EOS 650D jest szóstą z kolei lustrzanką Canona, którą wyposażono w matrycę światłoczułą formatu APS-C posiadającą 18 megapikseli. Sensor o tej liczbie komórek światłoczułych znalazł się po raz pierwszy w zaprezentowanym w 2009 roku zaawansowanym modelu 7D, a pół roku później trafił do niżej pozycjonowanego 550D. W najnowszym EOS-ie mamy jednak do czynienia z pewną jego ewolucją. Polega ona na tym, że umieszczono na nim dodatkowe piksele wykorzystywane do ustawiania ostrości na zasadzie detekcji fazy podczas kadrowania w trybie live-view.

Poza tym, zastosowano nowy, szybki procesor Digic V. Umożliwił on np. zwiększenie częstotliwości rejestracji zdjęć seryjnych z 3.7 do 5 kl/s w porównaniu do poprzedniego modelu. Inne nowości to wykorzystanie stereofonicznego mikrofonu do nagrywania dźwięku podczas filmowania oraz wprowadzenie nowego modułu autofokusa, w którym wszystkie pola (a nie tylko środkowe) są typu krzyżowego. Ciekawą funkcję zyskał również wyświetlacz LCD – a mianowicie interfejs dotykowy.

Spoglądając na listę zmian jakie zaszły w 650D w odniesieniu do 600D, trudno oprzeć się wrażeniu, że jest ona dość skromna. Canon jednak przyzwyczaił nas do tego, że innowacje w ich trzycyfrowej serii lustrzanek są rzadkością i nie inaczej jest w przypadku nowego EOS-a.

Specyfikacja aparatu to jedno, natomiast jego rzeczywiste osiągi mogą stanowić odrębną kwestię. Z tego względu, a także biorąc pod uwagę popularność wspomnianej linii Canona, postanowiliśmy sprawdzić jak 650D wypadnie w naszych pomiarach. Tym samym zapraszamy do lektury kolejnych rozdziałów testu.

Opis procedury testowej można znaleźć w artykule „Jak testujemy lustrzanki cyfrowe?”. Jeśli pojawią się dodatkowe wątpliwości z tym związane, zachęcamy do lektury artykułu „Często zadawane pytania”.

Aparat do testów wypożyczył sklep internetowy:

Porównanie specyfikacji EOS-a 650D z jego poprzednikiem i lustrzankami konkurencji można obejrzeć tutaj.