Podsumowanie

Z drugiej strony Canon EOS R6 Mark III czy Nikon Z6 III to modele mocno rewolucyjne. Rewolucjami był też przeskok z Sony A7 II na A7 III (większa bateria, dwa gniazda kart, szybsza matryca, filmowanie w 4K) oraz z A7 III na A7 IV (nowe menu, 10-bitowe kodeki, inny wizjer i ekran, 4K w 50 kl/s). Wskutek tego trochę nieszczęśliwie złożyło się, że ewolucyjny w swoim charakterze A7 V wyszedł na rynek w momencie, gdy każdy z jego konkurentów (Lumix S1 II też) zaliczył zmiany znacznie bardziej rewolucyjne i dalej idące.

W efekcie nowy Sony odstaje od konkurencji w wielu kategoriach i to niestety nie na plus. A7 V jako jedyny z omawianego segmentu nie filmuje w rozdzielczościach powyżej 4K i jako jedyny w tym momencie nie filmuje w formacie RAW. Jako jedyny nie ma też kontroli nad odszumianiem przy filmowaniu ani bazującego na H.265 kodeka dostępnego przy nagrywaniu w 25 kl/s. Nie pomaga też obecność trybów nagrywania jedynie w 16:9 czy brak obsługi kodu czasowego z zewnętrznych źródeł przez Bluetooth.

Tak naprawdę z mocnych punktów A7 V względem konkurencji wymienić możemy głównie fenomenalny autofokus, bardzo dobry ekran, większy wybór obiektywów i świetną energooszczędność nowego procesora, przekładającą się na długi czas pracy na baterii i brak problemów z przegrzewaniem.

Co oczywiście nie oznacza, że A7 V jest aparatem złym. Doczekaliśmy szczęśliwie czasów, gdzie korpusy mogą być już tylko dobre albo bardzo dobre i w obrębie filmowania w 4K w 16:9 z 10-bitowymi kodekami bohater niniejszego testu sprawdzi się świetnie w zasadzie w każdej sytuacji. Jedyne, choć poważne zastrzeżenie, to w tym przypadku fakt, że gdy linia Sony A7 wykonała jeden krok do przodu, jej konkurenci zrobili po dwa.

Spójrzmy jeszcze, jak Sony A7 V wypada pod względem ceny w porównaniu z konkurentami oraz innymi wybranymi urządzeniami (stan na dzień 26.11.2025):

• Canon EOS C50 – ok. 16000 zł.
• Canon EOS R6 Mark II – ok. 8000 zł.
• Canon EOS R6 Mark III – ok. 13000 zł.
• Nikon Z6 III – ok. 8700 zł.
• Nikon ZR – ok. 10000 zł.
• Panasonic Lumix S1 II – ok. 14000 zł.
• Sony A7 IV – ok. 9200 zł.
• Sony A7 V – ok. 13000 zł.
• Sony FX2 – ok. 12500 zł.

Zbierzmy teraz zalety i wady testowanego aparatu w jednym miejscu:

Zalety:

• pancerna i uszczelniona obudowa,
• podwójne gniazdo kart pamięci,
• gniazdo kart pamięci typu combo przyjmujące różne rodzaje kart,
• duża ilość elementów sterujących,
• możliwość programowania funkcji wybranych elementów sterujących,
• wejście na zewnętrzny mikrofon,
• wyjście słuchawkowe,
• pełnowymiarowe wyjście HDMI,
• czytelne menu z wygodnymi w użyciu kartami z podstawowymi ustawieniami w filmie,
• możliwość wygenerowania w aparacie kodu czasowego,
• pojemna bateria,
• świetny czas pracy na baterii,
• dotykowy ekran o wysokiej rozdzielczości,
• duże możliwości regulacji położenia ekranu i odchylenia go od korpusu,
• dobry wizjer elektroniczny,
• funkcja kompensacji oddychania obiektywów,
• brak ograniczeń czasu nagrywania,
• nagrywanie w 4:2:2/10-bit,
• nagrywanie w 4K z prędkościami 50/60 kl/s bez przycięć obrazu,
• nagrywanie w 4K z prędkościami do 100/120 kl/s,
• duży zakres przepływności strumienia danych kodeka do wyboru,
• profile obrazu S-Cinetone, HLG oraz S-Log3,
• możliwość tworzenia własnych profili obrazu w oparciu o pliki LUT,
• szybki i celny autofokus o wysokiej kulturze pracy,
• autofokus z wykrywaniem sylwetki, twarzy i oka oraz różnego rodzaju obiektów,
• rozbudowane narzędzia ułatwiające manualne ustawienie ostrości,
• narzędzia ułatwiające kontrolę ekspozycji,
• bardzo dobra lub dobra szczegółowość obrazu 4K,
• rozsądnie działające wyostrzanie,
• dość szybki odczyt matrycy (niewielki rolling shutter) we wszystkich trybach nagrywania.

