W Nikonie Z50, tak samo jak w innych, średnio-zaawansowanych i zaawansowanych aparatach tego producenta, w menu fotografowania odnajdziemy funkcję redukcji szumu przy wysokich czułościach. Dostępne ustawienia obejmują: wyłączona, zmniejszona, normalna oraz zwiększona. Przykłady działania odszumiania w Z50 przy poszczególnych ustawieniach można obejrzeć w poniższej tabelce. Zdjęcia wykonaliśmy dla czułości ISO 25600 oraz ISO 51200.

ISO 25600
Odszumianie wyłączone
Odszumianie zmniejszone
Odszumianie normalne
Odszumianie zwiększone
ISO 51200
Odszumianie wyłączone
Odszumianie zmniejszone
Odszumianie normalne
Odszumianie zwiększone

Kolejne stopnie odszumiania pozbawiają obraz zarówno zakłóceń obrazu, jak i detali. Proces ten nie odbywa się jednak drastycznie i funkcja ta może się okazać użyteczna dla niektórych fotografujących. My zalecamy jednak stosowanie wartości „niskie”, gdzie szum kolorowy przestaje być widoczny, wciąż zauważyć można szczegóły.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z Nikona Z50 wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Podobnie jak w poprzednim rozdziale, dla porównania prezentujemy wycinki zdjęć z aparatów Canon M6 Mark II oraz Fujifilm X-T30. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne na dzień dzisiejszy w naszej bazie.

Wizualnie, zdjęcia na niskim czułościach z Nikona Z50 robią świetne wrażenie pod względem ostrości. Oczywiście, im dalej w las, tym większe szumy. Te jednak stają się dokuczliwe tak naprawdę dopiero przy ISO 6400. Tym samym, to właśnie testowany aparat wypada najlepiej z całej stawki.

Przejdźmy teraz do sprawdzenia, co w temacie szumów pokażą nam konkretne liczby. Wyniki pomiarów poziomu szumu na surowych zdjęciach tablicy Kodaka Q-14, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów prezentujemy poniżej.

W niemalże całym zakresie czułości, przebieg poszczególnych składowych szumu ma charakter wykładniczy. Niewielkie załamanie dostrzegamy dopiero dla rozszerzonej wartości ISO 204800. Warto również zwrócić uwagę na nieco odstającą wartość dla ISO 12800, nie jesteśmy jednak w stanie potwierdzić, że odszumianie rzeczywiście ma dla tej wartości miejsca, gdyż w przypadku czułości ISO 25600 wartości zdają się wracać na wyznaczony przez ISO 100–6400 przebieg.

Spójrzmy teraz na poniższy wykres, który prezentuje porównanie składowej luminancji dla Z50, EOS-a M6 Mark II oraz X-T30.

Co ciekawe, obiektywne pomiary nie potwierdzają naszych subiektywnych spostrzeżeń i to Fujifilm X-T30 radzi sobie pod względem kontroli zaszumienia lepiej. Różnica pomiędzy tymi aparatami wynosi dla ISO 6400 2/3 EV. Testowany bezlusterkowiec dla tego samego wzmocnienia wygrywa natomiast z Canonem o prawie 1 EV.

Darki

Standardowo zdjęcia w tym teście wykonujemy w formacie RAW. Wywołujemy je programem dcraw do postaci czarno-białej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób pliki TIFF konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W Z50 maksimum sygnału występuje w okolicach 1000. W poniższych przykładach ograniczyliśmy zatem sygnał do przedziału 800–1200. Identyczny zakres został również odłożony na poziomej osi histogramów. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 1 000 000 zliczeń.

RAW
ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200
102400
204800

Dla porządku prezentujemy również darki w formacie JPEG.

JPEG
ISO	Dark Frame	Crop
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200
102400
204800