Jak można było zobaczyć w poprzednim rozdziale, zdjęcia zapisywane jako JPEG charakteryzują się małymi szumami. Liczone w programie Imatest dokładne wartości szumów, pokazuje wykres poniżej. Jeśli porównamy go do odpowiedniego wykresu dla GX-10, to zobaczymy, że są identyczne. Oba aparaty charakteryzują się więc plikami JPEG o bardzo dobrej jakości, z jednoczesną redukcją szumów, nie pogarszającą znacząco jakości. O ile jednak w GX-10, przy wyższych czułościach, można było mówić, że po włączeniu redukcji szumów, ich wartość bardzo mało, ale jednak spada, to po włączeniu tej samej funkcji w K10D nic się nie zmienia. Zastanawiające jest zatem to, po co została stworzona funkcja redukcji szumów, skoro niczego nie poprawia? Podobnie jak w GX-10, tak i w K10D jest też redukcja szumów stosowana przy długich ekspozycjach. Polega ona oczywiście na wykonywaniu zdjęcia z takim samym czasem ekspozycji przy zamkniętej migawce i następnie odjęciu go od właściwego zdjęcia. Ujęcia wykonane przy zamkniętej migawce nazywamy potocznie darkami i im poświecimy kolejny podrozdział.

Szumy K10D mierzone na plikach RAW okazały się mieć mniejszą wartość niż szumy w GX-10. Porównując adekwatne wycinki tablicy szarości Kodak Q-13, można mówić o zgodności pomiędzy wyliczeniami programu Imatest, a wielkością szumu jaki widzimy na tych wycinkach. Patrząc jednak na wycinki 1:1 scenki i porównując do analogicznych dla GX-10, odnosi się wrażenie, że obraz z K10D jest zaszumiony bardziej przy najwyższych czułościach. Jedyne wytłumaczenie jakie nam się nasuwa, to możliwość nagrzewania się aparatu przy dłuższym stosowaniu i wpływ termicznych elektronów na jakość obrazu. W następnym rozdziale przedstawiamy darki, które mówią nam o ilości niechcianego szumu przy dłuższych ekspozycjach. Przy wysokich czułościach szum silnie narasta z wydłużeniem ekspozycji. Podobny, ale już dużo mniejszy wpływ, może mieć dłuższe użytkowanie aparatu, nagrzewanie się elektroniki i przez to szum na zdjęciach scenki mógłby zostać zawyżony. Natomiast wyższe wartości szumów na wykresie GX-10 w stosunku do zdjęć scenki mogą wynikać z sytuacji odwrotnej, czyli mówiąc ogólnie, tablica Kodaka została sfotografowana ''ciepłym'' aparatem, scenka ''chłodnym''.

100 ISO
K10D
GX-10
D80
400D
A100
200 ISO
K10D
GX-10
D80
400D
A100
400 ISO
K10D
GX-10
D80
400D
A100
800 ISO
K10D
GX-10
D80
400D
A100
1600 ISO
K10D
GX-10
D80
400D
A100
3200 ISO
D80

Darki

Bardzo silne szumy narastające z długością czasu ekspozycji, które były wyraźne w GX-10, w K10D również występują i to chyba jeszcze w większym stopniu. Po prawej stronie zdjęć zapisanych jako RAW utrzymuje się silny sygnał, który osiąga swoje maksimum przy czułości 1600 ISO. Tak dużego szumu na darkach nie widzieliśmy w żadnym z dotychczas przetestowanych aparatów. Przypomnijmy, że są to 3-minutowe zdjęcia wykonane bez dopływu światła. Rejestrowany jest w ten sposób sygnał od tzw. elektronów termicznych, czyli szum elektroniki. Przy używaniu długich czasów, takie zdjęcie zostaje odjęte od właściwej fotografii by pozbyć się częściowo nadmiernego sygnału.

ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
100 (RAW)
100 (JPEG)
200 (RAW)
200 (JPEG)
400 (RAW)
400 (JPEG)
800 (RAW)
800 (JPEG)
1600 (RAW)
1600 (JPEG)