Carl Zeiss Otus 85 mm f/1.4 - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
W nazwie testowanego obiektywu pojawia się człon APO, który sugeruje apochromatyzm, czyli świetnie skorygowaną aberrację chromatyczną. Sprawdźmy więc na początku jak wygląda podłużna wersja tej wady.
 |
Bardzo delikatne zabarwienie obrazów przed i za ogniskiem daje się zauważyć tylko w okolicach maksymalnego otworu względnego. Na przysłonie f/2.8 nie ma już tego efektu zupełnie. Biorąc pod uwagę jak trudne jest korygowanie tego rodzaju wady w obiektywie o parametrach 1.4/85, Otusa zdecydowanie można tutaj pochwalić.
Jeszcze więcej pochwał możemy napisać omawiając poprzeczną aberrację chromatyczną, której zależność od wartości przysłony dla obu typów detektorów przedstawia poniższy wykres.
Wada ta jest po prostu niezauważalna i to niezależnie od tego jakiej przysłony i jakiej matrycy używamy. Brawo!
 |
Aberracja sferyczna
Zeiss Otus 1.4/85 świetnie koryguje także aberrację sferyczną. Obiektyw nie pokazuje żadnego efektu „pływania” ogniska, a rozogniskowane krążki światła uzyskane przed i za ogniskiem praktycznie się od siebie nie różnią, co doskonale widać na poniższych wycinkach.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.