Pierwszy bezlusterkowiec Fujifilm – X-Pro1 – został bardzo dobrze przyjęty na rynku. Złożyło się na to kilka czynników, m.in. bardzo dobra jakość zdjęć jaką oferuje ten model i wysoka rozdzielczość uzyskiwanych obrazów. Nie bez znaczenia był również elegancki design aparatu, przywodzący na myśl stare analogowe konstrukcje.

Niewątpliwie barierę przed zakupem tego aparatu stanowiła jego wysoka cena. Z tego względu, użytkownicy dość ostrożnie podchodzili do nowego systemu Fujifilm. Jednocześnie oczekiwano, że wkrótce producent wypuści kolejny, być może nieco uproszczony, a na pewno tańszy korpus. I rzecz jasna taki, który będzie oferował nie gorszą jakość zdjęć.

Gdy X-E1 został zaprezentowany, zainteresowanie nim wśród potencjalnych nabywców było dość duże. Na pewno przyczyniła się do tego bardziej przystępna cena tego modelu oraz informacja, że obydwa bezlusterkowce Fujifilm dzielą tą samą, 16-megapikselową matrycę X-Trans CMOS. Przypomnijmy, że znajdujące się na niej światłoczułe komórki RGB ułożone są w bardziej nieregularny sposób, w bloki o wymiarach 6×6. Dzięki temu nie ma konieczności stosowania filtra AA, gdyż obrazy generowane przez matrycę są teoretycznie wolne od efektu mory.

Porównanie standardowej matrycy z regularną mozaiką RGB (górny rysunek) z matrycą Fufjifilm X-Trans, gdzie piksele zostały ułożone w sposób bardziej nieregularny (dolny rysunek).

Podsumowując, oczekiwania wobec X-E1 były spore, postanowiliśmy zatem sprawdzić, czy nowy bezlusterkowiec spełnia pokładane w nim nadzieje. Zapraszamy zatem do lektury kolejnych rozdziałów testu.

Aparat do testu wraz z obiektywami wypożyczył polski oddział FUJIFILM Europe GmbH, za co serdecznie dziękujemy.

Opis naszej procedury testowej można znaleźć w artykule „Jak testujemy lustrzanki cyfrowe”. Jeśli pojawią się dodatkowe wątpliwości z tym związane, zachęcamy do lektury artykułu „Często zadawane pytania”.

Porównanie danych technicznych aparatów Fujifilm X-E1 i X-Pro1 a także Olympusa OM-D E-M5 i Sony NEX-6 dostępne jest tutaj.