Venus Optics LAOWA 100 mm f/2.8 2X Ultra Macro APO - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Literki APO w nazwie obiektywu do czegoś jednak zobowiązują i Laowa nie rzuca tutaj słów na wiatr. Poniższe zdjęcie wyraźnie pokazuje, że testowany obiektyw nie ma problemów z podłużną aberracją chromatyczną. Nawet na maksymalnym otworze względnym i w dalekich nieostrościach zafarby są znikome i praktycznie niezauważalne.
 |
Jak wygląda korygowanie poprzecznej aberracji chromatycznej? Rzućmy okiem na poniższy wykres.
Widać wyraźnie, że aberracja szybko maleje wraz z przymykaniem przysłony. Najwyższe wyniki jakie notujemy to granica poziomu umiarkowanego i średniego, a więc nawet w okolicach maksymalnego otworu względnego nie mamy poważniejszych powodów do narzekań. Gdy zastosujemy typowe przysłony robocze dla obiektywu makro, aberracja chromatyczna przestaje przeszkadzać zupełnie bo sięga tam poziomu bardzo małego.
| Canon 5D III, RAW, f/2.8 | Canon 5D III, RAW, f/16.0 |
|
|
Aberracja sferyczna
Obiektyw nie pokazywał żadnego efektu "pływania" ogniska, więc nie mamy powodów, aby podejrzewać iż aberracja sferyczna jest korygowana źle. Świadczą też o tym bardzo wysokie MTF-y, które widzieliśmy na f/2.8. Wada ta nie jest jednak korygowana zupełnie idealnie i widać to w rozogniskowanych krążkach światła. Ten uzyskany przed ogniskiem ma miękki brzeg, a ten za ogniskiem charakteryzuje się występowaniem zauważalnie jaśniejszej obwódki.
| Canon 5D III, f/2.8, przed | Canon 5D III, f/2.8, za |
|
|
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.