Na początku tego rozdziału pokazujemy tradycyjnie wykres prezentujący wyniki pomiaru szumu zarejestrowanego na zdjęciach JPEG. Zauważyć można, że nawet przy najniższym parametrze odszumiania jest ono obecne i wyraźne, a kompensowane są wszystkie składowe RGBY. Z pierwszym wyraźniejszym załamaniem spotkamy się przy ISO 800.

----- R E K L A M A -----

Lumix GH5S posiada 11-stopniową skalę odszumiania JPEG-ów. W poniższej tabelce prezentujemy wycinki zdjęć obrazujące intensywność odszumiania na minimalnym (−5), średnim (0) oraz maksymalnym (+5) poziomie, na zdjęciach wykonanych przy czułości ISO 12800 oraz 25600.

ISO 25600
Odszumianie −5
Odszumianie 0
Odszumianie +5
ISO 51200
Odszumianie −5
Odszumianie 0
Odszumianie +5

Widać, że nawet przy najniższej nastawie wyraźne odszumianie jest obecne. Dalsze zwiększanie parametru odszumiana prowadzi do „akwarelowego” wyglądu wycinków.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z GH5S wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z aparatów Sony A7s II oraz Panasonic GH5. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.

Pod względem szczegółowości GH5S ustępuje oczywiście GH5, natomiast jest ona porównywalna do bezlusterkowca Sony. Jeśli chodzi natomiast o szum, to do około ISO 1600 A7s II i GH5S idą „łeb w łeb”, powyżej tej wartości z kolei uwidacznia się przewaga pełnoklatkowego Sony. Oba aparaty wyraźnie dominują nad znacznie mocniej upakowanym GH5.

Sprawdźmy teraz, jak nasza wizualna ocena przekłada się na konkretne liczby. Wyniki naszych pomiarów poziomu szumu na surowych zdjęciach tablicy Kodaka Q-14, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów, prezentujemy na poniższym wykresie.

Krzywa zachowuje charakter wykładniczy, a wraz z kolejnymi nastawami zwiększa się odległość pomiędzy składowymi RGBY. Nie mamy więc podstaw by sądzić, że Panasonic odszumia surowe pliki. Zerknijmy zatem, jak prezentuje się testowany Lumix w porównaniu z bezpośrednim konkurentem Sony A7s II oraz Lumiksem GH5.

Widać, że do ISO 1600 różnica na korzyść Sony jest minimalna. Następnie rośnie ona do wartości 1/2 EV. Faktem jest jednak, że spodziewaliśmy się większej przewagi A7s II, zwłaszcza że posiada on 4 razy większą matrycę (pod względem powierzchni). GH5S szumi natomiast 1 i 1/2 EV mniej, niż starszy brat, GH5.

Tradycyjnie pokażemy jeszcze wykres wykreślony dla 48-bitowych plików TIFF.

Darki

Poziom prądu ciemnego testujemy na podstawie zdjęć wykonanych z 3-minutową ekspozycją bez dopływu światła. Zdjęcia wykonujemy zarówno w formacie JPEG jak i 14-bitowych RAW-ach. Te pierwsze pokazujemy w postaci, w jakiej zostały zapisane przez aparat. Pliki RAW natomiast wywoływane są programem dcraw do postaci czarno-białej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób pliki TIFF konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W przypadku GH5S zakres ten wynosi od 0 do 1023. Warto zaznaczyć, że zmienił się, względem innych aparatów Panasonika, takich jak GH5 czy G9 bias – aktualnie, w GH5S, wynosi on około 512 – stąd też zmiana zakresu. Identyczny zakres ma również pozioma oś histogramów wykonanych na podstawie surowych plików. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 500 000 zliczeń.

RAW
ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
80
100
160
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200
102400
204800

Do wartości ISO 25600 kształty histogramów przypominają rozkład Poissona. Powyżej tej wartości natomiast maksimum sygnału znajduje się w zerze, co może oznaczać programową redukcję szumu. Również od tej wartości odchylenie standardowe przekracza średnią wartość sygnału. Do samego wyglądu darków mamy spore zastrzeżenia – z łatwością bowiem, już od ISO 3200, dostrzeżemy wyraźne nierówności w zaszumieniu ciemnych klatek. Po prawej stronie zauważyć więc można dwa jaśniejsze, nieregularne obszary, których obecność jest zapewne związana z grzaniem się sąsiadującej z przetwornikiem elektroniki.

Spójrzmy teraz na analizę statystyczną darków.

ISO	średni poziom sygnału	odchylenie standardowe
80	513.1	16.3
100	512.7	15.5
160	513.2	19.3
200	513.4	21.8
400	514.3	40.8
800	517.5	72.0
1600	522.2	139.9
3200	529.2	192.2
6400	562.8	287.3
12800	596.1	466.2
25600	688.9	792.8
51200	985.6	1599.8
102400	1606.9	3041.1
102400	2373.3	4169.3

Dla porządku prezentujemy również darki w formacie JPEG.

JPEG
ISO	Dark Frame	Crop
80
100
160
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200
102400
204800