Nikon Nikkor AF-S 20 mm f/1.8G ED - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Jasne Nikkory rzadko dobrze radzą sobie z podłużną aberracją chromatyczną. Poniższe wycinki pokazują jak sytuacja wygląda w przypadku Nikkora 1.8/20.
 |
Trzeba wyraźnie napisać, że to, co widzimy, wygląda rozsądnie. Na maksymalnym otworze względnym lekkie zabarwienie obrazów pozaogniskowych jest widoczne, ale nie jest to efekt duży. Co ważne, zauważalnie zmniejsza się on po przymknięciu przysłony.
Sprawdźmy teraz jak wygląda poprzeczna aberracja chromatyczna. Jej zależność od wartości przysłony pokazuje poniższy wykres.
Tutaj obiektyw zasłużył na zdecydowane pochwały. Skorygowanie tej wady przy tak szerokim kącie widzenia i tak dobrym świetle jest na pewno trudne, a Nikkor poradził sobie tutaj świetnie. Niezależnie od użytego detektora i wartości przysłony aberracja trzyma się niewielkiego poziomu 0.06–0.07%. Brawo!
 |
Aberracja sferyczna
Obiektyw nie pokazywał żadnego efektu „pływania” ogniska. Co więcej, rozogniskowane krążki światła uzyskane przed i za ogniskiem nie pokazują wyraźnych różnic. Oba te fakty świadczą o prawidłowym korygowaniu aberracji sferycznej.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.