_1663272818.jpg)
Olympus M.Zuiko Digital ED 45 mm f/1.2 PRO - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Poniższe zdjęcia wyraźnie pokazują, że Olympus 1.2/45 ma zauważalne problemy z podłużną aberracją chromatyczną. Jest jednak tutaj w dobrym towarzystwie, bo podobne efekty widzieliśmy u Panaleiki DG Nocticron 42.5 mm f/1.2 Asph. P.O.I.S. czy Fujinona XF 56 mm f/1.2 R. Z drugiej strony, niektóre nowe obiektywy pełnoklatkowe klasy 1.4/85 potrafią walczyć z tą wadą znacznie skuteczniej.
 |
Tutaj problemów nie ma prawie wcale. W okolicach maksymalnego otworu względnego odnotowane przez nas wyniki trzymają się poziomu 0.05%, a po przymknięciu przysłony bliżej im do 0.04%.
| Olympus E-M5 II, RAW, f/2.0 | Olympus E-M5 II, RAW, f/5.6 |
|
|
Aberracja sferyczna
Jeśli chodzi o aberrację sferyczną, jest ona skorygowana na tyle dobrze, że nie daje efektu „pływania” ogniska. Widać to dobrze na pierwszym obrazku z niniejszego rozdziału. Jej delikatny wpływ daje się jednak zauważyć na obrazach rozogniskowanych punktów świetlnych.
| Olympus E-M5 II, f/1.2, przed | Olympus E-M5 II, f/1.2, za |
|
|
W przypadku obrazu przed ogniskiem jego brzeg jest delikatnie ciemniejszy, a obraz uzyskany za ogniskiem pokazuje niewielki wzrost jasności w samym centrum i lekką obwódkę. Na szczęście nie jest to efekt duży i korygowanie aberracji sferycznej możemy uznać za poprawne. Bardzo podobne symptomy widzieliśmy u Panaleiki 1.2/42.5.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.