Przetwarzanie danych osobowych

Nasza witryna korzysta z plików cookies

Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.

Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.

Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.

Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.

Optyczne.pl

Inne testy

Test filtrów UV

21 września 2007
Arkadiusz Olech / Konrad Szaruga Komentarze: 80

3. Procedura testowa

Zdecydowaliśmy się na wykorzystanie filtrów UV o średnicy gwintu 72 mm. Powodów ku temu było kilka. Po pierwsze, gwint w tym rozmiarze jest dosyć popularny wśród obiektywów fotograficznych. Po drugie, trudniej jest wykonać idealnie płaską powierzchnię szklaną o tak dużej średnicy, co wymaga od producenta zachowania jak najwyższych norm jakościowych. Pomimo naszych starań w teście wzięły udział dwa filtry o innej średnicy: Marumi UV WPC (średnica 77 mm) oraz Kenko Pro1 Digital (67 mm). W obu przypadkach zastosowaliśmy pierścienie redukcyjne w celu założenia filtrów na nasz referencyjny obiektyw. Warto o tym pamiętać, bo fakt ten może mieć zasadniczy wpływ na oceny w kategorii winietowania. Gdyby oba filtry miały średnicę 72 mm, można oczekiwać polepszenia wyniku Kenko i ewentualnego pogorszenia wyniku Marumi (choć to ostatnie jest bardzo mało prawdopodobne, bo ten występuje w wersji Slim).

Testy fotograficzne przeprowadzaliśmy z wykorzystaniem aparatu Nikon D200 wraz z obiektywem Sigma 17-70 mm f/2.8-4.5 DC Macro.

Podczas testów filtrów UV poddaliśmy ocenie trzy główne parametry. Sposób testowania oraz punktacja w każdej kategorii wyszczególnione są poniżej.


----- R E K L A M A -----


Transmisja światła

Za pomocą spektrofotometru Hitachi U-2900 badaliśmy zdolność przepuszczania wiązki światła o szerokości 1.5 nm w przedziale od 200 do 1000 nm. Pomiar wykonywany był co 5 nm zaś dokładność otrzymanych wyników wynosi 0.3%.

W tej kategorii ocenialiśmy zachowanie filtru w zakresie widzialnym oraz przepuszczalność promieniowania UV. Za zakres widzialny przyjęliśmy światło o długości fali od 390 do 750 nm. Punkty przyznawaliśmy według poniższej tabeli, gdzie w procentach ujęliśmy stosunek światła przepuszczonego przez filtr do całkowitego promieniowania wysyłanego w badanym zakresie.

Punktacja w zakresie widzialnym
100 - 99%
10 pkt.
99 - 98%
9 pkt.
98 - 97%
8 pkt.
97 - 96%
7 pkt.
96 - 95%
6 pkt.
95 - 94%
5 pkt.
94 - 93%
4 pkt.
93 - 92%
3 pkt.
92 - 91%
2 pkt.
91 - 90%
1 pkt.
poniżej 90%
0 pkt.


Za zakres UV przyjęliśmy promieniowanie o długości fali krótszej niż 390 nm. Punkty przyznawaliśmy za jak najmniejsze przepuszczanie promieniowania UV, wg następującego schematu:

Punktacja w zakresie ultrafioletowym
do 1%
10 pkt.
1 - 2%
9 pkt.
2 - 4%
8 pkt.
4 - 6%
7 pkt.
6 - 8%
6 pkt.
8 - 10%
5 pkt.
10 - 15%
4 pkt.
15 - 20%
3 pkt.
20 - 27%
2 pkt.
27 - 35%
1 pkt.
powyżej 35%
0 pkt.


Jak widać z powyższych tabel, filtr który jest idealnie transparentny dla światła widzialnego i nie przepuszcza promieniowania UV jest w stanie zgromadzić 20 pkt.


Odblaski

Ponieważ filtr jest elementem szklanym wpływającym na zachowanie się obiektywu, przetestowaliśmy jak dany filtr wpływa na pojawienie się refleksów i odbić w sytuacjach, gdy fotografujemy pod światło. Parametr ten jest o tyle istotny, że jak wspomnieliśmy wcześniej, bardzo często filtry UV stosowane są jako szkła ochraniające obiektyw i wiele osób używa ich na co dzień.

Aby sprawdzić podatność filtru na odblaski fotografowaliśmy trzy plenery: dwa dzienne i jeden nocny. Sceny fotografowane były z użyciem aparatu Nikon D200 wraz z obiektywem Sigma 17-70 mm f/2.8-4.5 DC Macro ustawionym na ogniskową 17 mm:

Test filtrów UV - Procedura testowa


Test filtrów UV - Procedura testowa


Test filtrów UV - Procedura testowa


Punkty w tej kategorii przyznawaliśmy według następującego schematu. Wycinek każdej ze scenki ocenialiśmy w skali od 0 do 5, gdzie 5 oznacza fotografię z brakiem odblasków względem fotografii bez filtru, zaś 0 oznacza bardzo dużą degradację obrazu. Po zsumowaniu ocen dla trzech różnych scenek, idealny filtr był w stanie, w tej kategorii, uzyskać 15 punktów.


Winietowanie

Znając winietowanie powodowane przez sam obiektyw aparatu ustawiony na 17 mm (pole widzenia 80 stopni na matrycy użytego w teście Nikona D200), sprawdziliśmy czy i w jakim stopniu zamocowanie filtru wpływa na dodatkowe pociemnienie obrazu na brzegu kadru. Zdjęcia robiliśmy w kilku położeniach aparatu względem jednolicie oświetlonej powierzchni, a wyniki uśrednialiśmy. Oceny w tej kategorii przyznawane były wedle następującego schematu:

Nadwyżka winietowania pochodząca od filtru
Pogorszenie winietowania o 0 do 0.5%
5 pkt.
Pogorszenie winietowania o 0.5 - 1.5%
4 pkt.
Pogorszenie winietowania o 1.5 - 3%
3 pkt.
Pogorszenie winietowania o 3 - 6%
2 pkt.
Pogorszenie winietowania o 6 - 12%
1 pkt.
Pogorszenie winietowania o więcej niż 12%
0 pkt.


Reasumując, we wszystkich kategoriach idealny filtr mógłby zgromadzić 40 pkt. Czy i któremu z przetestowanych przez nas produktów sztuka ta się udała? Przekonają się Państwo w kolejnym rozdziale.