Podstawowa regulacja wyglądu zdjęć JPEG dokonywana jest za pomocą opcji styl zdjęcia, którą odnajdziemy w menu fotografowania. Dostępnych jest 6 zdefiniowanych stylów obrazu i dodatkowo jedno ustawienie własne:

• Standardowy,
• Żywe barwy,
• Naturalne,
• Monochromatyczne (czarno-białe),
• Krajobraz,
• Portret.

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia z Olympusa E-PL7 i Sony A5100. Na rozwijanej liście znajdują się także inne aparaty dostępne aktualnie w naszej bazie.

W szerokim zakresie czułości, do jakości JPEG-ów z Panasonika GF7 nie można mieć większych zastrzeżeń. Szum zaczyna być zauważalny mniej więcej przy ISO 3200, a dla ISO 6400 jego poziom jest dość umiarkowany. Przy tej czułości wpływ szumu na pogorszenie jakości obrazu nie wydaje się szczególnie duży. Trzeba jednak zaznaczyć, że odszumiania JPEG-ów w GF7 zupełnie wyłączyć się nie da. Choć parametr kontrolujący intensywność tego procesu został przez nas ustawiony na minimum, można podejrzewać, że ze względu na niski poziom zakłóceń, redukcja jest dość silna. Z drugiej strony spadek ilości szczegółów obrazu przy ISO 6400 pozostaje stosunkowo nieduży, zatem odszumianie działa całkiem efektywnie. Jakość JPEG-ów pogarsza się wyraźniej dopiero przy dwóch najwyższych czułościach, gdzie poza wzrastającym szumem można zauważyć dość wyraźny spadek szczegółów obrazu.

W porównaniu do poprzednika JPEG-i z GF7 prezentują się lepiej praktycznie w całym zakresie czułości. Po pierwsze wyglądają na ostrzejsze (choć to może być częściowo efekt różnego wyostrzania), a po drugie, na wyższych czułościach JPEG-i z GF6 charakteryzują się wyższym poziomem szumu i większą degradacją detali.

Na tle zaprezentowanych bezlusterkowców konkurencji, GF7 prezentuje się całkiem dobrze. Na niższych czułościach widać, że w E-PL7 zastosowano wyższe wyostrzanie, choć obraz nie prezentuje się z tego powodu wyraźnie lepiej niż ten z GF7. Na wyższych czułościach natomiast można zauważyć, że odszumianie zastosowane w Olympusie jest nieco silniejsze niż w GF7. Przez to JPEG-i z testowanego Lumiksa wydają się wypadać nieznacznie lepiej.

Nie ulega wątpliwości, że przewagą A5100 nad GF7 jest wyraźnie wyższa liczba pikseli na matrycy, a co za tym idzie lepsze odwzorowanie detali. Na wyższych czułościach jednak różnica pomiędzy aparatami maleje. W bezlusterkowcu Sony odszumianie również działa i dość wyraźnie redukuje zakłócenia, co jednak odbija się także na utracie szczegółów. Z tego powodu, obraz z GF7 (przynajmniej do ISO 6400) nie odstaje jakoś mocno jakością od tego, co oferuje A5100.

Wyostrzanie

W GF7 do dyspozycji mamy 11-stopniową skalę wyostrzania JPEG-ów (od −5 do +5). Poniżej prezentujemy wycinki zdjęć naszej scenki wykonanych w skrajnych ustawieniach parametru wyostrzania oraz z ustawieniem pośrodku skali.

Panasonic GF7, ISO 200
wyostrzenie −5
wyostrzenie 0
wyostrzenie +5

Jak już wspominaliśmy w czwartym rozdziale, wyostrzenie JPEG-ów na minimalnym poziomie jest umiarkowane, co wyraźnie widać w powyższym porównaniu. Na jego podstawie można również stwierdzić, że poziom zerowy charakteryzuje się już całkiem sporym wyostrzaniem i nie polecamy stosowania wyższych ustawień, bowiem obraz zaczyna wyglądać na przeostrzony (jasne obwódki wokół konturów stają się bardzo wyraźne).