Wady:

• brak możliwości wprowadzenia do urządzenia kodu czasowego wygenerowanego na zewnątrz,
• wbudowany monitor wyłącza się, gdy wyświetlimy parametry pracy na wyjściu HDMI,
• brak bardziej zaawansowanych funkcji kontroli obrazu, takich jak waveform czy false color,
• duży crop przy korzystaniu z trybu dynamicznego aktywnego stabilizacji,
• brak filmowania w rozdzielczościach powyżej 4K,
• brak filmowania w RAW-ach,
• brak możliwości filmowania w innych proporcjach obrazu niż 16:9,
• brak bazującego na H.265 kodeka dostępnego w 4K w 25 kl/s oraz w Full HD,
• brak możliwości filmowania w Full HD z prędkościami 100/120 kl/s z dźwiękiem z próbkowaniem innym niż 4:2:0 / 8-bit,
• przeciętna jakość obrazu Full HD w trybie pełnoklatkowym,
• kiepska jakość obrazu Full HD w 100 i 200 kl/s w trybie APS-C,
• inny charakter szumu w filmach po włączeniu niemającej z tym nic wspólnego funkcji „Priorytet Kąta Widzenia 4K”,
• brak jakiejkolwiek kontroli nad działaniem odszumiania w trybie filmowym.

Filmy przykładowe

Na zakończenie testu prezentujemy kilka przykładowych plików do pobrania. Materiały zostały nagrane z wykorzystaniem obiektywu Sony FE 50 mm f/1.4 GM z wyjątkiem filmu nr 5, który powstał z użyciem manualnego Samyanga 135 mm f/2.0 ED UMC.

• film 1 – 132 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 3840×2160, 25 kl/s, ISO 6400, crop 1.79x, slow motion – 100 kl/s spowolnione przy nagrywaniu do 25 kl/s,
• film 2 – 263 MB, H.264, 4:2:2, 10-bit, 3840×2160, 25 kl/s, ISO 12800, profil obrazu S-Log3,
• film 3 – 328 MB, H.265, 4:2:2, 10-bit, 3840×2160, 50 kl/s, ISO 12800, crop 1.17x, profil obrazu S-Cinetone,
• film 4 – 328 MB, H.264, 4:2:2, 10-bit, 3840×2160, 50 kl/s, ISO 6400, tryb APS-C, profil obrazu Hybrid Log Gamma,
• film 5 – 132 MB, H.264, 4:2:0, 8-bit, 1920×1080, 25 kl/s, tryb APS-C, slow motion – 200 kl/s spowolnione przy nagrywaniu do 25 kl/s,
• film 6 – 197 MB, H.264, 4:2:2, 10-bit, 3840×2160, 25 kl/s, profil obrazu S-Log3,
• film 7 – 263 MB, H.264, 4:2:2, 10-bit, 3840×2160, 50 kl/s, Priorytet Kąta Widzenia 4K, profil obrazu S-Cinetone,
• film 8 – 328 MB, H.265, 4:2:0, 10-bit, 3840×2160, 100 kl/s, tryb APS-C, Priorytet Kąta Widzenia 4K, profil obrazu Hybrid Log Gamma.

W testach wykorzystujemy studyjne lampy błyskowe i światła stałego firm Godox oraz Quadralite dostarczone przez sklep Foto-Tip.pl