P7700 oferuje zapis zdjęć w następującej rozdzielczości:

• 4000 x 3000,
• 3984 x 2656 (3:2),
• 3968 x 2322 (16:9),
• 3264 x 2448,
• 3000 x 3000 (1:1),
• 2272 x 1704,
• 1600 x1200,
• 640 x 480

• JPEG,
• RAW (NRW),
• RAW+JPEG.

• fine - o współczynniku kompresji 1:4,
• normal - o współczynniku kompresji 1:8.

Kolorystykę zdjęć JPEG możemy modyfikować, używając opcji PictureControl:

• standard,
• neutralny,
• żywy,
• monochromatyczny,
• niestandardowy 1,
• niestandardowy 2.

• wyostrzaniem - w zakresie od 0 do 6,
• kontrastem - w zakresie od -3 do 3,
• nasyceniem - w zakresie od -3 do 3.

• efekty filtra - użycie filtrów korekcyjnych (żółty, pomarańczowy, czerwony lub zielony),
• zabarwienie - czarno-białe, sepia oraz cyjanotypia.

Standardowo postanowiliśmy przetestować zasięg działania opcji odszumiania oraz wyostrzania zdjęć. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

ISO 1600
Odszumianie słabe
Odszumianie normalne
Odszumianie silne
ISO 3200
Odszumianie słabe
Odszumianie normalne
Odszumianie silne

Trudno w prezentowanych wycinkach doszukać się jakiejkolwiek różnicy pomiędzy poszczególnymi poziomami odszumiania. Wynika to po części z niemal zerowego wyostrzania plików JPEG, a co za tym idzie - dosyć rozmytego obrazu. Niestety, trzeba uznać, że aparat sam tak mocno modyfikuje dane dla wysokich czułości ISO, że dalsza korekta pozostawiona użytkownikowi nie wnosi już niczego do obrazu.

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednio, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG zrobione w pełnej rozdzielczości.

Ostrość -2
Ostrość 0
Ostrość +2

W przeciwieństwie do redukcji szumu, wysotrzanie ma dość spory zasięg działania. W tym wypadku należy uznać, że pozostawienie tego parametru na domyślnej wartości, jaką jest 0, daje najlepsze i najbardziej naturalne rezultaty. Każde zwiększenie nastawy będzie niosło ze sobą ryzyko powstawania coraz to wyraźniejszego efektu halo.

Balans bieli

Aparat P7700 umożliwia ustawianie balansu bieli przy użyciu następujących trybów:

• automatyczny (standardowy oraz ocieplony),
• światło dzienne,
• światło żarowe,
• światło fluorescencyjne,
• pochmurno,
• lampa błyskowa,
• manualna (jako wartość w kelwinach i pomiar według wzorca).

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.

Jak widać, za wyjątkiem światła słonecznego, gdzie odwzorowanie kolorów jest - można rzec - wzorowe, aparat dość dobrze radzi sobie z przetwarzaniem kolorów. Tradycyjnie spory błąd koloru występuje przy ustawieniu automatycznego balansu bieli w oświetleniu żarowym. W tym wypadku dedykowany tryb radzi sobie dużo lepiej, dając podobny błąd, jak ręcznie wybrana wartość temperatury wyrażonej w kelwinach.

Uzyskane wyniki pokazują, że zwykle nasycenie koloru utrzymuje się na odpowiednim poziomie, a średnia odchyłka od wartości idealnej wynosi 8%. Ważne, że nawet przy wyborze automatycznego balansu bieli w świetle żarowym standardowo nie odnotowujemy dużego przesycenia. Gdy jednak ustawimy dla tego typu światła program dedykowany, jak i dla lamp dających światło o temperaturze 5500 K, nasycenie nie osiąga nawet wartości 100%.

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Słoneczny dzień Auto
Słoneczny dzień Słoneczny dzień
Cień Auto
Cień Cień
Pochmurno Auto
Pochmurno Pochmurno
Żarowe Auto
Żarowe Żarowe
Żarowe 3000K
5500K Auto
5500K 5500K

Zaprezentowane wyniki w kolumnie tablicy kolorów prezentują referencyjną kolorystykę (środkowe koła) na tle zmierzonego koloru, bez korekty ekspozycji.

Szum

Przede wszystkim zauważamy, że dla całego spektrum dostępnych czułości wartość składowej niebieskiej nie jest tak dobrze skorygowana jak inne. To znak, że szum na zdjęciach cechować będzie niebieska dominanta. Druga sprawa to aktywacja procedur odszumiania po przekroczeniu progu ISO 200. W zasadzie można powiedzieć, że dla tej wartości ISO oraz kolejnej, czyli ISO 400, zmierzony szum jest taki sam. Dla wyższych wartości czułości poziom szumu proporcjonalnie zwiększa się, a co za tym idzie - trudno coś zarzucić obrazowi. Jednak najważniejsze spostrzeżenie to poziom szumu. - nawet dla ISO800 utrzymuje się on na poziomie, który inne aparaty osiągają już dla ISO200!

Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu.

Trzeba przyznać, że szum nawet na wysokich czułościach ISO nie jest widoczny. Niestety, niewidoczny jest też detal. Porównanie do aparatu Olympus XZ-2 jest pod tym względem miażdżące dla opisywanego modelu, natomiast zachowanie matrycy można śmiało porównać z takim aparatem jak Panasonic LX-7. Oczywiście musimy wziąć pod uwagę, że przedstawione do porównania wycinki pobrane zostały ze zdjęć wykonanych z najniższym możliwym do ustawienia wyostrzaniem. Oznacza to, że gdy będziemy chcieli uzyskać większe odbitki (np. 15×20 cm), aby oddać szczegóły na fotografii, nie obęjdzie się bez dodatkowego wyostrzania.

Na zakończenie tego rozdziału prezentujemy galerię zdjęć wykonanych na różnych nastawach czułości ISO.

Aparat: COOLPIX P7700 Czułość: ISO 80 Plik: JPG, 4000 x 3000, 4.4 MB	Aparat: COOLPIX P7700 Czułość: ISO 100 Plik: JPG, 4000 x 3000, 4.5 MB
Aparat: COOLPIX P7700 Czułość: ISO 200 Plik: JPG, 4000 x 3000, 4.6 MB	Aparat: COOLPIX P7700 Czułość: ISO 400 Plik: JPG, 4000 x 3000, 4.4 MB
Aparat: COOLPIX P7700 Czułość: ISO 800 Plik: JPG, 4000 x 3000, 4.4 MB	Aparat: COOLPIX P7700 Czułość: ISO 1600 Plik: JPG, 4000 x 3000, 4.5 MB
Aparat: COOLPIX P7700 Czułość: ISO 3200 Plik: JPG, 4000 x 3000, 4.5 MB	Aparat: COOLPIX P7700 Czułość: ISO 6400 Plik: JPG, 4000 x 3000, 4.6 MB