Inteligentna dynamika i HDR

W Panasoniku GF7 mamy dwie funkcje pozwalające modyfikować rozpiętość tonalną wykonywanych zdjęć: Inteligentna dynamika oraz HDR. Znajdują się one w menu fotografowania, aczkolwiek dostęp do nich można sobie ułatwić poprzez przyciski funkcyjne lub Q.menu.

Funkcja Inteligentnej dynamiki działa na pojedynczym zdjęciu i polega na programowym „wyciąganiu” informacji z ciemnych partii obrazu. Do dyspozycji mamy trzy stopnie intensywności tego procesu oraz ustawienie automatyczne.

Funkcja HDR z kolei bazuje na wykonaniu trzech zdjęć różniących się od siebie ekspozycją. Różnicę w ekspozycji pomiędzy skrajnymi zdjęciami możemy określić ręcznie, a do wyboru mamy opcje: ±1, ±2, ±3 EV. Można się również zdać w tej kwestii na oprogramowanie aparatu i wybrać ustawienie auto. Warto jeszcze dodać, że w trybie HDR dostępna jest opcja automatycznego wyrównywania składanych zdjęć. Taka funkcjonalność jest w zasadzie niezbędna, jeśli wykonujemy zdjęcia z ręki. Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane z wykorzystaniem wszystkich funkcji rozszerzających rozpiętość tonalną.

Zdjęcie standardowe

Inteligentna dynamika (poziom niski)

Inteligentna dynamika (poziom normalny)

Inteligentna dynamika (poziom wysoki)

Inteligentna dynamika (auto)

HDR ±1 EV

HDR ±2 EV

HDR ±3 EV

HDR Auto

Tryb kreatywnego sterowania – filtry efektowe

W testowanym Panasoniku, podobnie jak u poprzednika, na kole nastaw znajduje się tryb „Kreatywne sterowanie”, który pozwala na fotografowanie z użyciem efektów kolorystycznych. Co więcej, ten sam zestaw znajdziemy w menu nagrywania, czyli możemy z nich korzystać w trybach PASM. Do dyspozycji mamy następujące ustawienia:

• Ekspresyjny,
• Retro,
• Dawne czasy,
• Wysoka tonacja,
• Niska tonacja,
• Sepia,
• Monochromatyczny,
• Dynamiczne czarno-białe,
• Monochromatyczny Rough,
• Monochromatyczny Silky,
• Mocny obraz,
• Wysoka dynamika,
• Efekt krosowania,
• Efekt zabawki,
• Jasny i żywy efekt zabawki,
• Bleach bypass,
• Efekt miniatury,
• Miękka ostrość,
• Fantazja,
• Filtr gwiezdny,
• Obraz jednobarwny,
• Światło słoneczne.

Efekt działania poszczególnych filtrów przedstawiamy poniżej.

Bez filtru

Ekspresyjny

Retro

Dawne czasy

Wysoka tonacja

Niska tonacja

Sepia

Monochromatyczny

Dynamiczne czarno-białe

Monochromatyczny Rough

Monochromatyczny Silky

Mocny obraz

Wysoka dynamika

Efekt krosowania

Efekt zabawki

Jasny i żywy efekt zabawki

Bleach bypass

Efekt miniatury

Miękka ostrość

Fantazja

Filtr gwiezdny

Obraz jednobarwny

Obraz jednobarwny

Światło słoneczne

Zdjęcia panoramiczne

Lumix GF7, podobnie jak poprzednik, posiada tryb zdjęć panoramicznych, w którym aparat automatycznie wykonuje i skleja poszczególne zdjęcia tworząc z nich wynikową panoramę. Tryb ten znajduje się jako osobna pozycja na kółku trybów pracy aparatu. Można również wybrać kierunek fotografowania: w prawo, w lewo, w górę lub w dół, a także zastosować jeden z piętnastu filtrów efektowych. Podczas wykonywania panoramy aparat należy po prostu obracać równomiernie w ustalonym kierunku. Gdy wykonanie całkowitej panoramy okazuje się niemożliwe, aparat nie tworzy pliku z ciemnym obszarem, a odpowiednio obcina kadr. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a maksymalne rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:

• Pionowa – 8176×2560 pikseli,
• Pozioma – 8176×1920 pikseli.