_443908423.jpg)
_1475239688.jpg)
_1826294941.jpg)
Nikon Nikkor AF-P DX 70-300 mm f/4.5-6.3G ED VR - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Tylko jedna soczewka wykonana ze szkła o niskiej dyspersji, która znajduje się w konstrukcji optycznej testowanego Nikkora, to chyba zbyt mało. Poniższe zdjęcia wyraźnie pokazują zauważalne problemy z podłużną aberracją chromatyczną, która występuje zarówno dla 135, jak i dla 300 mm oraz nawet po przymknięciu przysłony o 1 EV.
 |
 |
Jeśli chodzi o poprzeczną aberrację chromatyczną, jej zależność od ogniskowej i przysłony jest przedstawiona na poniższym wykresie.
Powodów do narzekań nie mamy tylko dla ogniskowej 70 mm, choć i tam wada ta zaczyna podchodzić do wartości średnich. Ów średni poziom widzimy bez problemów dla ogniskowej 135 mm, natomiast dla większych ogniskowych jest jeszcze gorzej. Na 200 mm mamy wartości duże, a na 300 mm nawet bardzo duże. Tutaj testowany obiektyw zdecydowanie się nie popisał.
| Nikon D500, RAW, 70 mm, f/16.0 | Nikon D500, RAW, 300 mm, f/6.3 |
|
|
Aberracja sferyczna
Patrząc na pierwsze zdjęcia w niniejszym rozdziale widzimy, że Nikkor AF-P DX 70–300 mm VR nie pokazuje efektu „pływania” ogniska.
Krążki światła zaprezentowane poniżej nie wyglądają może idealnie, ale nie widać zauważalnych różnic pomiędzy obrazami uzyskanymi przed i za ogniskiem. Oba te zjawiska pozwalają nam sądzić, że testowany Nikkor nie ma większych problemów z aberracją sferyczną.
| Nikon D500, 135 mm, f/4.8, przed | Nikon D500, 135 mm, f/4.8, za |
|
|
| Nikon D500, 300 mm, f/6.3, przed | Nikon D500, 300 mm, f/6.3, za |
|
|
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.