Canon 50D, 24 mm, f/2.0	Canon 50D, 24 mm, f/2.8
Canon 50D, 28 mm, f/2.0	Canon 50D, 28 mm, f/2.8
Canon 50D, 35 mm, f/2.0	Canon 50D, 35 mm, f/2.8

Winietowanie możemy dojrzeć w zasadzie tylko na maksymalnym otworze względnym. Dla ogniskowych 24, 28 i 35 mm wynosi ono odpowiednio 17% (−0.52 EV), 20% (−0.63 EV) i 23% (−0.76 EV). Po przymknięciu przysłony do f/2.8 problem znika prawie całkowicie wahając się od 6% (−0.18 EV) dla 24 mm do 9% (−0.26 EV) dla ogniskowej 35 mm.

Znacznie więcej problemów oczekujemy na pełnej klatce. Obejrzyjmy najpierw odpowiednie miniatury.

Canon 5D MkIII, 24 mm, f/2.0	Canon 5D MkIII, 24 mm, f/2.8
Canon 5D MkIII, 28 mm, f/2.0	Canon 5D MkIII, 28 mm, f/2.8
Canon 5D MkIII, 35 mm, f/2.0	Canon 5D MkIII, 35 mm, f/2.8

Problemy są i to bardzo wyraźne. Na trudnej kombinacji 24 mm i światła f/2.0 spadek jasności w rogach kadru wynosi aż 59% (−2.56 EV). To naprawdę bardzo duża wartość. Przymknięcie przysłony do wartości f/2.8 zmniejsza winietowanie do 37% (−1.32 EV). Dopiero zastosowanie otworu f/4.0 powoduje, że wada ta robi się umiarkowana i wynosi 22% (−0.73 EV). Na f/5.6 i f/8.0 winietowanie jest już małe, ale wciąż daje się dojrzeć, bo nasze pomiary dały wartości odpowiednio 16% (−0.52 EV) i 14% (−0.44 EV).

W środku zakresu ogniskowych winietowanie jest troszkę mniejsze, ale nadal mamy mnóstwo powodów do narzekań. Na maksymalnym otworze sięga ono aż 56% (−2.39 EV) i zmniejsza się do 34% (−1.18 EV) po przymknięciu przysłony do f/2.8. Kolejne przymknięcie, tym razem do f/4.0, zmniejsza tę wadę do 19% (−0.61 EV). Na przysłonach f/5.6 i f/8.0 spadek jasności w rogach wynosi już tylko 14–15%.

Niewiele zmienia się po przejściu do maksymalnej ogniskowej. Na f/2.0 winietowanie wynosi 55% (−2.31 EV), na f/2.8 sięga 32% (−1.13 EV), by na f/4.0 spaść do 20% (−0.64 EV). Na f/5.6 i f/8.0 uzyskane przez nas wyniki są prawie takie same i sięgają 14% (−0.44 EV).

Poniżej pokazujemy uśredniony w koncentrycznych kręgach przebieg spadku jasności wraz z oddalaniem się od centrum kadru. Wartość liczbowa podana w procentach na każdym rysunku mówi nam, jaką powierzchnię ma obszar ograniczony od góry i z prawej strony wartością 100%, a z dołu prezentowaną krzywą. Mówi nam ona tym samym, ile całościowo światła jest traconego przez efekt winietowania. Proszę nie mylić tych procentów z procentami podawanymi na początku niniejszego rozdziału, bo nie są one ze sobą bezpośrednio powiązane.

Na winietowanie Sigmy 24–35 mm można narzekać, bo zasłużyła. Warto jednak pamiętać o tym, co pokazują inne instrumenty. Dla porównania, Canon 2/35 IS na maksymalnym otworze winietuje jeszcze bardziej osiągając ogromną wartość 66% (ponad 3 EV!). Natomiast Nikkor AF-S 28 mm f/1.8G przymknięty lekko do f/2.0 traci 48% światła w rogach, a więc jest lepszy od Sigmy o tylko 8%.