Olympus M.Zuiko Digital ED 8-25 mm f/4 PRO - test obiektywu
10. Autofokus
Nie mieliśmy też żadnych problemów z celnością mechanizmu. Zarówno w studio, jak i w przypadku zdjęć plenerowych skuteczność autofokusa była praktycznie stuprocentowa.
Poniższe zdjęcia pokazują, że autofokus nie miał wyraźniejszych tendencji do ustawiania ostrości przed lub za właściwym obiektem. Zdjęcie uzyskane na 18 mm pokazuje, co prawda, lekkie przesunięcie głębi ostrości w kierunku większych odległości, ale właściwy obiekt nadal jest ostry, a ujęcie zostało wykonane przecież w najtrudniejszej kombinacji, czyli na maksymalnym otworze względnym i z minimalnej odległości. Nie jest przy tym wykluczone, że część tego przesunięcia głębi może wynikać ze specyficznego rozkładu krzywizny pola, która w tak skomplikowanych konstrukcjach prawie nigdy nie jest zwykłym wycinkiem sfery.
| Olympus E-M5 II, 18 mm, f/4.0 |
 |
| Olympus E-M5 II, 25 mm, f/4.0 |
 |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.