Nikon D3x, 8 mm	Nikon D3x, 10 mm
Nikon D3x, 12 mm	Nikon D3x, 15 mm

Dla wszystkich ogniskowych oprócz maksymalnej, koło obrazowe jest mniejsze niż rozmiar detektora, przez co, rzecz typowa dla kołowych obiektywów rybie oko, brzegi i rogi kadru są czarne. Wyjątkiem jest ogniskowa 15 mm, gdzie obiektyw staje się rybim okiem diagonalnym. Ze względu na dawany tam kąt 180 stopni trudno dokonać dokładnych pomiarów winietowania, ale wydaje się, że jego poziom, na maksymalnym otworze względnym, sięga około 1.5 EV.

Producent wraz z obiektywem dostarcza tulipanową osłonę słoneczną i poniższe zdjęcia pozwolą nam przekonać się czy dobrym pomysłem jest używanie jej na pełnej klatce.

Nikon D3x, 8 mm	Nikon D3x, 10 mm
Nikon D3x, 12 mm	Nikon D3x, 13 mm

Jak widać, można używać jej tylko w wąskim zakresie ogniskowych od 14 do 15 mm. Poniżej tych wartości ogniskowych, osłona dodatkowo ogranicza pole obrazowe obiektywu.

W przypadku mniejszej matrycy Nikona D500 wpływ osłony przestaje zupełnie być widoczny dla ogniskowej w okolicach 10 mm.

Zobaczmy teraz jak wygląda sprawa winietowania, gdy testowany obiektyw podepniemy do matrycy APS-C/DX.

Nikon D500, 8 mm	Nikon D500, 10 mm
Nikon D500, 12 mm	Nikon D500, 15 mm

Na 8 mm rogi są wciąż czarne. Producent zaznacza, że na 11 mm Nikkor staje się diaginalnym rybim okiem przeznaczonym na matryce DX, ale jak widać z powyższych ujęć, czarne rogi znikają trochę wcześniej, bo już dla ogniskowej 10 mm. Na 12 mm obraz zaczyna przypominać to, co widzimy w zwykłych obiektywach. W przypadku tej ogniskowej, dla f/4.2, straty światła w rogach kadru sięgają 20% (-0.66 EV), by po przymknięciu przysłony do f/5.6 zmniejszyć się do niezauważalnego poziomu poniżej 5%.

Na ogniskowej 15 mm i na maksymalnym otworze względnym winietowanie wynosi 18% (-0.56 EV) i spada do 6% (-0.17 EV), po przymknięciu przysłony do f/5.6.