Fujifilm Fujinon XF 35 mm f/2 R WR - test obiektywu
8. Winietowanie
| X-E1, JPEG, f/2.0 | X-E1, RAW, f/2.0 |
|
|
| X-E1, JPEG, f/2.8 | X-E1, RAW, f/2.8 |
|
|
| X-E1, JPEG, f/4.0 | X-E1, RAW, f/4.0 |
|
|
Pracując na JPEG-ach winietowaniem nie musimy się martwić prawie wcale. Już na maksymalnym otworze względnym wynosi ono tylko 18% (−0.57 EV), by po przymknięciu przysłony do f/2.8 spaść do poziomu 12% (−0.36 EV). Co ciekawe, zmiana przysłony do f/4.0 powoduje, że wada ta zmniejsza się tylko do 11% (−0.33 EV) i dopiero zastosowanie otworu f/5.6 powoduje, że problem znika całkowicie (7%).
Prawdę o tym, jak sama optyka radzi sobie z winietowaniem, powie nam dopiero analiza plików RAW wywołanych neutralnym oprogramowaniem. W tym przypadku problemów jest znacznie więcej, co widać szczególnie mocno na maksymalnym otworze względnym, gdzie wada ta sięga 47% (−1.85 EV). Z jednej strony to sporo, z drugiej wynik nie jest zaskoczeniem. Połączenie dobrego światła f/2.0 i małych rozmiarów obiektywu nie mogło skończyć się inaczej. Coś za coś…
Gdy przymkniemy przysłonę do f/2.8, winietowanie zmniejszy się do wartości 29% (−1.01 EV), by na f/4.0 spaść do poziomu 22% (−0.73 EV). Dalszy spadek winietowania wraz z przymykaniem przysłony jest niewielki. Na f/5.6 wada ta sięga 20% (−0.66 EV), a na f/8.0 wynosi 18% (−0.56 EV). Pewne szanse na jej dojrzenie mamy nawet na f/11, gdzie dochodzi ona do 14% (−0.46 EV).
 |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.