W Fujifilm X-T3 zastosowano matrycę X-Trans CMOS (czwartej generacji) o wymiarach 23.6×15.6 mm (APS-C) i efektywnej liczbie pikseli wynoszącej 26.1 miliona. Maksymalna rozdzielczość zdjęć wynosi 6240×4160 pikseli, a pliki RAW zapisywane są z rozszerzeniem RAF (jako nieskompresowane lub skompresowane bezstratnie).

Rozdzielczość układu jako całości

Rozdzielczość układu aparat+obiektyw (w rozumieniu wartości funkcji MTF50) wyznaczyliśmy w oparciu zdjęcia zapisane w formacie JPEG z wyostrzaniem ustawionym na minimalną wartość, a pomiary wykonaliśmy przy pomocy programu Imatest. W teście wykorzystaliśmy obiektyw Fujinon 16–55 f/2.8 WR. Wyniki prezentujemy na poniższym wykresie, a wartości wyrażone są w liniach na wysokość obrazu. Pozwalają one na porównanie z analogicznymi wykresami dla aparatów kompaktowych oraz ocenę stopnia wyostrzania zastosowanego przez producenta.

Maksymalne rezultaty przekraczają pułap 2800 LW/PH. Jest to wynik o 1000 LW/PH lepszy od Nikona D500 (który nie stosuje wyostrzania) oraz około 300 od Lumiksa G9.

----- R E K L A M A -----

Jak widać po powyższych wykresach, wyostrzanie plików JPG jest obecne, a jego poziom można ocenić jako umiarkowany.

Rozdzielczość matrycy

Rozdzielczość matrycy (a dokładniej rzecz biorąc rozdzielczość układu matryca plus odcięty od wpływu aberracji optycznych dobrej klasy obiektyw) wyznaczamy na podstawie niewyostrzonych plików RAW, które uprzednio konwertujemy do formatu TIFF przy pomocy programu dcraw. Test rozdzielczości matrycy przeprowadziliśmy z obiektywami: Fujinon XF 35 mm f/1.4 R, Fujinon XF 56 mm f/1.2 R oraz Fujinon 16–55 mm f/2.8 WR na ogniskowej 16 mm. Najlepsze uzyskane przez nas wyniki dla każdej wartości przysłony prezentujemy na wykresie poniżej.

Jak widać, 26.1-megapikselowy sensor zapewnia odrobinę lepszą szczegółowość od 24.3-megapikselowej matrycy poprzednika. Różnica wynosi jednak niecałe 3 lpmm na przysłonie f/4.0, a więc niewiele. Maksymalny wynik X-T3 jest w zasadzie taki sam, co D500, który jednak posiada zaledwie 20.9-megapikselową matrycę. Lustrzanka Nikona efektywniej wykorzystuje zatem swoje piksele.

G9 na pierwszy rzut oka deklasuje konkurencję, należy jednak pamiętać, że 20.1 Mpix sensor Micro 4/3 posiada znacznie większe zagęszczenie pikseli, co wpływa na wynik wyrażony w liniach na milimetr. Gdybyśmy porównywali rezultat w liniach na wysokość obrazu (LW/PH) doszlibyśmy to wniosku, że to X-T3 notuje nieco wyższe wyniki.

Matryce typu X-Trans posiadają układ senseli mający zapobiegać powstawaniu efektu mory. Z tego powodu nie ma potrzeby stosowania rozmywającego obraz filtra dolnoprzepustowego. Zerknijmy na przebiegi funkcji MTF aby potwierdzić jego rzeczywisty brak.

Wartości odpowiedzi funkcji MTF w częstości Nyquista wynoszą 24.9% oraz 27.4% – są to zatem wartości typowe dla sensora bez filtra AA. Należy jeszcze dodać, że Fujifilm X-T3 nie wyostrza plików RAW.

Mimo że zastosowany w X-T3 układ senseli to X-Trans, na naszej tablicy pomiarowej efekt mory zauważymy bez trudu. Warto jednak pamiętać, że układ i zagęszczenie linii, jakie tu występuje, nieczęsto spotkamy w rzeczywistych warunkach.