Obiektyw Tamron 35-150 mm f/2-2.8 DI III VXD Sony E - Zapytaj o lepszą ofertę

Cena: 7680 zł

Sprawdź

Aparat cyfrowy FujiFilm GFX 50S II

Cena: 18999 zł

Sprawdź

Aparat cyfrowy OM System OM-1 body

Cena: 7899 zł

Sprawdź

Poradniki

Kompozycja - elementy składowe

25 września 2009

Drukuj

Blue Fier Komentarze: 45

5. Złoty prostokąt

Co wspólnego ma format 35 mm z Partenonem i Moną Lisą? W każdym przypadku wykorzystano złoty prostokąt (patrz rysunek 2-29). Uznawany za najbardziej harmonijny ze wszystkich prostokątów, nazwę zawdzięcza stosunkowi długości boków, który spełnia warunki złotej proporcji. Złota proporcja jest pojęciem matematycznym, znanym już starożytnym Grekom. Przez uczonych epoki renesansu była nazywana divina proportio (boska proporcja), a jej obecność odkrywano niemal w każdej dziedzinie: w sztuce, architekturze, muzyce, a nawet w psychologii i biologii. Leonardo da Vinci twierdził, że wiele proporcji ludzkiego ciała ma właśnie taki charakter, i dowodził tego na przykładzie słynnego Człowieka witruwiańskiego. Dokładna wartość złotej proporcji wynosi 1,618:1. A zatem, w przypadku złotego prostokąta dłuższy bok jest 1,618 razy większy od krótszego. Jedną z istotnych właściwości takiego prostokąta jest to, że po utworzeniu w nim kwadratu pozostała część jest również złotym prostokątem.

Kompozycja - elementy składowe - Złoty prostokąt

Złoty prostokąt. Wyznaczając w nim kwadrat, tworzysz nowy złoty prostokąt

Zadanie na koniec rozdziału

W poszukiwaniu krzywej w kształcie litery S

----- R E K L A M A -----

PROMOCJA SONY - 50% RABATU NA OBIEKTYW!

Sony A7 IV + 24-70/4 FE ZA OSS

15122 zł 13710 zł

Sony A7 III + 50/1.8 FE

8846 zł 8422 zł

Sony A7 III + 24-70/4 ZA FE OSS

10822 zł 9410 zł

Sony A7 IV + 50/1.8 FE

13146 zł 12722 zł

Twoim zadaniem jest sfotografowanie sceny plenerowej, w której dominującym elementem kompozycyjnym jest linia w kształcie litery S. Może to być ślad fali morskiej na piasku, droga lub drzewa na grzbiecie górskim. Najpierw obejdź wokół to, co chcesz sfotografować, i wybierz miejsce, z którego ujęcie będzie kompozycyjnie najlepsze. Następnie włącz aparat i zrób kilka zdjęć, ale tak, by każde było inne.

Kiedyś zostałem poproszony przez biuro podróży z Santa Monica, abym sfotografował niektóre rejony miasta, głównie położone w okolicy plaży, a szczególnie ścieżkę rowerową, z której korzystają rowerzyści, wrotkarze i spacerowicze. Zrobiłem kilka zdjęć z różnych punktów ścieżki, ale żadne z nich nie było tym, o co mi chodziło.

Zawsze, o ile jest to tylko możliwe, staram się robić zdjęcia z góry, aby uzyskać widok z lotu ptaka. Niecałe pół kilometra od ścieżki znajdowało się wysokie urwisko. Aby stamtąd zrobić zdjęcie, potrzebowałem obiektywu 300 mm. Wypożyczyłem go więc i wdrapałem się na urwisko. Stamtąd ujrzałem piękny widok z linią ścieżki układającą się w kształt litery S, palmami, oceanem i rozległym obszarem piasku! Teraz mogłem zrobić zdjęcie z tymi różnorodnymi elementami. Aby je wszystkie zmieścić, musiałem krzywą skomponować ciasno przy palmach, które automatycznie zrównoważyły zarówno linię ścieżki, jak i rozległe połacie piasku. Ciasne kadrowanie pozwoliło mi również wyeliminować brzydką toaletę i równie mało atrakcyjny obszar trawiasty na prawo od palm.