Nikon Nikkor Z 24-70 mm f/2.8 S - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Nikkor Z 24–70 mm f/2.8 S dobrze radzi sobie z podłużną aberracją chromatyczną. Zarówno w środku zakresu ogniskowych, jak i na ogniskowej 70 mm zabarwienia nieostrości są niewielkie i będą ledwie zauważalne na zdjęciach z życia wziętych.
 |
 |
Przebieg poprzecznej aberracji chromatycznej w zależności od ogniskowej i wartości przysłony pokazują dwa poniższe wykresy: pierwszy dla brzegu matrycy APS-C/DX, a drugi dla brzegu pełnej klatki.
Widać wyraźnie, że z najwyższym poziomem tej wady mamy do czynienia dla najkrótszej ogniskowej. Nawet tam nie będzie jednak ona dużym problemem, bo maksymalne zanotowane przez nas wartości sięgają niewielkiego poziomu 0.06%. Dla ogniskowych 45 i 70 mm aberracja jest bardzo mała i zupełnie nie będzie nam przeszkadzać.
| Z7, RAW, 24 mm, f/4.0 | Z7, RAW, 70 mm, f/8.0 |
|
|
Aberracja sferyczna
Pierwsze ujęcia zaprezentowane w niniejszym rozdziale oraz zdjęcia rozogniskowanych krążków światła pokazują, że aberracja sferyczna daje się troszkę we znaki w centrum zakresu ogniskowych. W tym przypadku widzimy bardzo lekkie pływanie ogniska, a jednocześnie krążki uzyskane przed i za ogniskiem pokazują zauważalne różnice w natężeniu obwódki. Dla ogniskowej 70 mm efekt ten jest znacznie mniejszy.
| Nikon Z7, 45 mm, f/2.8, przed | Nikon Z7, 45 mm, f/2.8, za |
|
|
| Nikon Z7, 70 mm, f/2.8, przed | Nikon Z7, 70 mm, f/2.8, za |
|
|
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.