• solidna obudowa,
• świetna jakość obrazu w centrum kadru i to niezależnie od użytej ogniskowej,
• bardzo dobra jakość obrazu na brzegu matrycy APS-C/DX,
• akceptowalna jakość obrazu na brzegu pełnej klatki,
• brak problemów z poprzeczną aberracją chromatyczną dla dłuższych ogniskowych,
• znikoma dystorsja na mniejszym detektorze,
• koma dobrze korygowana na matrycy APS-C/DX,
• winietowanie niezauważalne na matrycy APS-C/DX.

• źle rozwiązany pierścień do zmiany AF/MF,
• fatalna praca pod ostre światło,
• podłużna aberracja chromatyczna mogłaby być mniejsza,
• spora i na dodatek falista dystorsja na najszerszym kącie widzenia,
• zauważalny astygmatyzm na dłuższych ogniskowych,
• wolny autofokus.

Mam trochę mieszane uczucia pisząc to podsumowanie. Z jednej strony w wielu aspektach optycznych Tokina poradziła sobie świetnie i nie miała problemów, żeby walczyć jak równy z równym z najlepszymi obiektywami firmowymi. W efekcie, gdybym miał wybierać obiektyw klasy 24–70 mm i miał ograniczony budżet, z obiektywów producentów niezależnych postawiłbym właśnie na Tokinę, a nie na Tamrona czy Sigmę.

Niestety sytuacja nie jest tak różowa do samego końca. Tokina zanotowała bowiem dotkliwe potknięcia. Nie mówię tutaj o zauważalnym astygmatyzmie na dłuższych ogniskowych, momentami ciut za dużej aberracji chromatycznej czy falistej dystorsji na szerokim kącie. Te rzeczy są do wybaczenia w świetle bardzo dobrej rozdzielczości obrazów, jakie generuje Tokina. Poważne wpadki są dwie. Przede wszystkim, wysokiej klasy obiektyw nie może generować odblasków, które potrafią prześwietlać prawie całe zdjęcie i to w sytuacji, w której słońce znajduje się sporo poza kadrem. Jest to tym bardziej bolesne, że Tokina takie wpadki notowała już w przeszłości i zupełnie nie wyciąga z nich wniosków.

Druga rzecz to autofokus. Reporterskie parametry do czegoś zobowiązują. Gdy producent decyduje się ograniczyć zakres całkowitej pracy pierścienia do ustawiania ostrości do rekordowo małej wartości 50 stopni, a zatem poświęca manualne ostrzenie, to oczekujemy, że w zamian, w trybie automatycznym, ostrość ustawiana będzie błyskawicznie. Niestety tak nie jest. Na dodatek praca mechanizmu nie jest bezgłośna, co stało się przecież standardem u konkurencji…

W testach wykorzystujemy studyjne lampy błyskowe i światła stałego firmy Quadralite dostarczone przez sklep Foto-Tip.pl