Premierę kompaktu ZV-1 trudno określić mianem ciekawej z punktu widzenia fotografa. Nie oferował on bowiem niczego nowego, czego do tej pory nie dało się znaleźć w jednym z modeli serii RX100. Był jednak adresowany głównie do vlogerów, zatem należy go oceniać przede wszystkim w zastosowaniach wideo. Nasz filmowy test tego modelu można przeczytać tutaj.

Zupełnie inaczej wygląda sytuacja w przypadku nowego ZV-1 II, a to za sprawą nowego obiektywu. Ten bowiem, w ekwiwalencie dla formatu 35 mm, oferuje bardzo ciekawy zakres ogniskowych, wynoszący 18–50 mm i światło f/1.8–4. Jest zatem znacznie szerszy niż kiedykolwiek wcześniej w dowolnym kompakcie, szczególnie w grupie urządzeń z sensorami o wielkości co najmniej 1".

W tym momencie nie możemy nie wspomnieć o jednym projekcie Nikona, który ostatecznie nie doszedł do skutku. W lutym 2016 roku ogłoszono bowiem premierę trzech kompaktów Nikon DL, w tym modelu DL18–50, wyposażonego w obiektyw o takim samym zakresie ogniskowych oraz matrycy 1". Szefostwo Nikona podjęło jednak zupełnie niezrozumiałą przez nas decyzję o wycofaniu się z tego pomysłu i w końcu żaden z „DL-i” nie ujrzał światła dziennego. Naszym zdaniem Nikon zmarnował znakomity pomysł na aparat, który miał zasadniczo dwie przewagi nad nowym Sony ZV-1 II, mianowicie: jaśniejszy obiektyw (f/2.8 na ogniskowej 50 mm) i sprzętową stabilizację (VR).

----- R E K L A M A -----

PROMOCJA SONY - 50% RABATU NA OBIEKTYW!

Sony A7 III + 24-70/4 ZA FE OSS

10822 zł 9410 zł

Sony A7 IV + 24-70/4 FE ZA OSS

15122 zł 13710 zł

Sony A7 III + 50/1.8 FE

8846 zł 8422 zł

Sony A7 IV + 50/1.8 FE

13146 zł 12722 zł

Spójrzmy zatem, jak rozkłada się maksymalny otwór względny w zależności od użytej ogniskowej w ZV-1 II:

Zależność światłosiły od długości ogniskowej obiektywu (ekw.)
18 mm	19 mm	21 mm	23 mm	27 mm	29 mm	35 mm
f/1.8	f/2.2	f/2.5	f/2.8	f/3.2	f/3.5	f/4.0

Jak widać, obiektyw dość szybko „ciemnieje”. Niemniej, ZV-1 II zaprojektowano głównie z myślą o filmowaniu i niewielkim rozmiarze, dlatego zdecydowano się na wspomniane wyżej kompromisy. Ciemniejszy obiektyw i brak systemu redukcji drgań, a także brak wizjera i lampy błyskowej pozwoliły na zachowanie kompaktowości całej konstrukcji. Nowy model nie różni się zasadniczo wymiarami od poprzednika, mimo posiadania znacznie szerszego obiektywu. Podobna sytuacja dotyczy sensora – mamy zatem ten sam układ co u poprzednika – 20-megapikselowy, warstwowy sensor Exmor RS wielkości 1". Oferuje taki sam tryb seryjny 24 kl/s ze wsparciem fazowego autofokusa. I żeby nie było wątpliwości – ZV-1 II zapisuje pliki RAW, czego nie było np. w ZV-1F.

Skromniejszy niż w RX-ach jest natomiast zakres czasów migawki, przynajmniej jeśli chodzi o długie ekspozycje. Maksymalnie możemy naświetlać przez zaledwie 1/4 sekundy. Z kolei najkrótszy czas – 1/32000 s – pozwoli wykonać zdjęcia z pełni otwartą przysłoną w słoneczny dzień. W razie czego dostępny jest także wbudowany filtr ND8, czyli zmniejszający ekspozycję o 3 EV. Zauważyliśmy też, że nowy kompakt pozbawiony jest jakiejkolwiek kontroli nad redukcją wad obiektywu, np. aberracji chromatycznej, dystorsji czy winietowania. Można zatem założyć, że wady optyczne korygowane są automatycznie.

