Z7, APS-C, JPEG, 24 mm, f/4.0	Z7, APS-C, JPEG, 24 mm, f/5.6
Z7, APS-C, JPEG, 45 mm, f/4.0	Z7, APS-C, JPEG, 45 mm, f/5.6
Z7, APS-C, JPEG, 70 mm, f/4.0	Z7, APS-C, JPEG, 70 mm, f/5.6

W korpusie Nikon Z7 jest możliwość wyłączenia korygowania winietowania i tak uczyniliśmy. Prezentowane powyżej pliki JPEG nie są więc korygowane pod względem tej wady.

Warto jednak zaznaczyć, że pomimo braku korygowania winietowania, korpus i obiektyw wymuszają korygowanie dystorsji. Po jej skorygowaniu obraz jest przycinany, z tego względu winietowanie na plikach RAW, które nie podlegają żadnym operacjom, jest większe niż na omawianych dotychczas JPEG-ach. Ponieważ w formacie APS-C/DX dystorsja była umiarkowana, przycinanie nie jest duże. Nie będziemy więc tutaj prezentować miniaturek wywołanych neutralnym oprogramowaniem RAW-ów, lecz dodamy tylko, że wyniki dla tego formatu są o 1–3% wyższe niż dla JPEG-ów.

Miniaturki wyraźnie jednak pokazują, że winietowanie na mniejszej matrycy nie jest uciążliwe. Na kombinacji ogniskowej 24 mm i światła f/4.0 spadek jasności w rogach kadru wynosi tylko 13% (−0.40 EV) i spada do prawie niezauważalnej wartości 11% (−0.32 EV) po przymknięciu do f/5.6.

W środku zakresu ogniskowych wyniki są bardzo podobne. Na f/4.0 winietowanie wynosi 13% (−0.39 EV) i zmniejsza się do tylko 8% (−0.23 EV) po zastosowaniu przysłony f/5.6.

Prawie nic nie zmienia się po przejściu do maksymalnej ogniskowej, gdzie na f/4.0 omawiana wada sięga 14% (−0.43 EV), by na f/5.6 spaść do wartości 7% (−0.20 EV).

Zachowanie na pełnej klatce jest bardziej skomplikowane i tutaj zajmiemy się dokładnie oboma typami plików. Analizę rozpoczniemy od formatu JPEG. Odpowiednie miniaturki można obejrzeć poniżej.

Z7, FF, JPEG, 24 mm, f/4.0	Z7, FF, JPEG, 24 mm, f/5.6
Z7, FF, JPEG, 45 mm, f/4.0	Z7, FF, JPEG, 45 mm, f/5.6
Z7, FF, JPEG, 70 mm, f/4.0	Z7, FF, JPEG, 70 mm, f/5.6

Trudna kombinacja najszerszego dostępnego kąta widzenia i światła f/4.0 wiąże się ze stratą 51% (−2.09 EV) światła w rogach kadru. To naprawdę słaby wynik. Tylko trochę lepiej jest po przymknięciu przysłony. Na f/5.6 i f/8.0 uzyskane przez nas rezultaty to odpowiednio 37% (−1.32 EV) i 28% (−0.97 EV). Dalsze przymykanie przysłony ma już znikomy wpływ na winietowanie, bo zatrzymuje się ono na poziomie 27% (−0.92 EV).

Na ogniskowej 45 mm sytuacja jest lepsza. Na f/4.0 winietowanie wynosi 32% (−1.11 EV) i spada do 26% (−0.88 EV) po przymknięciu przysłony do f/5.6. Na f/8.0 i f/11.0 wada ta sięga odpowiednio 21% (−0.68 EV) i 19% (−0.60 EV) i przestaje reagować na dalsze zmniejszanie otworu względnego.

Powrót większych problemów obserwujemy na maksymalnej ogniskowej. Na f/4.0 musimy liczyć się z utratą 48% (−1.90 EV) światła w rogach, a na f/5.6 ubytek ten wynosi 32% (−1.10 EV). Wyniki robią się umiarkowane na przysłonach f/8.0 i f/11, gdzie odnotowaliśmy rezultaty odpowiednio: 19% (−0.62 EV) i 15% (−0.47 EV).

Zgodnie z obietnicą, przejdziemy teraz do omówienia zachowania na plikach RAW wywołanych programem dcraw. Uzyskane przez nas miniaturki są zaprezentowane w poniższej tabeli.

Z7, FF, RAW, 24 mm, f/4.0	Z7, FF, RAW, 24 mm, f/5.6
Z7, FF, RAW, 45 mm, f/4.0	Z7, FF, RAW, 45 mm, f/5.6
Z7, FF, RAW, 70 mm, f/4.0	Z7, FF, RAW, 70 mm, f/5.6

Zgodnie z oczekiwaniami wyniki są tutaj jeszcze wyższe. Na kombinacji 24 mm i światła f/4.0 winietowanie wynosi aż 62% (−2.78 EV). Nawet na przysłonie f/5.6 jest ono ogromne i sięga 50% (−2.02 EV). Nie będziemy mieli problemów z jego dojrzeniem na przysłonach f/8.0 i f/11.0, gdzie odnotowane przez nas wyniki to odpowiednio: 40% (−1.47 EV) i 34% (−1.19 EV). Dalsze przymykanie przysłony nie ma już mierzalnego wpływu na omawianą wadę.

Użycie ogniskowej 45 mm i maksymalnego otworu względnego wiążę się ze stratą jasności w rogach wynoszącą 36% (−1.31 EV). Tutaj różnica w stosunku do plików JPEG jest wyraźnie mniejsza, bo także dystorsja jest mniejsza i pliki są przycinane w mniejszym stopniu. Na f/5.6 winietowanie zmniejsza się do 30% (−1.05 EV), a na f/8.0 spada do 25% (−0.84 EV). Dalszy minimalny spadek widzimy jeszcze dla przysłony f/11.0, gdzie uzyskaliśmy wynik 22% (−0.71 EV).

Wzrost dystorsji na ogniskowej 70 mm powoduje ponowny wzrost różnic w winietowaniu pomiędzy plikami JPEG i RAW. Na f/4.0 omawiana wada sięga bardzo dużego poziomu 54% (−2.23 EV) i spada do 39% (−1.46 EV) po przymknięciu przysłony do f/5.6. Winietowanie robi się umiarkowane dla przysłon f/8.0 i f/11.0, gdzie zmierzone przez nas wartości wynoszą odpowiednio 26% (−0.89 EV) i 18% (−0.59 EV).

Nikon Z7, 24 mm, JPEG, f/4.0

Nikon Z7, 45 mm, JPEG, f/4.0

Nikon Z7, 70 mm, JPEG, f/4.0