_1663272818.jpg)
Nikon Nikkor Z MC 50 mm f/2.8 - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Nikkor MC 2.8/50 nie dawał powodów, żeby oczekiwać wpadki w kwestii korygowania podłużnej aberracji chromatycznej. Nie ma bowiem ekstremalnego światła, a jego konstruktorzy zadbali o to, żeby w optyce pojawił się element wykonany z niskodyspersyjnego szkła ED. Efekt jest więc taki, że w tej kategorii testowanemu obiektywowi trudno cokolwiek zarzucić.
 |
W bardzo podobnym tonie możemy wypowiadać się o poprzecznej aberracji chromatycznej, której wykres jest zaprezentowany poniżej.
Przebieg jest dość ciekawy z zauważalnym minimum dla wartości przysłony f/5.6. Nawet jednak na skrajnych przysłonach, gdzie wyniki są największe, nie przekraczamy bardzo niskiego poziomu 0.03%. Zachowanie w tej kategorii jest więc znakomite.
| Nikon Z7, RAW, f/2.8 | Nikon Z7, RAW, f/5.6 |
|
|
Aberracja sferyczna
Pierwsze zdjęcia w niniejszym rozdziale nie pokazują efektu pływania ogniska, co oznacza, że aberracja sferyczna nie może być duża. Nie została jednak ona skorygowana idealnie, bo jej lekki wpływ widać w rozkładzie światła w rozogniskowanych krążkach uzyskanych przed i za ogniskiem. Różnice widać szczególnie w natężeniu obwódki.
| Nikon Z7, f/2.8, przed | Nikon Z7, f/2.8, za |
|
|
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.