Tamron 18-400 mm f/3.5-6.3 Di II VC HLD - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Tamron 18–400 mm f/3.5–6.3 Di II VC HLD nie ma poważnych problemów z podłużną aberracją chromatyczną, choć niewielkie zabarwienie obrazów pozaogniskowych daje się zauważyć. Co ciekawe, intensywność tego zabarwienia po lekkim przymknięciu przysłony wydaje się być minimalnie wyższa niż na maksymalnym otworze względnym.
 |
 |
 |
Od razu widać, że problemów jest sporo. Największe wyniki notujemy dla maksymalnej ogniskowej i okolic maksymalnego otworu względnego, gdzie rezultaty sięgają wysokiego poziomu ponad 0.2%. Z dużymi wynikami mamy też do czynienia na ogniskowej 50 mm. Ogniskowe 18 i 100 mm to granice poziomu średniego oraz dużego i tylko ogniskowa 200 mm pozwala nam uwolnić się od problemów z aberracją chromatyczną.
Zachowanie Tamrona źle wygląda na tle konkurentów. Sigma 18–300 mm nie przekraczała poziomu 0.13%, a Nikkor 18–300 mm tylko dla dłuższych ogniskowych i okolic maksymalnego otworu względnego pokazywał słabe wyniki.
| Nikon D7000, RAW, 200 mm, f/8.0 | Nikon D7000, RAW, 400 mm, f/6.3 |
|
|
Aberracja sferyczna
Na pierwszych zdjęciach z niniejszego rozdziału trudno dopatrzeć się efektu „pływania” ogniska. Za to poniższe zdjęcia rozogniskowanych krążków pokazują pewne różnice. Przed ogniskiem mamy ciemniejszy środek i wyraźną obwódkę, natomiast za ogniskiem jasny środek i mniej zaakcentowaną obwódkę. Nie są to jednak efekty duże, przez co możemy stwierdzić, że Tamron 18–400 mm nie ma poważnych problemów z aberracją sferyczną.
| Nikon D7000, 200 mm, f/6.0, przed | Nikon D7000, 200 mm, f/6.0, za |
|
|
| Nikon D7000, 400 mm, f/6.3, przed | Nikon D7000, 400 mm, f/6.3, za |
|
|
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.