Uchwyt Nikona D5100 nie jest może duży, ale wyprofilowany jest na tyle dobrze, aby wygodnie i bezpiecznie trzymało się aparat w trakcie fotografowania. Dzięki wcięciu na palec środkowy i gumowej okleinie, dłoń dobrze przylega do uchwytu. Gorzej jest kiedy zaczynamy zmieniać ustawienia aparatu. Żeby sięgnąć kciukiem do wszystkich przycisków po prawej stronie wyświetlacza, trzeba dla bezpieczeństwa podtrzymać aparat lewą ręką, aby przypadkiem nie wyślizgnął się nam z ręki.

Nikon D5100 ma kilka ciekawych funkcji, które – nie da się ukryć – przypominają to, co oferują lustrzanki Pentaksa. Wśród nich znajdziemy funkcję HDR, wielokrotną ekspozycję, zdjęcia z interwałometrem, czy kolorowe filtry. Szerzej omawiamy je poniżej.

----- R E K L A M A -----

Effects
Na kole nastaw znajduje się tryb, który zawiera filtry cyfrowe. Do dyspozycji są następujące ustawienia:

• Noktowizor,
• Szkic kolorowy,
• Efekt miniatury,
• Kolor selektywny,
• Sylwetka,
• Rozjaśnienie (High key),
• Przyciemnienie (Low key).

Ponieważ powyższe ustawienia są dostępne na kole nastaw, to nie można z nich korzystać przy fotografowaniu w trybach PASM. Co więcej, są to funkcje automatyczne do tego stopnia, że nie można używać kompensacji ekspozycji do regulacji naświetlenia. Spośród nich: Szkic kolorowy, Kolor selektywny i Efekt miniatury są dostępne w Menu Retuszu, zatem lepiej jest skorzystać z tych trzech funkcji dopiero po zrobieniu normalnego zdjęcia. Co więcej, wykorzystanie pełnych możliwości tych trzech funkcji wymaga fotografowania w trybie LV. Tylko na żywo możemy regulować nasycenie i kontury przy tworzeniu Szkicu, wskazać punkt ostrości dla Miniatury, czy wybrać odpowiedni kolor dla trybu Kolor selektywny.

Effects Wył.

Noktowizor

Szkic kolorowy

Efekt miniatury

Kolor selektywny

Sylwetka

Rozjaśnienie

Przyciemnienie

HDR
Zdjęcia HDR mogą być wykonywane jedynie przy zapisie JPEG. D5100 wykonuje dwie ekspozycje i składa je w jedno zdjęcie. W menu możemy odznaczyć różnicę w poziomie naświetlenia zdjęć. Do wyboru jest 1, 2 lub 3 EV. Dodatkowo dostępna jest 3-stopniowa funkcja wygładzania.

HDR OFF

HDR 1 EV, Wygładzenie High

HDR 2 EV, Wygładzenie High

HDR 3 EV, Wygładzenie High

Wielokrotna ekspozycja
Wielokrotna ekspozycja w D5100 to złożenie jednego zdjęcia z 2 lub 3 ujęć. Dostępna jest także opcja automatycznego wzmocnienia.

Wielokrotna ekspozycja: Off

Wielokrotna ekspozycja: Złożenie z 3 zdjęć

Zdjęcia z interwałometrem
Można zaprogramować aparat, aby wykonał określoną ilość zdjęć (maksymalnie 999) w zadanym odstępie czasu. Dodatkowo rozpoczęcie serii może nastąpić od razu, lub aparat zrobi to automatycznie po określeniu godziny, o jakiej ma włączyć fotografowanie. Jest to idealne rozwiązanie do fotografowania poklatkowego w dużej skali czasu, bo aparat automatycznie robi zdjęcia bez naszej obecności. Wykonując taką serię zdjęć i składając ją w animację możemy na przykład stworzyć film pokazujący ruch chmur, zachód słońca, nocne życie w mieście, czy użyć do fotografowania "spadających gwiazd".

Active D-Lighting
Funkcja Active D-lighting w Menu fotografowania odzyskuje szczegóły z jasnych obszarów. Jej skuteczność można określić w 5-stopniowej skali lub zdać się na wartość automatyczną. Jej działanie jest optymalizowane jeszcze przed ekspozycją, w przeciwieństwie do funkjci D-Lighting w Menu retuszu, gdzie proces odbywa się na już wykonanym zdjęciu.

Active D-Lighting: Wył.

