RX10 II oferuje zapis zdjęć w następującej rozdzielczości:

• 5472×3648,
• 5472×3080 (16:9),
• 4864×3648,
• 3888×2592,
• 3648×3648 (1:1),
• 3648×2736 (4:3),
• 2736×1824,
• 2592×1944 (4:3)

• JPEG (EXIF, DPOF, DCF),
• RAW (ARW2.3),
• RAW+JPEG.

W wypadku panoram dostępnymi formatami są:

• dla orientacji poziomej
  • standardowa: 3872×2160,
  • szeroka: 5536×2160,
• dla orientacji poziomej
  • standardowa: 8192×1856,
  • szeroka: 12416×1856.

Zdjęcia JPEG możemy modyfikować, używając funkcji „Efekt gładkiej skóry” oraz ustawień w menu „Strefa twórcza”. Dostępne są następujące opcje:

• standard,
• intensywny,
• neutralny,
• czysty,
• głęboki,
• pastelowy,
• portret,
• krajobraz,
• zachód słońca,
• nocny widok,
• jesienne liście,
• czerń i biel,
• sepia.

Standardowo postanowiliśmy przetestować zasięg działania opcji wyostrzania i odszumiania zdjęć. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu odszumiania dla wysokich wartości ISO.

ISO 3200
Odszumianie wyłączone
Odszumianie niskie
Odszumianie normalne
ISO 6400
Odszumianie wyłączone
Odszumianie niskie
Odszumianie normalne
ISO 12800
Odszumianie wyłączone
Odszumianie niskie
Odszumianie normalne

Różnice w poziomie odszumiania są widoczne, jednak trudno je dostrzec przy najwyższej czułości. Musimy uznać, że proces redukcji zakłóceń jest stosunkowo silny (nawet przy ustawieniu „wyłączone”). Nie powinna zatem dziwić utrata szczegółów.

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −3
Ostrość 0
Ostrość +3

Różnica pomiędzy skrajnymi nastawami jest bardzo duża. Przy wyborze poziomu +3 widoczne są efekty halo na kontrastowych krawędziach – to znak, że siła wyostrzania jest zbyt duża i wpływa destrukcyjnie. Patrząc na przykład dla minimalnej nastawy, powracamy do poprzedniego rozdziału, gdzie stwierdziliśmy wyostrzanie plików JPEG w stosunku do danych surowych. Musimy po raz kolejny zganić optykę, która okazuje się bardzo słaba.

Balans bieli

Aparat RX10 II umożliwia ustawianie balansu bieli przy użyciu następujących trybów:

• Auto,
• Światło dzienne,
• W cieniu,
• Pochmurnie,
• Żarówka,
• Świetlówka (ciepła biała, zimna biała, dzienne biała, światło dzienne),
• Lampa błyskowa,
• Temperatura koloru/Filtr,
• Niestandardowy (3 nastawy),
• Programowanie wzorca (specjalny tryb do pobierania próbki koloru ze zdjęcia).

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (średnie odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.

Uzyskane wyniki pokazują, że aparat ma tendencję do lekkiego przesycania kolorów – uśrednione odchyłki od 100% są na poziomie +10%.

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Światło: Słoneczny dzień Balans bieli: Auto
Światło: Słoneczny dzień Balans bieli: Słoneczny dzień
Światło: Zacienienie Balans bieli: Auto
Światło: Zacienienie Balans bieli: Zacienienie
Światło: Zachmurzenie Balans bieli: Auto
Światło: Zachmurzenie Balans bieli: Zachmurzenie
Światło: Żarówki Balans bieli: Auto
Światło: Żarówki Balans bieli: Żarówki
Światło: Żarówki Balans bieli: 3000K
Światło: 5500K Balans bieli: Auto
Światło: 5500K Balans bieli: 5500K

Zaprezentowane wyniki w kolumnie tablicy kolorów prezentują referencyjną kolorystykę (środkowe koła) na tle zmierzonego koloru, bez korekty ekspozycji.

Po przyjrzeniu się zdjęciom przykładowym możemy uznać, że nie wyglądają one źle pod względem kolorystyki. Jedynie fotografie wykonane w cieniu mogą nieco drażnić, ponieważ obraz cechuje niebieska dominanta.

Szum

Pomiar szumów wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej przedstawiamy wyniki dla plików JPEG:

Dla czułości z zakresu ISO 200 do ISO 3200 wartość szumu utrzymuje się na niskim poziomie, a błędy dla poszczególnych składowych są uśrednione. Wynik na poziomie 3.2% dla ISO 3200 wydaje się dobry – i choć jest niewiele wyższy od tego, jaki zanotowaliśmy w teście aparatu RX10, odpowiada za niego także praca algorytmów odszumiania. Odmiennie aparat zachowuje się przy użyciu skrajnych czułości ISO 80, 100 oraz wysokich 12800 – pojawiają się większe zakłócenia, szczególnie w niebieskim kanale.

Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu.

By porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.

Patrząc na wycinki scenki testowej możemy powiedzieć, że aparat dość dobrze radzi sobie z poziomem szumu aż do czułości ISO 3200. Dla tej czułości model Panasonic FZ1000, a przede wszystkim Canon G3 X aplikują bardzo silne odszumianie. Mimo że obraz pozyskany ze wspomnianych modeli jest zdecydowanie mniej zakłócony, brakuje mu w znacznej mierze detalu. Dwie najwyższe czułości pokazują, że widoczne stają się kolorowe przebarwienia. Takie obrazy będą mniej użyteczne w praktyce, jeśli zainteresowani jesteśmy dużymi wydrukami.