Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.
Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.
Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.
Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.
W artykule, opublikowanym jakiś czas temu omówiliśmy pokrótce dwa najnowsze średnioformatowe bezlusterkowce Fujifilm, mianowicie GFX 100 II oraz GFX 100S II. Oba te aparaty wyposażono w 102-megapikselowe sensory o wymiarach 43.8x32.9 mm, oferujące autofokus z detekcją fazy i kontrastu. Naturalnie, tak wysokorozdzielcze matryce mogą generować świetnej jakości obraz tylko współpracując z optyką o odpowiedniej jakości.
Na dzień publikacji tego materiału, firma Fujifilm ma w swojej ofercie 18 obiektywów, z czego większość, bo 13 modeli, stanowią instrumenty stałoogniskowe, a reszta (5 sztuk) to zoom-y. Warto przybliżyć ich właściwości potencjalnym użytkownikom, a zastosujemy tu podział ze względu na kąt widzenia. Nie będziemy jednak trzymać się tych ram za wszelką cenę, bowiem wprowadzanie sztywnych granic nie zawsze będzie miało sens, choćby w przypadku zoom-ów.
Obiektwy GFX dostępne w portfolio Fujifilm pokrywają zakres ogniskowych od 20 do 500 mm (lub do 700 mm z telekonwerterem). By łatwiej zobrazować sobie kąty widzenia, jakie zapewniają te instrumenty, warto się odnieść do formatu pełnoklatkowego. Biorąc pod uwagę wymiary matryc w aparatach GFX, należy pomnożyć wartość ogniskowej przez 0.79. Otrzymamy w ten sposób ekwiwalentny przedział od 16 do ok. 400 mm (lub do 553 mm z telekonwerterem).
Na początek wypada nam rozszyfrować oznaczenia, które pojawiają się przy nazwach obiektywów:
R - litera ta odnosi się do pierścienia przysłony, który ma zdecydowana większość z instrumentów GF, mianowicie 15 modeli. Ów pierścień stanowi dodatkowy element sterujący i pozwala w prosty sposób sterować wielkością otworu względnego. Oprócz konkretnych wartości liczbowych przysłony, mamy także pozycję A, która pozwala na automatyczne ustawienie tego parametru przez automatykę aparatu oraz C, gdzie wartość przysłony ustawiamy za pomocą kółka sterującego w aparacie,
LM - linear motor, czyli silnik liniowy autofokusa, charakteryzujący się dużą szybkością i cichą pracą,
OIS - Optical Image Stabilization, optyczna stabilizacja obrazu, redukuje drgania powstałe przy fotografowaniu i filmowaniu z ręki,
WR - Weather Resistance - uszczelnienia, dające odporność obiektywu na wilgoć i kurz,
T/S - tilt/shift - możliwość pochylenia i przesunięcia osi optycznej obiektywu,
Macro - możliwość ustawienia ostrości z bliskiej odległości w celu uzyskania skalę odwzorowania przynajmniej na poziomie 1:2.
Obiektywy szerokokątne
Zacznijmy od instrumentu oferującego największe pole widzenia (108-76 stopni) w systemie GFX, czyli Fujinona GF 20-35 mm f/4 R WR. To odpowiednik ogniskowych 16-28 mm w aparacie pełnoklatkowym, który z powodzeniem możemy uznać za obiektyw tzw. ultraszerokokątny.
Tego typu instrument sprawdzi się w ciasnych wnętrzach, rozległych krajobrazach, dynamicznych ujęciach portretowych z bliska (np. w fotografii ulicznej) czyli wszędzie tam, gdzie potrzeba zmieścić sporo treści w kadrze. Jak widać, obiektyw ten ma stały otwór względny f/4 w całym zakresie ogniskowych. Co więcej, zastosowano w nim okrągłą, 9-listkową przysłonę, a ostrzy już od 35 cm.
Nie brakuje także stałoogniskowych obiektywów szerokokątnych, przydatnych w fotografii krajobrazowej, czy architektury, takich jak Fujinon GF 23 mm f/4 R LM WR i Fujinon GF 30 mm f/3.5 R WR. Pierwszy to odpowiednik 18 mm (pole widzenia 99.9 stopnia), a drugi 24 mm (74 stopni) dla formatu pełnoklatkowego. Obydwa wyposażono w pierścień przysłony oraz uszczelnienia.
