Rozdzielczość

Testy rozdzielczości przeprowadzamy na podstawie zdjęć tablicy ISO12223 robionych dla różnych długości ogniskowych i różnych wartości przysłony. Następnie dokonujemy obliczeń dla centrum i brzegu kadru. Wyniki prezentujemy w postaci wartości funkcji MTF50. Tradycyjnie pomiarom podlegały zarówno pliki JPEG, jak i surowe pliki RAW.

Spójrzmy najpierw na centrum zdjęć RAW.

Maksymalne wyniki notujemy dla najkrótszej ogniskowej, co jest typowe w tego typu aparatach. Każde zwiększenie ogniskowej będzie się wiązać ze stratą jakości obrazu.

----- R E K L A M A -----

Bezpośrednie porównanie do TZ100 pozwoli nam stwierdzić, że testowany aparat sprawuje się lepiej niż jego poprzednik – i to przy wszystkich badanych ogniskowych. Maksymalne osiągi TZ200 są o nieco ponad 200 LW/PH wyższe. Możemy zatem ocenić, że rezultaty w centrum kadru stoją na całkiem niezłym poziomie. Jakość obrazu będzie porównywalna do innego, wyżej pozycjonowanego kompaktu tego producenta, czyli FZ2000.

Zerknijmy jeszcze na przebiegi profilu czerni i bieli oraz przebieg funkcji MTF.

Zauważyć można, że wartość funkcji MTF w częstości Nyquista wynosi 16.9% oraz 14.3% dla, kolejno, profilu poziomego i pionowego. Oznacza to, że przed matrycą TZ200 zamontowano optyczny filtr dolnoprzepustowy o osłabionym działaniu w obu kierunkach.

Zobaczmy, czy sytuacja ulegnie zmianie na boku kadru.

Niestety okazuje się, że lepsze rezultaty w centrum przypłacimy nieco gorszymi rezultatami, niż notował TZ100, na brzegu. Poza tym, da się zauważyć nietypowe zachowanie dla przysłony f/4.0 dla ogniskowej 9 mm oraz f/5.6 dla 26 mm.

Poniżej zamieszczamy wyniki pomiaru rozdzielczości przeprowadzonego na plikach JPEG, które wykonaliśmy z wyostrzaniem ustawionym na minimalną wartość. Wykresy prezentują wyniki dla centrum i brzegu kadru.

Nie może dziwić, że wyostrzone JPEG-i dają wyższe rezultaty niż zdjęcia RAW. W ogólności jednak, tendencja na obu rodzajach zdjęć jest podobna.

Poniżej prezentujemy wycinki zdjęć tablicy testowej (w formacie JPEG) w skali 1:1 z okolic centrum kadru dla maksymalnej i minimalnej rozdzielczości.

8.8 mm f/4

132 mm f/6.4

Aberracja chromatyczna

Przypomnijmy, że w naszej ocenie wartości aberracji wykraczające ponad 0.15% są uznawane za bardzo silne i widoczne na zdjęciach. Wyniki w przedziale 0.08–0.14% uznajemy za umiarkowane, a te z zakresu 0.04–0.07% za nieznaczące. Poniżej 0.04% możemy potraktować aberrację jako niezauważalną.

Na zdjęciach JPEG wada ta nie będzie zauważalna dla żadnych kombinacji ogniskowych i przysłon.

Na zdjęciach RAW zauważymy, jak naprawdę wygląda ta wada w aparacie TZ200. Dla najkrótszej ogniskowej dla wszystkich przysłon, poza f/8, aberracja chromatyczna będzie wyraźnie widoczna, dla ogniskowej 92 mm z kolei jest ona niewielka. Dla wszystkich pozostałych ogniskowych wadę tę możemy określić jako umiarkowaną.

8.8 mm f/3.3	92 mm f/6.3

Dystorsja

Wyniki pomiarów geometrycznych zniekształceń obrazu prezentujemy w poniższej tabeli.

