Aberracja sferyczna
Wada optyczna przejawiająca się różnym miejscem ogniskowania się promieni wchodzących do soczewki w różnej odległości od jej centrum (osi optycznej). Poniższy rysunek pokazuje aberrację sferyczną w przypadku soczewki i w przypadku zwierciadła sferycznego. Widać wyraźnie, że promienie przechodzące daleko od osi optycznej ogniskują się bliżej soczewki (zwierciadła), a te wpadające do obiektywu blisko jego środka daleko od soczewki (zwierciadła).

Wielkość aberracji sferycznej zależy od średnicy i ogniskowej soczewki czy zwierciadła, a także od odległości obserwowanego obiektu od centrum pola widzenia.
W przypadku zwierciadeł aberrację sferyczną likwiduje się budując zwierciadła paraboliczne lub przed zwierciadłem sferycznym stawiając płytę korekcyjną (system Schmidta) lub menisk (system Maksutova). W przypadku soczewek stosuje sie metodę podobną do niwelowania aberracji chromatycznej polagającą na konstruowaniu obiektywów składających się z dwóch lub trzech soczewek zbudowanych z różnego rodzaju szkła lub też konstruuje się soczewki o specjalnym kształcie tzw. soczewki asferyczne.


Aberrację sferyczną, w kiepskiej jakości lornetkach, łatwo zauważyć spoglądając na jasną gwiazdę widoczną na ciemnym niebie. Gdy aberracja sferyczna jest duża, gwiazda wydaje się być otoczona jakby jasną mgiełką.










Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.