Oznaczenia obiektywów
6. Sigma
DG, to seria obiektywów o dużej aperturze, szerokim kącie widzenia i małą minimalną odległością ostrzenia. Docelowo przeznaczone są dla aparatów SLR o formacie 35 mm. Co nie przeszkadza w stosowaniu ich z aparatami z matrycą APS-C, tym bardziej, że ich powłoki antyodbiciowe zostały zoptymalizowane do współpracy z cyfrą.
DC oznacza obiektywy przeznaczone dla aparatów z matrycą APS-C/DX. Stosowanie
ich z aparatami pełnoklatkowymi, zaowocuje bardzo dużym
winietowaniem. Są one stosunkowo lekkie i kompaktowe.
ASP (z ang. Aspherical) oznacza, że w układzie optycznym obiektywu znajduje się co najmniej jedna soczewka asferyczna. Powierzchnia takiej soczewki nie jest wycinkiem sfery, a jej kształt dobrano tak, aby minimalizował aberrację sferyczną, czyli żeby światło przechodzące przez soczewkę w różnych odległościach od jej centrum, skupiało się w jednym punkcie. Aby zmniejszyć aberrację sferyczną w konwencjonalny sposób, należałoby zestawić dwie lub trzy soczewki z różnego rodzaju szkła. Konstruując obiektyw, możemy zamiast trzech zwykłych soczewek wstawić jednen element asferyczny, co prowadzi, siłą rzeczy, do zmniejszenia rozmiarów i wagi obiektywu.
APO, czyli apochromat - obiektyw, którego soczewki zrobione są z różnego rodzaju szkła, tak aby niwelować aberrację chromatyczną. Tego typu soczewki Sigma wykonuje z dwóch rodzajów szkła niskodyspersyjnego: Special Low-Dispersion (SLD) i Extraordinary Low Dispersion (ELD).
OS (z ang. Optical Stabilizer) - obiektywy z takim oznaczeniem posiadają optyczną stabilizację obrazu. W zależności od warunków fotografowania, system OS działa na dwa sposoby. Czujniki wychwytują ruchy obiektywu w pionie i poziomie, które są wynikiem na przykład drżenia rąk przy fotografowaniu krajobrazów czy innych statycznych sytuacji. Możemy wtedy wydłużyć ekspozycję nie martwiąc się, że nasze zdjęcie będzie poruszone. Drugim trybem jest korekcja ruchu w poziomie, która ma przeciwdziałać tzw. efektowi blurringu, czyli rozmycia obrazu. Efekt taki powstaje na przykład, przy przesuwaniu aparatu za obiektem poruszającym się.
HSM (z ang. Hyper-Sonic Motor), to sterowanie ogniskowaniem obiektywu za pomocą ultradźwięków. Dzięki takiemu mechanizmowi autofocus (AF) działa szybko i cicho.
IF (z ang. Inner Focus) oznacza, że w obiektywie podczas ogniskowania uczestniczą tylko wewnętrzne układy soczewek. Pierwsza i ostatnia soczewka jest nieruchoma. Dzięki temu nie zmienia się fizyczna długość obiektywu, oraz nie obraca się zewnętrzna soczewka, co jest korzystne przy stosowaniu na przykład filtrów polaryzacyjnych.
RF (z ang. Rear Focus) jest ograniczoną wersją IF. W tym wypadku ruchome są ostatnie elementy obiektywu. Zapewnia to szybsze i cichsze działanie autofocusa.