Sigma A 60 mm f/2.8 DN - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Sigma A 60 mm f/2.8 DN nie ma problemów z podłużną aberracją chromatyczną. Co prawda, wczytując poniższe wycinki do programu graficznego i rozjaśniając je znacząco możemy dopatrzeć się lekkiego zabarwienia obrazów pozaogniskowych, ale jest to efekt naprawdę niewielki.
 |
Jeśli chodzi o poprzeczną aberrację chromatyczną, jest chyba jeszcze lepiej niż w przypadku podłużnej. Tylko na maksymalnym otworze względnym poziom tej wady możemy określić jako mały. Dla pozostałych przysłon jest znikomy i, w zasadzie, niemożliwy do zauważenia na zdjęciach. Brawa dla konstruktorów Sigmy.
 |
Aberracja sferyczna
Poniższe wycinki pokazują, że nie ma istotnych różnic w wyglądzie krążków światła uzyskanych przez rozogniskowanie punktów świetlnych znajdujących się przed lub za płaszczyzną ostrości. Zdjęcia tablicy do testowania autofokusa i podłużnej aberracji chromatycznej nie pokazują też żadnych śladów „pływania” ogniska. Wszystkie te fakty świadczą o tym, że aberracja sferyczna w testowanych obiektywie jest korygowana prawidłowo.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.