Venus Optics LAOWA Argus 28 mm f/1.2 FF - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Parametry 1.2/28 są bardzo wymagające jeśli chodzi o korygowanie podłużnej aberracji chromatycznej, a pomimo tego Argus poradził sobie tutaj świetnie. Zabarwień pozaogniskowych obrazów nie widać nawet na maksymalnym otworze względnym więc zachowanie w tej kategorii możemy ocenić bardzo wysoko.
 |
Podobnie dobry obraz widzimy w przypadku poprzecznej aberracji chromatycznej, której przebieg w zależności od wartości przysłony i użytego detektora prezentuje poniższy wykres.
Jak widać, aberracja jest podobna na brzegach obu typów detektorów i lekko spada wraz z przymykaniem przysłony. Nawet maksymalne wyniki w okolicach 0.06% nie powinny nas jednak niepokoić, bo wciąż jest to poziom uznawany za mały. Tutaj też Argus zasłużył więc na pochwały.
| Nikon Z7, RAW, f/1.2 | Nikon Z7, RAW, f/8.0 |
|
|
Aberracja sferyczna
Pierwsze zdjęcia w niniejszym rozdziale nie pokazują wyraźnego efektu pływania ogniska, ale jego dojrzenie utrudnia słaba jakość obrazu na brzegu kadru, która powoduje, że trudno ocenić, gdzie tak naprawdę kończy się głębia ostrości.
Pewne problemy z korygowaniem aberracji sferycznej widać za to, w wyglądzie krążków światła uzyskanych przed i za ogniskiem. Tutaj mamy dość klasyczny objaw z miękkimi brzegami w jednym przypadku oraz jaśniejszą obwódką w drugim. Jakby tego mało, owa obwódka wydaje się nie do końca symetryczna.
| Nikon Z7, f/1.2, przed | Nikon Z7, f/1.2, za |
|
|
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.