Active D-Lighting: Auto

Active D-Lighting: Bardzo wysoka

Active D-Lighting: Umiarkowana

Obiektywy

Nikon D5100 nie ma wbudowanego silnika AF, dlatego poprawnie działającymi obiektywami Nikkor są te z oznaczeniami AF-S i AF-I, posiadające wewnątrz silnik ustawiania ostrości. Pozostałe obiektywy, między innymi z oznaczeniami AF, po podłączeniu do D5100 stają się manualnymi i zmuszeni jesteśmy ustawiać ostrość ręcznie.

Podobny problem napotykamy, kiedy chcemy korzystać z obiektywów innych producentów. Tylko Sigma i Tamron ma w ofercie kompatybilne z D5100 obiektywy z wbudowanymi silnikami AF.

Szybkość

Nikon D5100, pod względem szybkości, działa bez zastrzeżeń. Zdjęcia powiększane są natychmiastowo, a przeglądać je w powiększeniu można w czasie rzeczywistym. Również zmiana parametrów w menu, czy usuwanie zdjęć, bądź formatowanie karty odbywają się bardzo szybko. Jedyne momenty kiedy trzeba na aparat czekać, to wtedy, gdy na przykład korzystamy z filtrów cyfrowych i procesor musi wykonać wiele operacji na zdjęciu.

Zdjęcia seryjne

Test szybkości wykonaliśmy z kartą SanDisk Extreme 4 GB przy ustawionej czułości wynoszącej 1600 ISO i migawce 1/1000 sekundy. Zdjęcia w RAW zajmowały 12 MB, a pliki JPEG LARGE FINE o rozdzielczości 4288×2848 pikseli około 7 MB. Otrzymaliśmy następujące rezultaty dla trwającej 30 sekund serii:

• 36 zdjęć JPEG LARGE FINE (1.20 kl/s),
• 21 zdjęć RAW (0.70 kl/s),
• 16 zdjęć JPEG + RAW (0.53 kl/s).

D5100 może wykonywać zdjęcia maksymalnie z szybkością 4 kl/s. W przypadku zapisu zdjęć JPEG w najlepszej rozdzielczości i jakości prędkość 4 kl/s utrzymuje się przez blisko 4.5 sekundy. Przy zapisie RAW bufor zapełnia się po 3 sekundach, a przy jednoczesnym zapisie RAW plus JPEG po 2.5 sekundy. Po zapełnieniu bufora aparat wyraźnie zwalnia. Nie warto wtedy trzymać cały czas naciśniętego spustu migawki, a lepiej zaczekać, aż bufor przynajmniej częściowo się opróżni.

Stabilizacja obrazu

Nikon D5100 nie posiada systemu stabilizacji matrycy. Osoby, którym zależy na posiadaniu takiej funkcji, muszą zaopatrzyć się w stabilizowane obiektywy.

Czyszczenie matrycy

Automatyczne czyszczenie matrycy może następować po każdym włączeniu i wyłączeniu aparatu. W menu jest także opcja wymuszenia czyszczenia i możliwość ręcznego usunięcia kurzu z matrycy. W trakcie przeprowadzania testu nie musieliśmy czyścić matrycy ręcznie. Automatyczny proces usuwania kurzu wystarczająco zabezpieczał przed zabrudzeniami.

Lampa błyskowa

Nikon D5100 posiada wbudowaną lampę błyskową działającą w oparciu o pomiar i-TTL przy użyciu 420-pikselowego czujnika RGB. Liczba przewodnia lampy wynosi około 12 m, a w trybie manualnym 13 m (dla ISO 100). Czas synchronizacji błysku to 1/200 s. Korekcji błysku można dokonywać w zakresie od −3 do +1 EV w krokach co 1/3 lub 1/2 EV. Dostępne tryby pracy z lampą błyskową to:

• błysk wypełniający,
• błysk z redukcją czerwonych oczu,
• błysk z redukcją czerwonych oczu dla długich ekspozycji,
• synchronizacja z długimi czasami,
• synchronizacja z długimi czasami plus redukcja czerwonych oczu,
• synchronizacja z przednią kurtyną,
• synchronizacja z przednią kurtyną plus redukcja czerwonych oczu.

Z poziomu menu można ustawić tryb pomiaru błysku TTL lub określić moc błysku (od 1/1 do 1/32). Nikon D5100 podobnie jak jego poprzednik może być używany z zewnętrznymi lampami błyskowymi kompatybilnymi z kreatywnym systemem oświetlenia (CLS) rozwijanym przez firmę Nikon. Wbudowana lampa nie działa jednak jako sterownik i nie można zdalnie sterować z poziomu menu grupą lamp błyskowych. Jako sterownika dla grupy lamp trzeba użyć SB-900, SB-800 lub SB-700.

