Venus Optics LAOWA 100 mm f/2.8 2X Ultra Macro APO - test obiektywu
11. Podsumowanie
Zalety:
- solidna i metalowa obudowa,
- rewelacyjna jakość obrazu w centrum kadru,
- świetna jakość obrazu na brzegu matrycy APS-C/DX,
- bardzo dobra jakość obrazu na brzegu pełnej klatki,
- znikoma podłużna aberracja chromatyczna,
- rozsądnie korygowana poprzeczna aberracja chromatyczna,
- rozsądnie korygowana dystorsja,
- umiarkowana koma,
- mały astygmatyzm,
- niewielkie winietowanie na matrycy APS-C/DX,
- ładny wygląd obrazów pozaogniskowych,
- skala odwzorowania 2:1.
Wady:
- zbyt duże winietowanie na pełnej klatce,
- bardzo słaba praca pod ostre światło,
- wadliwa skala głębi ostrości na obiektywie.
Test tego obiektywu można podsumować krótko. Mamy genialną optykę i dwie wpadki mechaniczne, z których jedna rzutuje na osiągi optyczne. Mowa oczywiście o słabym wyczernieniu, które powoduje, iż praca Laowy pod ostre światło pozostawia wiele do życzenia. Wpadka ze skalą głębi ostrości jest bardziej humorystyczna niż poważna i daje się z nią spokojnie funkcjonować. Obecnie wielu producentów w ogóle rezygnuje z umieszczania na obudowie jakichkolwiek skal, więc o temacie można niejako zapomnieć.
Najważniejsze jest jednak to, że obiektyw daje genialnie ostre obrazy już od maksymalnego otworu względnego oraz jest instrumentem unikalnym, oferującym skalę odwzorowania 2:1, która w makrofotografii pozwala wznieść mu się na poziomy niedostępne dla standardowych instrumentów ze skalą 1:1. A wszystko to w umiarkowanej cenie na poziomie 450 USD, która pozwala wybaczyć omawiane wcześniej wpadki.
 |
 |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.