Za instrument szerokokątny można także uznać Fujinona GF 45 mm f/2.8 R WR. Oferuje on kąt widzenia jak w pełnoklatkowej 35-tce, który jest uznawana za reporterski standard. Tu także zastosowano uszczelnienia i pierścień przysłony.
Obiektywy standardowe
Za naczelny instrument w tej kategorii należy uznać Fujinona GF 63 mm f/2.8 R WR, który jest odpowiednikiem klasycznej 50-tki. To jeden z trzech pierwszych obiektywów systemu GFX, zaprezentowany w styczniu 2017 roku wraz z 4/32-64 i 4/120 macro oraz pierwszym bezlusterkowcem GFX 50S. Jest stosunkowo nieduży i lekki (405 gramów), posiada również pierścień przysłon i uszczelnienia. Obiektyw tego typu zapewnia pole widzenia zbliżone do ludzkiego wzroku, dlatego warto go mieć w plecaku lub torbie.
Wyróżnienie dla najmniejszego i najlżejszego obiektywu w systemie GFX bez wątpienia przypadnie Fujinonowi GF 50 mm f/3.5 R LM WR (ekwiwalent 40 mm), ważącemu zaledwie 335 gramów. Biorąc pod uwagę wielkość matrycy w bezlusterkowcach GFX, a zatem większe koło obrazowania, instrument ten można uznać niemalże za „naleśnik”. Po zamontowaniu na korpusie odstaje on na zaledwie 48 mm, także jeśli ktoś poszukuje naprawdę kompaktowego obiektywu GFX, model 3.5/50 nie ma sobie równych. Mimo skromnych wymiarów, inżynierowie Fujifilm zmieścili pierścień przysłony, silnik liniowy i uszczelnienia.
Kolejne dwie stałki wyróżniają się jedną, zasadniczą cechą - światłosiłą wynoszącą f/1.7, co czyni je najjaśniejszymi obiektywami w systemie GFX. Nie ma zatem wątpliwości, że sprawdzą się w sytuacjach gdy światła brakuje, a wciąż potrzebujemy uzyskać wysokiej jakości materiał. Mowa tu oczywiście o modelach Fujinon GF 80 mm f/1.7 R WR (odpowiednik 63 mm) oraz Fujinon GF 55 mm f/1.7 R WR (odpowiednik 44 mm). Oba można wykorzystać jako krótkie portretówki, które zapewnią przyjemne dla oka rozmycie tła.
Oba wyposażono w pierścień przysłony i uszczelnienia. Model 1.7/55 może się pochwalić 11-listkową przysłoną kołową.
Jeśli chodzi o modele zmiennoogniskowe, do grona obiektywów tzw. standardowych zaliczymy trzy, które naszym zdaniem pasują do tej grupy. Pierwszy, Fujinon GF 35-70 mm f/4.5-5.6 WR, da kąt widzenia odpowiadający pełnoklatkowemu zakresowi 28-55 mm. Można go zatem uznać za obiektyw podstawowy o bardzo szerokim spektrum zastosowań. Na jednym krańcu mamy bowiem dość szeroki kąt 76 stopni, a na drugim – zbliżone do standardu 42.7 stopnia.
Drugi obiektyw, czyli Fujinon GF 32-64 mm f/4 R LM WR, jest nieco szerszy (ekwiwalent 25-50 mm), może się zatem okazać trochę bardziej użyteczny dla części użytkowników. Ma także stałą światłosiłę w całym zakresie ogniskowych, pierścień przysłony oraz silnik liniowy autofokusa. Zoom 4.5-5.6/35-70 może się za to pochwalić bardziej kompaktowymi rozmiarami i masą.
O ile dwa wymienione wyżej instrumenty są dość zbliżone jeśli chodzi o ogniskowe, trzeci zoom, Fujinon GF 45-100 mm f/4 R LM OIS WR daje większe zbliżenia. W formacie pełnoklatkowym, stanowi on odpowiednik zakresu 35-80 mm, a zatem od wspomnianej wcześniej, reporterskiej 35-tki, do krótkiego teleobiektywu. Ci twórcy, którzy operują w okolicach standardowej ogniskowej, ale potrzebują mniejszych kątów widzenia (np. ze względu na większą odległość od fotografowanych lub filmowanych obiektów) powinni zainteresować się właśnie tym modelem. Podobnie jak zoom 4/32-64, ten także ma stałą światłosiłę, pierścień przysłony i silnik liniowy, a dodatkowo także stabilzację.