	9 mm	26 mm	50 mm	92 mm	132 mm
JPEG	−1.9 %	0.1 %	−1.2 %	−0.9 %	2.8 %
RAW	−12.6 %	0.1 %	−1.0 %	−2.7 %	-3.3 %

Na zdjęciach JPEG dystorsja będzie widoczna tylko przy najkrótszej i najdłuższej ogniskowej. Dla pozostałych wartości ogniskowych dystorsja jest pomijalna. Jeżeli spojrzymy na zdjęcia RAW okaże się, że dla ogniskowej 8.8 mm dystorsja beczkowa jest ogromna i wynosi aż −12.6%. Duża wada zauważalna jest również dla najdłuższej ogniskowej.

JPEG	RAW
8.8 mm
25.8 mm
49.6 mm
91.7 mm
132 mm

Koma i astygmatyzm

Lumix TZ200 nie ma większych problemów z korygowaniem komy. Pewne problemy w postaci rozciągniętego punktu zauważymy jedynie dla najkrótszej ogniskowej.

Centrum	Róg
8.8 mm
25.8 mm
49.6 mm
91.7 mm
132 mm

Winietowanie

Pomiary winietowania wykonaliśmy w pierwszej kolejności dla plików JPEG.

	8.8 mm	25.8 mm	49.6 mm	91.7 mm	132 mm
f/3.3	24.2% (−0.25 EV)	–	–	–	–
f/4	21.9% (−0.20 EV)	–	–	–	–
f/4.7	–	13.8% (−0.06 EV)	–	–	–
f/5.6	19.4% (−0.13 EV)	9.9% (−0.05 EV)	–	–	–
f/5.7	–	–	12.1% (−0.06 EV)	–
f/6.3	–	–	-	12.1% (−0.15 EV)	–
f/6.4	–	–	-	-	12.1% (−0.19 EV)
f/8	17.1% (−0.10 EV)	17.1% (−0.04 EV)	10.1% (−0.02 EV)	7.2% (−0.13 EV)	8.6% (−0.16 EV)

Jak widać, winietowanie dla plików JPEG jest ledwo zauważalnym problemem. Dla szerokiego kąta wada ta zmienia się od 0.8 do 0.4 EV, podczas gdy dla pozycji teleobiektywu nie przekracza 0.4 EV, co jest wartością małą.

Spójrzmy teraz na wyniki pomiarów, które wykonaliśmy na surowych plikach.

	8.8 mm	25.8 mm	49.6 mm	91.7 mm	132 mm
f/3.3	12.9% (−7.6 EV)	–	–	–	–
f/4	17.7% (−6.6 EV)	–	–	–	–
f/4.7	–	13.8% (−0.18 EV)	–	–	–
f/5.6	18.7% (−6.4 EV)	9.9% (−0.17 EV)	–	–	–
f/5.7	–	–	12.1% (−0.22 EV)	–
f/6.3	–	–	-	12.1% (−0.54 EV)
–
f/6.4	–	–	-	-	12.1% (−0.72EV)
f/8	14.8% (−6.95 EV)	17.1% (−0.15 EV)	10.1% (−0.18 EV)	7.2% (−0.47 EV)	8.6% (−0.67 EV)

Przy analizie plików RAW na wstępie należy zauważyć, że poza najkrótszą i najdłuższymi ogniskowymi zanotowane wyniki są identyczne (w granicach błędu) z przedstawionymi wcześniej dla plików JPEG. Dla najkrótszej ogniskowej dochodzi do programowego usuwania dystorsji, wobec czego wysokie wyniki objawiające się zaczernieniem rogów w wywołanych obrazach są wypychane poza kadr.

JPEG	RAW
8.8 mm
f/3.3	f/3.3
f/4	f/4
f/5.6	f/5.6
f/8	f/8
25.8 mm
f/4.7	f/4.7
f/5.6	f/5.6
f/8	f/8
49.6 mm
f/5.7	f/5.7
f/8	f/8
91.7 mm
f/6.3	f/6.3
f/8	f/8
132 mm
f/6.4	f/6.4
f/8	f/8

Odblaski

Aparat radzi sobie z odblaskami przy najkrótszej ogniskowej dość poprawnie. Sytuacja zmienia się przy zwiększeniu ogniskowej – tutaj spotkamy się z większym spadkiem kontrastu i widocznymi blikami.