Fujifilm X-E3 posiada 9-stopniową skalę odszumiania JPEG-ów. W poniższej tabelce prezentujemy wycinki zdjęć obrazujące intensywność odszumiania na minimalnym (−4), średnim (0) oraz maksymalnym (+4) poziomie, na zdjęciach wykonanych przy czułości ISO 6400 i 12800.

ISO 6400
Odszumianie −4
Odszumianie 0
Odszumianie +4
ISO 12800
Odszumianie −4
Odszumianie 0
Odszumianie +4

Jeżeli chodzi o szczegółowość obrazu, to Fujifilm X-E3 oraz Nikon D7500 robią najlepsze wrażenie w zestawieniu. Nie jest to jednak nic zaskakującego – Canon 80D posiada filtr dolnoprzepustowy, ograniczający wyniki w tej kategorii.

Pod względem szumu natomiast, to testowany aparat wydaje się być zwycięzcą. Przewagę nad 80D widać już od ISO 800, natomiast nad D7500 od ISO 12800. Właśnie ta wartość wydaje się ostatnią, dla której szum nie degraduje bardzo mocno obrazu. Powyżej niej zaszumienie jest już bardzo wysokie i czułości ISO 25600 i ISO 51200 będą użyteczne tylko w specyficznych sytuacjach.

Sprawdźmy teraz, jak nasza wizualna ocena przekłada się na konkretne liczby. Wyniki naszych pomiarów poziomu szumu na surowych zdjęciach tablicy Kodaka Q-14, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów, prezentujemy na poniższym wykresie.

Wraz ze wzrostem czułości rośnie nie tylko procentowa obecność szumu, ale i odległość pomiędzy składowymi. Wykres natomiast zachowuje wykładniczy charakter. Oznacza to, że w całym zakresie czułości oprogramowanie nie stosuje odszumiania.

Zerknijmy teraz, jak prezentuje się testowany aparat w porównaniu z Canonem 80D, Nikonem D7500 oraz Sony A6500.

Od razu rzuca się w oczy fakt, że to testowany aparat Fujifilm cechuje się najniższą procentową obecnością szumu. Przewaga nad 80D i A6500 to od 1 i 1/3 EV do 1 i 1/2 EV (w zakresie do ISO 6400, powyżej tej wartości Sony modyfikuje surowe pliki), a nad D7500 to około 1/2 EV w zakresie do ISO 25600.

Darki

Poziom prądu ciemnego testujemy na podstawie zdjęć wykonanych z 3-minutową ekspozycją bez dopływu światła. Zdjęcia wykonujemy zarówno w formacie JPEG, jak i RAW. Te pierwsze prezentujemy w postaci, w jakiej zostały zapisane przez aparat. Natomiast surowe pliki wywołujemy programem dcraw do postaci czarno-białej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób TIFF-y konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W przypadku X-E3 zakres ten wynosi od 800 do 1200. Identyczny zakres został również odłożony na poziomej osi histogramów wykonanych na podstawie surowych plików. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 1 000 000 zliczeń.

100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200

Do wartości ISO 3200 histogramy przypominają rozkład Poissona. Dla czułości 1600 i 3200 widoczne jest jednak zaburzenie w postaci dodatkowego piku. Wraz ze wzrostem czułości rośnie wartość odchylenia standardowego, dla żadnej wartości nie przekraczając jednak wartości sygnału.

Od ISO 3200 po lewej stronie kadru z łatwością zaobserwować można jaśniejszy obszar, który wynika prawdopodobnie z nagrzewania się sąsiadującej z matrycą elektroniki. Plamę o znacznie mniejszej intensywności dojrzymy również po prawej stronie. To zachowanie widzieliśmy również w testach X-T2 oraz X-T20. Od ISO 1600 na darkach z łatwością dojrzymy obszar czujników fazowych. Jego intensywność przypomina tą w X-T20, a więc jest znacznie niższa, niż w starszym modelu X-PRO 2, do którego mieliśmy pod tym względem największe zastrzeżenia. Warto również spojrzeć na pliki JPEG – tutaj obszar ten nie będzie widoczny. Oznacza to, że czujniki na przetworzonych plikach są skutecznie maskowane. Nie można także zapominać o tym, że dla lepszego zobrazowania struktury szumu matrycy, ograniczamy analizę sygnału do przedziału 800–1200. To dodatkowo podkreśla wizualnie występowanie opisywanego problemu.

JPEG
ISO	Dark Frame	Crop
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200