Wszystkie trzy wymienione wyżej instrumenty wyposażono w kołowe, 9-listkowe przysłony oraz uszczelnienia. Dzięki dużej wszechstronności, świetnie nadają się do fotografowania życia codziennego, portretów, krajobrazów i przyrody.
Teleobiektywy
Pierwszym zaprezentowanym teleobiektywem w systemie jest instrument zoptymalizowany pod fotografię typu makro - Fujinon GF 120 mm f/4 R LM OIS WR Macro (ekwiwalent 95 mm). Oferuje on stabilizację i skalę odwzorowania 1:2, co pozwala na uzyskanie dużych zbliżeń. W sytuacji, gdy potrzeba nam jeszcze większych, w ofercie Fujifilm dostępne są dwa pierścienie pośrednie: MCEX-18G WR (18 mm) oraz MCEX-45G WR (45 mm). Ten drugi, wraz ze wspomnianą 120-tką, da nam skalę odwzorowania 1:1.
Co ciekawe, pierścień pośredni 18 mm można stosować z każdym obiektywem Fujifilm GF, by skrócić dystans ustawiania ostrości. W przypadku dłuższego, czyli 45 mm, mamy dwa wyjątki, przy czym oba to najszersze obiektywy (4/23 i 4/20-35).
Oczywiście, instrument 4/120 można z powodzeniem wykorzystywać jako krótki teleobiektyw lub portretówkę.
Jeśli chodzi o to ostatnie zastosowanie, klasycznym obiektywem tego typu w systemie GFX będzie bez wątpienia Fujinon GF 110 mm f/2 R LM WR. Jego kąt widzenia odpowiada pełnoklatkowej ogniskowej 87 mm, zatem bardzo blisko tradycyjnej 85-tki. 110-tka to instrument jasny i bardzo ostry, sprawdzi się zatem świetnie w ukazaniu najdrobniejszych detali fotografowanych osób.
Przechodząc do typowych teleobiektywów, czyli zoptymalizowanych do wykonywania zdjęć oddalonych obiektów, mamy do wyboru trzy instrumenty: zoom i dwie stałki. Ten pierwszy to Fujinon GF 100-200 mm f/5.6 R LM OIS WR, pokrywający zakres 79-158 mm dla formatu 35 mm. Podobnie jak w 2/110 i 4/120, znajdziemy w nim pierścień przysłon, liniowy silnik autofokusa oraz uszczelnienia, przydatne przy użytkowaniu w plenerze. Wyposażono go także w optyczną stabilizację. Przydatny może się również okazać limiter ostrości, ograniczający zakres pracy autofokusa od 5 metrów (zamiast minimalnych 60 cm).
Teleobiektyw zoom jest kompatybilny z telekonwerterem GF1.4X TC WR. Po jego podłączeniu, ogniskowe wydłużą się o czynnik 1.4x, do wartości 140-280 mm, co w przeliczeniu na kąty dla pełnej klatki, da nam zakres 111-222 mm.
W portfolio teleobiektywów Fujifilm dla systemu GFX, mamy jeszcze dwa instrumenty stałoogniskowe: Fujinon GF 250 mm f/4 R LM OIS WR oraz najnowszy, zaprezentowany w maju br.: Fujinon GF 500 mm f/5.6 R LM OIS WR. Pierwszy da kąt widzenia odpowiadający pełnoklatkowej dwusetce, natomiast drugi – czterysetce (w przybliżeniu).
Obiektywy te powstały z myślą o uwiecznianiu odległych obiektów, dzikiej przyrody (np. zwierząt), a także sportu. Sposób ich wykorzystania zależy oczywiście wyłącznie od twórców, bowiem nie ma przeszkód by wykorzystać je choćby przy kreatywnym portrecie.
Zarówno instrument 4/250, jak i 5.6/500 również są kompatybilne ze wspomnianym telekonwerterem 1.4x. W przypadku 250-tki, jego podpięcie wydłuży nam ogniskową do 350 mm, a dla 500-tki – do 700 mm. Przełoży się to na ekwiwalentną ogniskową (dla formatu 35 mm) równą odpowiednio 277 mm i 553 mm.