W działaniu ZV-1 II nie daje żadnych powodów do narzekań. Sprawnie się włącza, dobra jest także ogólna szybkość działania. Autofocus radzi sobie bardzo dobrze – oczy u ludzi wykrywane są niemal natychmiast i ustawiana jest na nie ostrość. Pozostaje faktem, że spora głębia ostrości szerokokątnego obiektywu trochę to zadanie ułatwia. Niewątpliwym plusem jest obecność nowego układu menu, które można spotkać w kilku ostatnich modelach bezlusterkowców Sony Alpha.

Jeśli chodzi o obudowę ZV-1 II, bardzo mocno przypomina ona poprzednika. Mamy praktycznie taki sam korpus (bez uszczelnień) i zestaw elementów sterujących. Poniższe zdjęcia pokazują porównanie nowego ZV-1 II (z lewej) oraz poprzednika.

Da się jednak dostrzec kilka niezbyt dużych modyfikacji. Jedną zmianę można dostrzec na spodzie aparatu – przesunięto bowiem gwint statywowy, by płytka statywu nie kolidowała z klapką baterii i karty.

Druga modyfikacja dotyczy nakładki na uchwyt na przedniej ściance oraz „łatki” pod kciuk na tylnej. O ile nie zmienił się ich kształt, to gumę zastąpiono niestety plastikiem. Efektem tego aparat stał się bardziej śliski i nieco trudniej go utrzymać.

Mamy jeszcze jedną zmianę – inne wykończenie panelu osłaniającego mikrofon na górnej ściance – która jednak z perspektywy fotografowania jest w zasadzie bez znaczenia.

Aparat zasilany jest tym samym niewielkim akumulatorem NP-BX1 co poprzednik i cała seria RX100. Obok jego komory mamy slot kart SD.

Zestaw portów komunikacyjnych został lekko odświeżony i zamiast mikro USB mamy USB-C, z możliwością zasilania aparatu podczas pracy. Oprócz tego znajdziemy także wejście mikrofonowe (mini jack 3.5 mm) oraz wyjście HDMI (mikro HDMI typu D).

ZV-1 II ma taki sam ekran jak ZV-1 i dwie ostatnie generacje (VI i VII) modelu RX100, a zatem 3-calowy o niezbyt wygórowanej rozdzielczości 0.93 miliona punktów. Mamy natomiast interfejs dotykowy o szerokiej funkcjonalności i obrotowy przegub, zapewniający możliwość zmiany położenia w szerokim zakresie kątów. Ekran spisuje się całkiem nieźle, choć w pełnym słońcu brakuje trochę jasności. W przeciwieństwie do aparatów serii RX100 (od III generacji), w ZV-1 II nie znajdziemy wizjera.

Podsumowując, ZV-1 II ma szanse zainteresować nie tylko filmowców, ale także fotografów. Szerokokątny obiektyw o ciekawym zakresie z pewnością wyróżnia go na tle innych aparatów kompaktowych i wnosi pewien powiew świeżości na rynku. ZV-1 II jest natomiast konstrukcją dość kompromisową, z uwagi na wspomniane wcześniej braki: stabilizacji, wizjera czy lampy błyskowej. Pod znakiem zapytania stoi też jakość samego obiektywu, bowiem po obejrzeniu zdjęć przykładowych nasze nastawienie do ZV-1 II nie było już tak pozytywne, jak zaraz po otrzymaniu egzemplarza testowego. Być może Sony ma w planach wypuszczenie np. RX100 VIII z obiektywem 18–50 mm, wątpliwe jednak by opracowano nową (i jaśniejszą) konstrukcję. Co najwyżej można liczyć na dołożenie wizjera czy stabilizacji. Oczywiście, to wyłącznie nasze spekulacje, a taki model może się równie dobrze nigdy nie pojawić.

Zachęcamy także do obejrzenia galerii zdjęć przykładowych, wykonanych ZV-1 II, jak również lektury jego pełnego testu w zastosowaniach wideo.