Sigma 50 mm f/2.8 EX DG Macro - test obiektywu
3. Budowa i jakość wykonania
Oprócz przełącznika trybu pracy mechanizmu ustawiającego ostrość, na
obudowie znajdziemy także suwak, który pozwala nam ograniczyć zakres
ustawień ostrości (FULL-LIMIT), tak aby w trybie ograniczonym autofokus
działał szybciej.
Gdy obiektyw ma ostrość ustawioną na nieskończoność, jego rozmiary są nieznacznie większe od klasycznych 50tek z długością na poziomie 64 mm (na poniższym zdjęciu prezentujemy jego porównanie do kitowego obiektywu 18-55 mm Canona, którego rozmiary nie różnią się znacznie od kitowych modeli 18-55 mm innych producentów). Gdy
próbujemy ogniskować na bliższe odległości, układ soczewek wysuwa się na
wąskim ale solidnym tubusie i przy minimalnej odległości ostrzenia
wynoszącej tylko 18.8 cm długość obiektywu rośnie prawie dwukrotnie. W
tym momencie ostre są obrazy obiektów znajdujących się tylko 4 cm od
wysuniętego tubusa!
W porównaniu do swojego wyraźnie droższego konkurenta ze stajni Sony, Sigma ma bardziej skomplikowaną konstrukcję optyczną, na którą składa się 10 elementów ustawionych w 9 grupach. Producent nie chwali się zastosowaniem jakiegoś specjalnego rodzaju szkła lecz wspomina o nowych powłokach antyodbiciowych wykonanych z myślą o fotografii cyfrowej. Wewnątrz znajdziemy także 7mio listkową przysłonę, którą można domknąć do f/32.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.