kolorów prezentują referencyjną kolorystykę (środkowe koła) na tle zmierzonego koloru, bez korekty ekspozycji.

Szum

Pomiar szumów wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej przedstawiamy wyniki dla plików JPEG.

Szum do czułości ISO 6400 utrzymuje się poniżej poziomu 1%. Fakt, że wszystkie składowe dla każdej z czułości mają mniej więcej takie same wartości dowodzi, iż korekcja danych z matrycy jest dość znaczna. Także sama charakterystyka nie jest naturalna. Dopiero wyjście poza czułość ISO 6400 uwidacznia fizyczne zachowanie – pamiętajmy jednak, że to czułości rozszerzone, co w praktyce oznacza, że dane i tak podlegają manipulacjom.

Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG przy ustawionym najniższym stopniu odszumiania i wyostrzania.

Do porównania wybraliśmy modele aparatów Nikon Coolpix A oraz Ricoh GR. Oba posiadają stałoogniskowy obiektyw oraz matrycę APS-C. Można zatem wprost porównać je do opisywanego Fuji X100T. Trzeba przyznać, że szum nie jest widoczny aż do najwyższej kalibrowanej czułości ISO 6400. Taki obraz tworzą wszystkie wspomniane aparaty. Ciekawe różnice pojawiają się dopiero po przekroczeniu tego progu – w aparacie X100T są to czułości rozszerzone, czyli formalnie niekalibrowane. Okazuje się, że Fuji utrzymuje najlepszy poziom, nawet dla ISO 25600, gdzie obraz jest stosunkowo dobrej jakości, choć brakuje mu detalu. Dzięki temu czułości ISO 12800 oraz 25600 są całkowicie używalne. Co ciekawe, gdy porównamy jakość obrazu do tego, który tworzy aparat Sony RX1, okaże się, że Fuji nadal wiedzie prym. W podsumowaniu należy uznać, że użytkownicy decydujący się na format JPEG powinni być bardzo zadowoleni z jakości fotografii.