Canon EF 24-105 mm f/3.5-5.6 IS STM - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
W obiektywie o takim świetle nie spodziewałem się problemów z podłużną aberracją chromatyczną, a pomimo tego daje się ona zauważyć. Co ciekawe i trochę niepokojące, nie widać aby zmniejszała się ona pod wpływem zmiany przysłony z f/5.6 na f/8.0. Żeby być jednak uczciwym trzeba wyraźnie zaznaczyć, że wada ta nigdzie nie jest duża – to bardziej poziom średni.
 |
Wykresy prezentujące poprzeczną aberrację chromatyczną w zależności od przysłony i ogniskowej są przedstawione poniżej. Pierwszy z nich pokazuje zachowanie na brzegu matrycy APS-C, a drugi na brzegu pełnej klatki.
Dojrzenie poprzecznej aberracji chromatycznej jest najłatwiejsze na ogniskowej 70 mm, gdzie osiąga ona poziom średni. Na pozostałych ogniskowych problem jest niewielki lub wręcz niezauważalny. W tej kategorii obiektyw poradził sobie całkiem dobrze i szczególnie zachowanie na trudnym do skorygowania szerokim kącie możemy tutaj dość śmiało pochwalić.
| Canon 5D III, 40 mm, f/16.0 | Canon 5D III, 70 mm, f/5.6 |
|
|
Aberracja sferyczna
Pierwsze zdjęcie zaprezentowane w niniejszym rozdziale pokazuje, że mamy do czynienia z delikatnym „pływaniem” ogniska. Przy przejściu od f/5.6 do f/8.0 głębia ostrości przesuwa się nieznacznie w kierunku większych odległości. To sugeruje, że aberracja sferyczna nie jest korygowana do końca właściwie.
Potwierdzenie tego faktu znajdujemy także w wyglądzie rozogniskowanych krążków światła. Przed ogniskiem mamy jaśniejszy środek i ciemny brzeg, a za ogniskiem ciemniejszy środek i bardzo wyraźną jasną obwódkę na brzegu krążka.
| Canon 5D MkIII, 105 mm, f/5.6, przed | Canon 5D MkIII, 105 mm, f/5.6, za |
|
|
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.