_1663272818.jpg)
Voigtlander Color Skopar 28 mm f/2.8 SL II - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Ślad podłużnej aberracji chromatycznej da się zobaczyć na maksymalnym otworze względnym. Zdjęcie tablicy do testowania autofokusa zaprezentowane poniżej, pokazuje lekkie zabarwienie na kolor żółto-zielony obszarów daleko poza obszarem ostrości i lekkie zabarwienie czerwono-różowe obszarów przed obszarem ostrości. Nie jest to efekt mocny i – co ważne – znika po przymknięciu przysłony.
 |
Poprzeczna aberracja chromatyczna pewne problemy może sprawić tylko na brzegu matrycy APS-C/DX, gdzie sięga wartości uznawanych za średnie i momentami podchodzi pod wartości duże. Na szczęście na brzegu pełnej klatki wada ta jest niewielka.
 |
Aberracja sferyczna
Wygląd krążków uzyskanych przed ogniskiem i za nim, zauważalnie się od siebie różni. Oznacza to, że aberracja sferyczna nie jest korygowana idealnie. Na szczęście, nie jest ona także korygowana źle, bo w tym wypadku dałaby ona o sobie znać „pływaniem” ogniska. Tego efektu nie zauważyliśmy, co można zobaczyć na pierwszym zdjęciu zaprezentowanym w niniejszym rozdziale.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.