O wciórności, jaka kosa. I bez winiety?

Bardzo ładnie memła tło. Viltroxy ogólnie mają przyjemniejszy bokeh od Samyangów moim zdaniem.

Czy kobieta na tym zdjęciu to słynna Kopernik?
link

Z naprawy wraca do mnie EF 85/1.2 - zapnę go w końcu na R50 i porównam sobie na spokojnie. Wygląda na to, że trzeba będzie głęboko "szukać duszy eLi"...

> I bez winiety?

winieta jest, ale chyba nieduża; zdjęcia wyglądają dobrze; nb. to chyba odpowiednik czegoś ok. 110 mm w fufu;

Bardzo ładnie rysuje. Jasne, ostre od początku i dodatkowo winieta nie przeszkadza. Brawo.

Niszowy produkt. 27 mm jest zdecydowanie ciekawszym produktem tej linii.

Znakomite szkło. Zdecydowanie ciekawsze niż niszowe 27mm z tej samej linii ;-)

@leszek
Do przyrody za krótki, do streeta za wąski, zbyt duży dystans przy portretowaniu (cała postać to ok. 8 m). Niewiele jest sytuacji, w których ten obiektyw wnosi coś czego brakuje w np. 56, 50, 35 czy właśnie w 27.

Powiedziałbym, że tak samo niszowy jak wszystkie portretówki klasy 85-135 mm.

Fajny. Poza portretem znalazłbym mu zatrudnienie w sporcie. Pod warunkiem oczywiście, że AF będzie w nim dobrze pracował. No ale nie mój system, nie mój problem.

W sumie on już jest oferowany na Fujji X, Sony E i Nikon Z. Może pokuszą się też o Canon RF.

@filemon112

Powiedz to portrecistom użytkującym głównie 135mm. Ja osobiście przygarnąłbym odpowiednik Canona 100/2 który miałem wieki temu w Canonie. I żeby nie był gabarytów 105/1.4 :) To idealna ogniskowa dla mnie.

filemon113: portret to gównie wizerunek głowy, popiersie, półpostać, portret amerykański itp. a portret całej postaci to tylko jeden z wielu rodzajów portretów i raczej mniej popularny.

A i mnie 85mm na APS-H wydaje się w sam na popiersia.

Ja ostatnio używam 50 + 135, i w sumie kiedyś też miałem taki zestaw w Canonie jeszcze. I 50 raczej mało portretuję. Wszystko zależy od preferencji i przyzwyczajenia, a pisanie, że coś się do czegoś nie nadaje jest trochę bez sensu. Okolica 100-110mm jak już pisałem dla mnie byłaby idealna. Ale ze światłem co najmniej f/2, bo 2.8 to już trochę za ciemno.

@Cichy
Ja używam głównie odpowiednika 50 bo najczęściej brakuje miejsca no i lubię focić w krótkim dystansie. Jak jest odejście to 85, ale najczęściej leży w torbie. Próbowałem 135 ale jakoś mi nie neło. Dystans do modela/modelki jest dla mnie za duży i nie pracuje mi się komfortowo. No i nie jestem zawodowcem :) Stąd wniosek, że niszowy.
No ale skoro tak zachwalasz... odszczekuje :)

Cichy: do portretów w plenerze i w studio f/ 2.8 to nie jest ciemne szkło. Chyba że masz raczej na myśli głębię ostrości, którą wolisz mieć papierową. Oczywiście w pomieszczeniach przy świetle zastanym też coś jaśniejszego się przydaje. Ale określenie obiektywu f/2.8;jako ciemny jest grubą przesadą

Ale i tak kusi bardziej ta 27-ka Viltroxa

Jak zaczynałem robić zdjęcia to portrety trzaskałem kombinacją Canon 7D + Canon EF 50/1.4 USM. Przeszkadzało mi tylko, że w miarę ostre zdjęcia to ten obiektyw robi od f/2.8. Sprzedałem i (po lekturze testu na Optycznych) kupiłem Tamrona 60/2 macro. Jak już autofokus trafił, co czasem się zdarzało, to faktycznie ostrość była lepsza. A i detale było łatwiej fotografować.

Potem była przesiadka na Sony A6300, na którego trafił Samyang 135/2 na speedboosterze, czyli efektywnie ekwiwalent koło 144 mm. Obrazek marzenie, ostrość z innej planety, ale jak chciałem robić całą postać, to już musiałem z modelką gadać przez telefon. Jako tani lekki zamiennik na podróże bez ciężkiego sprzętu wjechało cropowe Sony 50/1.8 OSS. Ostrość nie ta, ale waży tyle co nic i miał autofokus. Ale do poważnych zdjęć nadal leciał Samyang 135.

Teraz po przesiadce na A7 IV chyba po prostu sobie sprawię 85/1.4, w razie czego mogę włączyć tryb APS-C i dalej mam 15 megapikseli i ekwiwalent 135-ki. Albo sobie wycropuję cokolwiek pomiędzy.

