Canon EOS 2000D - test aparatu
7. Szumy i jakość obrazu w RAW

Odszumianie na pewno jest obecne, bowiem świadczą o tym niewielkie wartości procentowego udziału szumu, a dodatkowo różnice pomiędzy składowymi nie zwiększają się proporcjonalnie wraz ze wzrostem czułości.
Przejdźmy teraz do omówienia opcji związanych z odszumianiem JPEG-ów. Do dyspozycji mamy czterostopniową skalę redukcji szumu na wysokich czułościach: wyłączona, poziom słaby, standardowy i mocny. Efekt działania każdego z tych stopni przedstawiamy na przykładzie czułości ISO 6400 oraz 12800. 
| ISO 6400 | |||
|  |   |   | |
|  |   |   | |
|  |   |   | |
|  |   |   | |
| ISO 12800 | |||
|  |   |   | |
|  |   |   | |
|  |   |   | |
|  |   |   | |
Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. Surowe pliki z 2000D wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Podobnie jak w poprzednim rozdziale, porównania dokonujemy z Fujifilm X-A5 oraz Nikon D3400.
Pod względem szczegółowości obrazu, najlepsze wrażenie robi aparat Fujifilm X-A5. Wydaje się, że na zdjęciach wykonanych Canonem oraz Nikonem wyróżnić można podobna ilość szczegółów. Jeżeli spojrzymy na zaszumienie to okaże się, że wizualnie najgorzej prezentuje się 2000D, różnica pomiędzy nim a aparatami konkurencji jest jednak nieznaczna. Śmiało fotografować możemy testowanym EOS-em do ISO 1600, powyżej tej wartości musimy jednak stosować odszumianie, a więc i pogodzić się z utratą detali.
Przyjrzyjmy się teraz konkretnym liczbom. Wyniki naszych pomiarów poziomu szumu na surowych zdjęciach tablicy Kodaka Q-14, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF‑ów, prezentujemy na poniższym wykresie.

W miarę zwiększania czułości szum wzrasta wykładniczo i trudno dopatrzyć się jakichś załamań. Spójrzmy zatem na kolejny wykres, który prezentuje porównanie składowej luminancji dla EOS-a 2000D, jego poprzednika i dwóch aparatów konkurencji.

Na plus należy zaliczyć fakt, że 2000D szumi mniej od swojego mniej przecież upakowanego poprzednika. Testowany aparat wygrywa również z Fujifilm X-A5, a różnica sięga 0.5 EV. Najlepiej wypada jednak Nikon D3400, który wygrywa z Canonem o 1/3 EV. W ogólności, wszystkie aparaty dadzą podobną jakość obrazu.
Tradycyjnie, prezentujemy również poziom szumu na 48-bitowych plikach tiff.

Darki
Canon 2000D zapisuje RAW-y w postaci 14-bitowej. Taka wartość odpowiada maksymalnemu poziomowi zliczeń równemu 16384. Podobnie jak u poprzednika średni poziom sygnału oscyluje w okolicach 2048. Z tego też powodu w poniższych przykładach ograniczyliśmy sygnał do przedziału 1535–2559, czyli o szerokości 1024. Pliki zostały wcześniej wywołane programem dcraw (bez interpolacji), zapisane jako 48-bitowe TIFF-y i dopiero ograniczone do wyżej wymienionego przedziału, aby lepiej zobrazować strukturę szumu matrycy. Oś pozioma histogramów odpowiada temu samemu przedziałowi (1535:2559) a pionowa, pokazująca ilość zliczeń w pikselu, ma zakres od 0 do 100 tysięcy.
| RAW | |||
| ISO | Dark Frame | Crop | Histogram | 
| 100 |  |  |  | 
| 200 |  |  |  | 
| 400 |  |  |  | 
| 800 |  |  |  | 
| 1600 |  |  |  | 
| 3200 |  |  |  | 
| 6400 |  |  |  | 
| 12800 |  |  |  | 
| ISO | średni poziom sygnału | odchylenie standardowe | 
| 100 | 2046.518 | 7.629 | 
| 200 | 2046.583 | 10.682 | 
| 400 | 2048.329 | 14.466 | 
| 800 | 2048.286 | 18.374 | 
| 1600 | 2047.900 | 24.684 | 
| 3200 | 2048.524 | 43.332 | 
| 6400 | 2055.222 | 88.380 | 
| 12800 | 2060.780 | 164.938 | 
Dla porządku prezentujemy darki w formacie JPEG.
| JPEG | |||
| ISO | Dark Frame | Crop | |
| 100 |  |  | |
| 200 |  |  | |
| 400 |  |  | |
| 800 |  |  | |
| 1600 |  |  | |
| 3200 |  |  | |
| 6400 |  |  | |
| 12800 |  |  | |



 
                        





 
                         
                         
                        
 
                         
                         
                         
                        
 
                         
                            Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.
 Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.