Pomiędzy premierami modelu X-T50, a X-T30 minęło ponad 5 lat, co jest niewątpliwie długim okresem w tej branży. W międzyczasie pojawił się wprawdzie jeszcze X-T30 II, aczkolwiek różnice między nim, a X-T30 były jedynie kosmetyczne. Jednocześnie zabrakło modelu X-T40, który w teorii powinien ujrzeć światło dzienne po X-T4. Jednak po tym modelu Fujifilm postanowiło zaprezentować dwa flagowce X-H2 i X-H2S oraz przedstawiciela nowej linii X-S10. Być może zabrakło zatem mocy produkcyjnych na kolejny aparat dwucyfrowej serii X-T.

X-T50 to trzeci bezlusterkowiec Fujifilm (po X-H2 i X-T5), wyposażony w 40 megapikselowy sensor X-Trans CMOS HR piątej generacji. Projektanci dokonali pewnych zmian względem poprzednika, bowiem np. zmodyfikowano nieco kształt korpusu, czy dołożono pokrętło szybkiej zmiany symulacji klisz fotograficznych Fujifilm (Provia, Velvia, Reala Ace itd.).

Najważniejszym jednak jest pojawienie się stabilizacji matrycy, po raz pierwszy w tej linii aparatów. Co ciekawe, w X-T50 zabrakło funkcji wykonywania zdjęć w wysokiej rozdzielczości (160 Mpix), uzyskiwanych poprzez ekspozycje z mikroprzesunięciami sensora, a obecnej w X-H2 i X-T5. Pozostałe cechy, jak zakres pracy czułości ISO, czy autofokus pozostały bez zmian. Ten ostatni oferuje duże pokrycie polami ostrości oraz algorytmy detekcji rozmaitych obiektów: w tym ludzi, zwierząt i pojazdów).

----- R E K L A M A -----

Zobaczmy zatem, jak „mały X-T5” wypadł w naszym teście – zapraszamy do lektury kolejnych rozdziałów tego artykułu. Porównanie danych technicznych aparatu X-T50 z poprzednikiem oraz przykładowymi bezlusterkowcami konkurencji dostępne jest tutaj. Natomiast tryb filmowania przetestowaliśmy już w tym materiale.

Aparat do testu wypożyczyła firma Fujifilm Polska, za co serdecznie dziękujemy.

Opis naszej procedury testowej można znaleźć w artykule „Jak testujemy lustrzanki cyfrowe”. Jeśli pojawią się dodatkowe wątpliwości z tym związane, zachęcamy do lektury artykułu „Często zadawane pytania”.