Amadi: "Teraz po przesiadce na A7 IV chyba po prostu sobie sprawię 85/1.4" Kto bogatemu zabroni... A biedniejszemu w żłoby dano FE 85/1.8 :-) i też jest zacny

filemon112 24 listopada 2023, 07:54:

"@leszek
Do przyrody za krótki, do streeta za wąski, zbyt duży dystans przy portretowaniu "

Ja cię rozumiem nawet bardziej niż myślisz. Dawno temu zaraziłem moją ówczesną dziewczynę fotografią. Zapałała do portretów, a że była to posażna panna, zaproponowałem jej kupno Canona 85/1.2 L do jej prostego korpusu typu Rebel (mówimy o czasach filmu, a nie matrycy) - kto bogatemu zabroni.

Kupiła sobie, ale długo nie posiadała. Wyjaśniła mi, że ona lubi rozmawiać, a tu kadr za ciasny i trzeba się oddalać. Sprzedała tego Canona (od takich ludzi biorą się superokazje na sprzęt używany, tylko jak ich znaleźć) i kupiła sobie ... Nikona manuala z górnej półki z obiektywem 50/1.4 i była zachwycona.

Potrzeby i sympatie są różne. Masz całkowite prawo wyrazić swoje zdanie, ale w tych okolicznościach będzie to raczej subiektywna opinia, a ty się przy nim próbowałeś upierać jak przy prawdzie objawionej.

@leszek3 - nie przesadzajmy, w grę raczej wchodzi Samyang 85/1.4, a nie Sony Gmaster ;)

Co do ogniskowej przypomnę, że wielu producentów miało w repertuarze 100-105mm jak na przykład znany Nikkor 105/2,5. Objektyw kompromis miedzy 85 a 135. Na ulicę to 50-tka na APS-C jest całkiem fajna. Sam używam Fuji XF 50/2, poręczne ostre maleństwo.

marzy mi się z bagnetem m4/3...

filemon11224 listopada 2023, 07:54
@leszek
Do przyrody za krótki, do streeta za wąski, zbyt duży dystans przy portretowaniu

Apropos tego ostatniego
Steva McCurrego znana Afghan Girl była sfotografowana właśnie przez Nikkora 105/2,5. Miałem pierwszą edycję single coated formuła Sonnara, cudo jeżeli chodzi o kombinację łagodnego przejścia ostrości i miękkiego bokehu.

> marzy mi się z bagnetem m4/3...

ale to już będzie całkiem spory teleobiektyw - jak 150 mm w fufu, prawdę powiedziawszy taki nieco "pomiędzy" - za długi na ujęcia "uliczne", do detalu i zwierzątek małych zdecydowanie za krótki; tylko jasność (i prawdopodobna ostrość) tego obiektywu przemawiałyby za takim rozwiązaniem; jasność jest faktycznie imponująca.

Miała być 27-ka Viltroxa; bo jednak wolę szersze ogniskowe, ale z potrzeby chwili nabyłem wczoraj tą 75-kę pod X-T4 . Sample i wszelkie recenzje bynajmniej były zachęcające. Z marszu praktycznie będzie chrzest bojowy na przedstawieniu teatralnym... zobaczymy.

Nadałby się do m4/3 jak nic! Przygodę portrecisty amatora zaczynałem z Olympusem 75mm 1.8. Da się :)
Viltrox dwa razy cięższy i większy, ale wciąż lekki i mały. 1.2 da frajdę.

Porównywanie obiektywu 27 mm z 75 mm chyba trochę mija się z celem.
To są szkła do różnych celów. I owszem - można je użyć do tego samego celu, ale wtedy właśnie okazuje się, że każdy ma inne zalety i inne "wady".

I owszem - każdy ma prawo do swojej opinii opartej na swoich doświadczeniach,
ale...
Określenie obiektywu (czy czegokolwiek innego) jako niszowy, to już nie jest indywidualna opinia oparta na indywidualnych doświadczeniach, bo to określenie oznacza, że dany obiektyw jest przydatny dla bardzo małej grupy użytkowników, czyli sugeruje jego przydatność dla innych ludzi, a nie tylko dla siebie indywidualnie.

A tak już pomijając tę kwestię, to ja lubię robić zdjęcia portretowe (czyli raczej nie cała postać, tylko głowa lub popiersie) właśnie z pewnego dystansu. Ale to nie jest praca z modelem / modelką, tylko np na jakichś spotkaniach rodzinnych siedzę sobie gdzieś z aparatem i często robię zdjęcia, kiedy dana osoba nawet o tym nie wie. Nie są one wtedy pozowane, tylko naturalne. I do tego przydaje się dłuższa ogniskowa. Nawet więcej, niż rzeczone 75 mm. Często jest to 105 czy nawet 140 mm.

@Janusz
Dla Ciebie więc idealny będzie 70-200 f2.8, a nie jakiś niszowy 75 f1.2 😀