O ile stawiając obok siebie E-M1 i E-M1 Mark II dało się dostrzec sporo różnic w wyglądzie korpusów, to pierwszy rzut oka na trzecią wersję aparatu w zasadzie nie pozwala dostrzec niczego nowego. Wystarczy jednak spojrzeć na poniższe zdjęcia przedstawiające E-M1 Mark II i E-M1 Mark III, by zauważyć kilka istotnych zmian w manipulatorach.

----- R E K L A M A -----

MAJÓWKOWE SZALEŃSTWO - RABATY DO 3500zł

Nikon D3 (75635 zdj.) - KOMIS

3199 zł 2799 zł

Canon EOS R (poniżej 31000 zdj.) + grip

4599 zł 3999 zł

Eizo CG319X - NOWY

19998 zł 18498 zł

Sony A7R III A + VILTROX 28/4.5

11598 zł 10598 zł

Raty 20x0%. Zostaw swój sprzęt w rozliczeniu.

Choć układ przycisków na górnej ściance pozostał ten sam, to jednak zmieniło się kilka drobiazgów. Pomijając inny kolor gorącej stopki i brak oznaczenia modelu, możemy dostrzec, iż przede wszystkim na kole wyboru trybów pojawiły się inne opcje. Zamiast iAuto oraz ART mamy teraz tryb B dający szybki dostęp do trybów Live Composite, Live Bulb oraz Live Time, a także dodatkowy tryb ustawień własnych C4.

Zmieniło się także oznaczenie programowalnego przycisku Fn2, na którym pojawiła się teraz ikonka kompensacji ekspozycji (oczywiście przycisk nadal jest programowalny), a jeden z guzików przy włączniku daje teraz dodatkowo dostęp do ustawień lampy błyskowej.

Na tylnej ściance, w miejscu dotychczasowego przycisku INFO znalazł się dżojstik. Pozwala on na łatwe wybieranie punktu AF, a jego naciśnięcie uaktywnia wybór trybu AF za pomocą kół sterujących i dodatkowo przywraca wybór centralnego pola ostrości.

W konsekwencji zastosowania dżojstika konstruktorzy zmienili funkcjonalność przycisku znajdującego się pod kciukiem, który teraz pozwala na zmianę czułości.

Zastąpiony przez dżojstik przycisk INFO nie zniknął zupełnie, tylko powędrował w miejsce guzika MENU, a dla tego ostatniego wygospodarowano miejsce na lewo od wizjera.

Z przodu aparatu nie widać żadnych różnic w stosunku do poprzednika. Nie zmienił się także kształt uchwytu ani zastosowane złącza czy rodzaj obsługiwanych kart pamięci. Nowy model korzysta też z tego samego akumulatora co starsza wersja.

Olympusa E-M1 Mark III z pewnością można zaliczyć do aparatów, które bardzo wygodnie się obsługuje. I choć mówi się, że lepsze jest wrogiem dobrego, to moim zdaniem zastosowane zmiany w układzie manipulatorów to krok w dobrym kierunku. Dżojstik ułatwił operowanie rozbudowanymi opcjami autofokusu, a domyślny przycisk ISO pod kciukiem to świetne rozwiązanie. Możemy go oczywiście przeprogramować, jednak ja osobiście bym tego nie robił. Oczywiście nie można tu mówić o jakieś rewolucji i przepaści w funkcjonalności w stosunku do starszego modelu, jednak z pewnością cieszy fakt, iż konstruktorzy wciąż próbują udoskonalać swoje produkty, a E-M1 Mark III jest najlepszym dowodem na to, że często im się to udaje.