Porównajmy teraz lampy błyskowe Nikona D5100 i Canona 600D. Zdjęcia wykonaliśmy przy czułości ISO 100 w trybach P i M. W przypadku trybu ręcznego: migawka 1/100 sekundy i przysłona f/8.0. Wszystkie pozostałe ustawienia, jak na przykład kompensacja błysku, są w pozycji neutralnej.

Zachowanie obu lamp jest podobne, bez względu na tryb w jakim działają.

600D (M)		D5100 (M)
600D (P)		D5100 (P)

Autofokus

Specyfikacja Nikona D5100 wskazuje, że odziedziczył on autofokus po swoim poprzedniku. System AF o nazwie Multi-CAM 1000 działa w oparciu o detekcję fazową TTL. Składa się z 11 punktów AF (centralny jest podwójnej precyzji) o zakresie działania od −1 do +19 EV. W słabych warunkach oświetleniowych autofokus wspomagany jest przez diodę o zasięgu 0.5–3.0 m. AF działa w trzech trybach: pojedynczym (AF-S), ciągłym (AF-C) lub automatycznym (AF-A).

Nikon D5100 został wyposażony w 4 tryby wyboru punktów ustawiania ostrości:

• Wybór pojedynczego pola AF w ramach wszystkich 11 punktów.
• Dynamiczny wybór pola – w trybie AF-C i AF-A po wybraniu punktu ostrości, jeśli obiekt zacznie z niego uciekać, aparat na podstawie sąsiednich punktów AF będzie śledził nasz obiekt. W trybie AF-S aparat będzie korzystał tylko z punktu, w którym ostrość została ustawiona.
• automatyczny wybór pól AF – aparat automatycznie wybiera punkty nastawiania ostrości.
  
  W przypadku używania obiektywów Nikkor typu G lub D:
• Śledzenie 3D (11 punktów) – jest to tak naprawdę wersja dynamicznego wyboru pola ostrości z wykorzystaniem wszystkich 11 punktów. W trybie AF-C i AF-A, zmiana kadru już po wciśnięciu do połowy spustu migawki spowoduje, że system śledzenia 3D wybierze nowy punkt ostrości i będzie trzymał ostrość na pierwotnie wybranym obiekcie. W trybie AF-S aparat będzie korzystał tylko z punktu, w którym ostrość została ustawiona.

Nikon D5100 nie ma wbudowanego silnika autofokusu. Sprawdziliśmy jednak jak radzi sobie w połączeniu z obiektywem AF-S wykonując tradycyjnie 40 zdjęć i mierząc na nich rozdzielczość. Procentowe wartości odchyłek od najlepszego pomiaru MTF50 zestawiliśmy na histogramie. Zdjęcie wykonane zostały z obiektywem Nikkor AF-S 24–70 mm f/2.8G ED ustawionym na ogniskowej 50 mm i przysłonie f/2.8. Przed każdym zdjęciem tablicy testowej obiektyw był przeogniskowany.

Wynik dla D5100 jest trochę lepszy od tego, co pokazał jego poprzednik. Co ciekawe, nowy Nikon wypada podobnie w porównaniu do bardziej zaawansowanego D7000. Patrząc na konkurencję, nie znajdziemy lepszych wyników w tej kategorii. W stosunku do Canona 600D, D5100 prezentuje podobny poziom skuteczności autofokusu, a w porównaniu do Pentaksa K-r czy Sony A55 – wypada nawet trochę lepiej.

Pomiar światła

Za pomiar światła w Nikonie D5100 odpowiada 420-pikselowy czujnik RGB. Pomiar może pracować w następujących trybach:

• matrycowym – 3D Color Matrix II (obiektywy typu G/D),
• matrycowym – Color Matrix II (pozostałe obiektywy z procesorem),
• centralnym ważonym – przypisanie 75% wagi pomiaru do koła o średnicy 8 mm w centrum kadru,
• punktowym – obszar o średnicy 3.5 mm na środku wybranego punktu AF (około 2.5%).

W trybie matrycowym lub centralnym zakres pracy wynosi od 0 do 20 EV, natomiast w trybie pomiaru punktowego 2–20 EV (dla f/1.4, ISO 100). Kompensacja ekspozycji w D5100 może odbywać się w szerokim zakresie od −5 do +5 EV ze skokiem 1/3, 1/2 lub 1 EV.

Nikon D5100 ma ten sam czujnik co poprzednik. Widać to po specyfikacji, ale odczuwa się to także podczas fotografowania. W dobrych warunkach oświetleniowych system pomiaru pracuje jak należy, ale kiedy fotografujemy w kontrastowym świetle, trzeba korygować ekspozycję nawet o 2/3 czy 1 EV.