Nikon Nikkor Z 400 mm f/4.5 VR S - test obiektywu
7. Koma, astygmatyzm i bokeh
Centrum, f/4.5 | Róg APS-C, f/4.5 | Róg FF, f/4.5 |
![]() |
![]() |
![]() |
Centrum, f/6.3 | Róg APS-C, f/6.3 | Róg FF, f/6.3 |
![]() |
![]() |
![]() |
Astygmatyzm, rozumiany jako średnia różnica pomiędzy poziomymi i pionowymi wartościami funkcji MTF50, wyniósł 14.3%. To wartość, którą możemy określić mianem średniej, choć zaczyna ona niebezpiecznie zbliżać się do poziomu dużego. Po zastosowaniu telekonwertera astygmatyzm nieznacznie spada i wynosi 11.2%.
Jeśli chodzi o wygląd nieostrości, wszystko wygląda świetnie. Rozogniskowane krążki wyglądają bardzo dobrze, nie pokazują żadnych niejednorodności, a jednocześnie nie widać tam wyraźnie zaakcentowanej, jaśniejszej obwódki. Jakby tego było mało, trudno mieć zastrzeżenia do winietowania mechanicznego, które daje się we znaki tylko na maksymalnym otworze względnym. Brawo!
Centrum, f/4.5 | Róg APS-C, f/4.5 | Róg FF, f/4.5 |
![]() |
![]() |
![]() |
Centrum, f/6.3 | Róg APS-C, f/6.3 | Róg FF, f/6.3 |
![]() |
![]() |
![]() |
Centrum, f/9.0 | Róg APS-C, f/9.0 | Róg FF, f/9.0 |
![]() |
![]() |
![]() |