Obiektywy specjalne
Ostatnia kategoria to obiektywy specjalnego przeznaczenia, mianowicie wyposażone w mechanizmy tilt/shift. Fujinon GF 110 mm f/5.6 T/S Macro (ekwiwalent 87 mm) oraz GF 30 mm f/5.6 T/S (odpowiednik 24 mm), bo o nich mowa, są dostępne na rynku od nieco ponad roku. Ze względu na swą specyfikę to jedyne instrumenty w systemie GFX, pozbawione autofokusa oraz oznaczenia WR.
Wspomniane mechanizmy mają następujące funkcje:
tilt – czyli pochylenie osi optycznej obiektywu, daje możliwość takiego ustawienia głębi ostrości, aby płaszczyzny które ją wyznaczają, nie były równoległe do matrycy aparatu
shift – to przesunięcie osi optycznej, które pozwala skompensować efekt keystone, czyli zbieżności linii pionowych, widoczny szczególnie przy fotografowaniu architektury z niskiej perspektywy. Dodatkowo, korzystając z funkcji shift można wykonywać zdjęcia panoramiczne, bez konieczności zmiany położenia aparatu
Jeśli chodzi o możliwości techniczne, oba instrumenty pozwalają na przesunięcie osi optycznej w zakresie ±15 mm, pochył natomiast jest możliwy do 10 stopni (w obie strony) w 5.6/110, a w 5.6/30 – do 8.5 stopnia
Obiektywy T/S Fujifilm mają jeszcze jedną, bardzo przydatną funkcję, mianowicie możliwość obrócenia obiektywu o 90 stopni. Dzięki temu jesteśmy w stanie korzystać z przesunięcia i pochylenia w dwóch płaszczyznach, co może się przydać np. w pracy przy kadrze pionowym.
Generalnie obiektyw 5.6/30 przyda się głównie przy zdjęciach architektury i krajobrazu miejskiego, gdzie uniknięcie efektu "walących się budynków" jest szczególnie istotne. Z kolei 5.6/110, jako że jest instrumentem typu makro, znajdzie zastosowanie przede wszystkim przy wykonywaniu zdjęć produktowych, np. reprodukcji dzieł sztuki, do czego zresztą aparaty Fujifilm GFX świetnie się nadają. Duże znaczenie odgrywa tu rozszerzona kontrola nad głębią ostrości i możliwość ustawienia jej płaszczyzny pod takim kątem, jaki np. wyznaczają znajdujące się w kadrze przedmioty. Korekta perspektywy także okazuje się użyteczna w fotografii packshotowej, szczególnie wtedy, gdy ważne jest dokładne odwzorowanie fotografowanych obiektów.
Podsumowując, oferta obiektywów Fujifilm GFX jest na tyle bogata, że i fotografowie wielu specjalizacji i filmowcy z pewnością znajdą użyteczne dla siebie instrumenty. Dostępne są szkła zarówno szerokokątne, jak i takie, których ogniskowa jest bliska tzw. standardowej. Nie zabrakło również teleobiektywów (krótkich i długich) do fotografowania oddalonych obiektów, czy instrumentów makro do ujęć z bliska. W ofercie znalazły się także praktyczne zoom-y, obejmujące swoim zakresem popularne ogniskowe. Co więcej, firma Fujifilm wprowadziła także na rynek obiektywy tilt/shift z kontrolą płaszczyzny głębi ostrości oraz perspektywy, jak również telekonwerter i pierścienie pośrednie.
Gdy spojrzymy na całość omówionego przez nas średnioformatowego asortymentu Fujifilm, czyli obiektywów przedstawionych w tym materiale oraz aparatów opisanych w tym artykule,
można śmiało powiedzieć, że w systemie Fujifilm GFX mamy wiele zaawansowanych narzędzi dla twórców, przez co okazuje się on naprawdę ciekawy i warto się nim zainteresować. Możliwość uzyskania nowego poziomu plastyki obrazu, jaką oferuje średnioformatowy sensor wraz z zaprojektowaną pod niego optyką, jest nie do przecenienia.
Wygląda na to, że korzystasz z oprogramowania blokującego wyświetlanie reklam.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.
Będziemy wdzięczni, jeśli dodasz stronę Optyczne.pl do wyjątków w filtrze blokującym reklamy.
_1094526942.jpg)
_1826294941.jpg)
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.